Η ΚΙΜΩΛΙΑ ΓΡΑΦΕΙ ΣΕΣΩΣΜΕΝΟΥΣ ΜΕΘΟΔΙΚΩΣ!
Η Αγία Μεθοδία γεννήθηκε στην Κίμωλο 10 Νοεμβρίου 1861, από ευσεβείς γονείς τον Ιάκωβο και την Μαρία Σάρδη, οι οποίοι είχαν τρεις γιους και πέντε θυγατέρες. Η δεύτερη απ’ αυτές ονομαζόταν Ειρήνη, η μετέπειτα Μεθοδία. Από μικρή φαινόταν η κλήση της ότι θα φέρη πολλούς πνευματικούς καρπούς. Επιθυμούσα την αφιέρωση στον Χριστόν, πιέσθηκε παραλλήλως από τους γονείς της να κάνη οικογένεια και από υπακοήν υπήκουσε στην έντονη θέλησή τους και πανδρεύθηκε Χιώτη ναυτικόν. Ο γάμος δεν τής εμείωσε τον θείον έρωτά της για τον Χριστόν. Κάποια μέρα ο σύζυγός της ναυγάγησε στις μικρασιατικές ακτές και δεν επέστρεψε ποτέ στην Κίμωλον.
Εκείνη τότε απεφάσισε να εκπληρώση την πρώτην επιθυμία της. Έτσι εκάρη μοναχή από τον τότε Επίσκοπο Σύρου Μεθόδιο. Για να απαλλαγή από κάθε μάταιη συναναστροφήν, έμεινε έγκλειστη σε μικρό κελλί στο Στιάδι του Μέσα κάστρου Κιμώλου. Έκανε αυστηροτάτην άσκηση. Κοιμόταν ελάχιστα σε ξύλινο κρεββάτι δίχως στρώμα και την υπόλοιπη νύκτα προσηύχετο δακρυρροούσα. Το φαγητό της ελάχιστον. Ό,τι της έδιδαν αμέσως τα μοίραζε στους πτωχούς. Όντως επίγειος άγγελος και ουράνιος άνθρωπος!.. Με την πρακτικήν αρετή και τους πνευματικούς αγώνες της νέκρωσε την σάρκα και απέρριψε κάθε γήινο φρόνημα, ανελθούσα στην τελειοτέραν αρετή -την θεωρία των αϋλων- η οποία έχει ως βάση και συνεργό την αδιάλειπτη προσευχή. Με αυτή την αρετή καθάρισε την ψυχή και την καρδιά της και φωτίσθηκε από το Πανάγιον Πνεύμα. Έγινε διδάσκαλος της μετανοίας, της ευσεβείας, κάθε θεοφιλούς πράξεως, στην ιδιαιτέρα πατρίδα της και πέραν αυτής, αξιωθείσα θαυματουργιών. Ο λόγος της Αγίας ήτο δρόσος και ίαμα.
Ένας Κιμώλιος γεωργός είχε όγκο στον λαιμό και με βαθιά πίστη κατέφυγε στην Οσίαν η οποία προσευχήθηκε θερμά, τον σταύρωσε στο σημείο του όγκου και του έδωσε να πιη από την ακοίμητη κανδήλα του ασκητηρίου της. Ο ασθενής γιατρεύθηκε τελείως, δοξάζοντας τον Θεόν.
Η σύζυγος του Βασ. Λογοθέτου Αλεξάνδρα δεν μπορούσε να τεκνοποιήση και κατέφυγε στην οσία Μεθοδία, παρακαλώντας τη να προσευχηθή για ν’ άποκτήση ένα παιδί. Η οσία προσευχήθηκε προς τον Κύριον και η γυναίκα συνέλαβε και απέκτησε παιδάκι, δοξάζουσα τον Χριστό για το θαυμαστό γεγονός.
