(Από το βιβλίο «Ταχύς εις βοήθειαν…»

του π.Νεκταρίου Αντωνοπούλου

Ο Α.Μ. πού κατάγεται από τήν Θήβα καί εργάζεται στην Αθήνα, μας διηγήθηκε ενα μάλλον χαριτωμένο περιστατικό πού του συνέβη καί είχε σχέση μέ τόν άγιο Λουκά.

«Πρίν από καιρό είχα πάρει καινούργιο αυτοκίνητο καί τό είχα παρ­κάρει έξω από τό σπίτι μου. Πηγαίνοντας ένα πρωινό νά πάρω τό αυτο­κίνητο, είδα πώς τό είχαν διαρρήξει. Είχαν ανοίξει τήν πόρτα καί μέσα όλα ήταν άνω κάτω. Σκέφθηκα αμέσως πώς ό διαρρήκτης θά είχε κλέψει τό ραδιοκασετόφωνο καί ό,τι άλλο μπορούσε. Παρηγορήθηκα όμως, μέ τή σκέψη ότι δέν έκλεψε όλο τό αυτοκίνητο.Μπήκα μέσα καί άρχισα νά ψάχνω. Κατάπληκτος διαπίστωσα ότι ό διαρρήκτης είχε κάνει μεν άνω κάτω τήν καμπίνα του αυτοκινήτου, άλλα δέν είχε κλέψει απολύτως τί­ποτα. “Εμεινα μέ τήν απορία. Τί συνέβη καί ο διαρρήκτης έφυγε άπρα­κτος;

Υπήρχε όμως καί μία λεπτομέρεια. Πάνω στό παρμπρίζ είχα τοπο­θετήσει μιά πλαστικοποιημένη εικόνα του Αγίου Λουκά του Ιατρού. Τό μυστήριο λύ­θηκε σέ 5-6 μέρες.

Πάλι ένα πρωινό, πηγαίνοντας νά μπω στό αυτοκίνη­το, είδα ένα χαρτάκι αφημένο στους υαλοκαθαριστήρες. Τό είχε αφήσει ό διαρρήκτης. “Εγραφε μέ σπασμένα ελληνικά:

“Είμαι Ουκρανός. (Ό) “Αγιος (στό) τζάμι καλός. Ντέν έκλεψα κάρ (= αυτοκίνητο), γιατί (θά) μου κάνει κακό”.

“Ετσι, χάρη στον Άγιο, ή κλοπή απετράπη…»

Α.Μ..Θήβα

πηγή:ἠλεκτρονικό ταχυδρομεῖο