Νεκταρία η ελεήμων
Πρέπει να καταγόταν από την Κάλυμνο· αυτό μου
λέγει η βαρεία προφορά της. Ήταν άνθρωπος προσηνής, πανηγύριζε στήν παρουσία των ανθρώπων.
Από τις χαρές που σου έκανε βλέποντάς σε στο κελί της, πάσχαζες προτού λάβης τα κεράσματά της. Ήταν απροσωπόληπτη γυναίκα, γι’ αυτό όλοι τής ήταν αγαπητοί, αμαρτωλοί και τελώνες, όλοι αδελφοί δι’ ους Χριστός απέθανε. Δεν νομίζω η μάννα μου νά μου έκανε τόσες χαρές όσες η Νεκταρία στο μοναστήρι τής Ζωοδόχου Πηγής, οσάκις με υπεδέχετο.
Είχανε το ιδιόρρυθμο σύστημα. Ήταν ασχημάτιστες και καθεμιά διατηρούσε τις ιδιαιτερότητες τού χαρακτήρα της. Άλλωστε, στο μοναστήρι αυτό, έτσι πού ήταν διαμορφωμένο σε ξεχωριστές γωνιές, ταίριαζε περισσότερο τό ιδιόρρυθμο.Δέν μπορώ νά φανταστώ την Ζωοδόχο Πηγή κοινόβιο. Η κάθε αυλή είχε κάτι τό δικό της καί η πόρτα του κάθε κελιού είχε την έκφραση τής ενοίκου καλογριάς. ’Άλλη την στεφάνωνε η μπουκαμβίλια, άλλη τό γιασεμί, άλλη το άγιο κλήμα, κι όλα μαζί μύρωναν τον αέρα όπως στον παράδεισο
– Δέν ήτανε πάντοτε -έλεγε ο γερο-Παίσιος- το ιδιόρρυθμο κακό. Καί εκεί είχαμε Γέροντες μείζονος ασκήσεως και καθαράς ζωής.
Έτσι, καί στην Μονή αυτή έβλεπες την κάθε μοναχή στο κελί της να εκφράζη τά βιώματά της ελεύθερα, χωρίς φόβους καί τά δεινά ξεχωρίσματα: αυτοί είναι δικοί μας άνθρωποι καί από τούς άλλους πρέπει νά φυλαγώμαστε. Μπορεί να παραμείνη η καρδιά του μοναχού πλατειά σαν του Χριστού μας, με διακρίσεις καί χωρισμούς τών ανθρώπων σε δικούς μας καί ξένους, καί να μη κομματιασθή καί σμικρυνθή τόσο, που ούτε στον εαυτό της να χωρή ούτε μέ τά ρούχα της να μπορεί να κάνη;
Ή Νεκταρία ήτανε πλατειά καρδιά, πιο ευρύχωρη απ τό Ικάριο πέλαγος, πού ανοιγότανε κάθε μέρα μπροστά της Μετά τό κέρασμα ετοίμαζε τον μπόγο μέ κουβέρτες, μέ ρούχο μέ τό σάλι πού φόραγε κι ότι χρήζει ο άνθρωπος, γιά να πορεύεται σ’ αυτόν τον κόσμο. Από καιρό τά σύναζε, γιά να τα έχει έτοιμα. Είχε βέβαιο τον μακαρισμό τού δοσίματος. Στο τέλος δέν ξεύρω ποιά ήταν περισσότερα· αυτά πού έδινε αυτά πού της έμεναν στο κελί της.
ΜΟΡΦΕΣ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΣΑ ΝΑ ΑΣΚΟΥΝΤΑΙ ΣΤΟ ΣΚΑΜΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.
ΓΕΡΩΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ.
http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/04/blog-post_428.html