Η Αικατερίνη Γ. Λογοθέτου πού κατοικούσε στο Κάστρο, απέναντι από το ασκητήριο της οσίας, ασθένησε βαριά· Η οσία την επισκέφθηκε και με τις προσευχές της και το λάδι της κανδήλας του ασκητηρίου της την εθεράπευσε. Κάποια γυναίκα από το νησί είχε όγκο στο στήθος. Ακούγοντας τα θαυμαστά πού τελούσε η οσία, προσέτρεξε σε αυτήν με πίστη και θεραπεύθηκε τελείως με τις προσευχές και το σταύρωμά της. Ο ιερεύς π. Γεώργιος Ν. Λογοθέτης άσθένησε βαριά και κινδύνευε. Η αγία Μεθοδία του έστειλε από το λαδάκι της ακοιμήτου κανδήλας και θεραπεύθηκε.
Έτσι θεοφιλώς και φιλανθρώπως διήλθε τον βραχύ βίο της η Αγία Μεθοδία και εκοιμήθη οσιακώς την Κυριακήν 5η Οκτωβρίου 1908 σε ηλικία 47 μόλις ετών. Τα χέρια της παρέμειναν ευλύγιστα σαν να ήτο ζωντανή και την επαύριο της κοιμήσεώς της! Τα τίμια λέιψανά της φυλάσσονται στο ναό του Αγίου Σπυρίδωνος και των Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων στην Κίμωλο. Την 10ην Οκτωβρίου 2008 έγινε η επίσημη ανακήρυξή της. Να έχουμε τις θεοπηθείς ευλογίες της.
Παραθέτουμε αυτοσχεδια προσευχή, την οποία συνέθεσεν η Οσία:
Εις εσένα, Δέσποτα Παντοδύναμε, έχω πάσαν ελπίδα μου· λοιπόν, μη με αφήσης αβοήθητον να έχω αισχύνην αιώνιον, αλλά λύτρωσέ με από τον κίνδυνον, κατά την δικαιοσύνην Σου και την αλήθειαν.
Και εάν η ευτελής και ταπεινή προσευχή μου δεν δύναται να φθάση εις το ύψος της δόξης Σου, δέομαί Σου, κλίναι ολίγον τα άχραντα ώτα Σου να με ακούσουν και σώσον με εύσπλαγχνε.
Εσύ, Δέσποτα, ως Δημιουργός των απάντων εξουσιάζεις την θυμωμένην θάλασσαν και καταπραΰνεις ευθύς εις γαλήνην τα άγρια κύμματα. Δος μου λοιπόν, εσύ Θεέ μου την δύναμιν, ότι έχοντές Σε στρατηγόν και ηγούμενον δεν νικώμεθα πώποτε.
Εις όλας μου τάς θλίψεις δεν ήλπισα ποτέ μου εις άνθρωπον, αλλά μόνον προς τον Θεόν -και- εβόον δεομένη. Ο δε φιλάνθρωπος μού έδιδε την αρμόζουσαν βοήθειαν.
Επεί ουν δεν Σου αρέσουν αι θυσίαι των αλόγων ζώων, αλλά μόνον η μετριότης του φρονήματος και η ταπείνωσις, την οποίαν προτιμάς από πάντων των ολοκαυτωμάτων, θέλω συντρίψει και εγώ την καρδία μου, να Σου προσφέρω ευάρεστον θυσίαν της ταπεινώσεως.
Ναι, Θεέ πολυέλεε, επάκουσον την προσευχήν μου και πρόσδεξαι τα λόγια μου εις τα ώτα της ευσπλαγχνίας Σου.
Ναι, Θεέ μου γλυκύτατε, από την αγάπη Σου τήκεται η ψυχή μου και η καρδία μου. Ενδυνάμωσέ με, ότι Συ είσαι ο έρως και ο πόθος της καρδίας μου και πάντων των αγαθών η αιωνία απόλαυσις.
Προς εσένα μόνον, Κύριε, ύψωσα την ψυχήν μου από τα γήϊνα πράγματα και από το θάρρος όπου ελπίζω εις Σε, είμαι βεβαία ότι δεν θέλω εντραπεί πώποτε.
Θεέ μου, πολλάκις εκ των πραγμάτων έλεγα: πόσην κηδεμονίαν έδειξες εις τους λόγους μου και εκ παντός κινδύνου με ελευθέρωσες».
Η δούλη του Θεού
Μεθοδία Μοναχή.
https://proskynitis.blogspot.