Ενθυμούμαι έναν αρχιφύλακα που γνώριζε, ότι η γυναίκα του διευθυντή του, επρόκειτο την επόμενη μέρα να κάνει έκτρωση. Την παραμονή στην ομιλία μου, ανακοίνωσα στους ακροατές μου, ότι κυκλοφόρησα ένα βιβλίο με τον τίτλο: “Θανάσιμο αμάρτημα, η αποφυγή της τεκνογονίας”. Ο αρχιφύλακας ήταν παρών στην ομιλία μου και αμέσως μαζί με την αρραβωνιστικιά του, πήραν ένα βιβλίο, το οποίο ήθελαν να φτάσει στα χέρια της γυναίκας του αστυνομικού διευθυντή.

Έτσι αποφάσισαν και πήγαν στο σπίτι τους, (διατηρούσαν οικογενειακή φιλία μαζί τους), ότι δήθεν τυχαίως περνούσαν από εκεί και χτύπησαν το θυροτηλέφωνό τους.

– Ναι ποιός είναι, ακούστηκε από το θυροτηλέφωνο.

– Εμείς είμαστε και περνούσαμε από έξω και είπαμε να σας λέγαμε μια καλησπέρα. Συγγνώμη για την ενόχληση, διότι είναι περασμένη και η ώρα…

– Όχι, όχι, ελάτε πάνω λίγο, για να σας δούμε!

Αυτό ήταν! Αυτό που ήθελαν το πέτυχαν. Πήγαν πάνω, έκατσαν γύρω στα 15 λεπτά και ο αρχιφύλακας όταν έφευγαν, άφησε μαζί με την εφημερίδα που είχε πάρει μαζί του και το βιβλίο πάνω στο κομοδίνο του χολ. Δήθεν, ότι τα ξέχασε εκεί πάνω…

Όταν έφυγαν, βλέπει η κυρία την εφημερίδα. Μάλλον θα την ξέχασαν, σκέφτηκε. Σηκώνει την εφημερίδα και από κάτω ήταν το βιβλίο, η ”οχιά”!!!. Όταν είδε τον τίτλο του βιβλίου, ταράχτηκε, αλλά δεν τόλμησε να το ανοίξει. Επί 3 ώρες βασανιζόταν να το ανοίξει ή να μην το ανοίξει.

Τελικά το άνοιξε και το διάβασε όλο! Τα ξημερώματα τα μάτια της από το κλάμα πρήστηκαν. Δεν έκανε την έκτρωση, το παιδί γλύτωσε και σήμερα είναι ένα 15χρονος λεβέντης!

Χάρη στην εφευρετικότητα και στην προσπάθεια του ζευγαριού, αποφεύχθηκε μια θανάσιμη αμαρτία. Οι πραγματικοί πιστοί δεν μένουν στον εαυτόν τους, αλλά προλαμβάνουν και ”διορθώνουν” την αμαρτία του άλλου.

Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυξ