Κύριε παντοκράτορα, Θεέ μας, φιλεύσπλαχνε και πονετικέ, που με τη διδαχή των δώδεκα Αποστόλων προσκάλεσες προς την επίγνωσή σου τα πλήθη των πλανεμένων εθνών, στηρίζοντάς τα με τα παράδοξα σημεία και τέρατα και τις ποικίλες θαυματουργικές δυνάμεις επάνω στην πέτρα της εν Χριστώ πίστεως, χάρισέ μας με το έλεός σου, σε παρακαλούμε, να βαδίζουμε με τρόπο αντάξιο της χριστιανικής κλήσεως και να μην είμαστε πλέον νήπια που κλυδωνιζόμαστε και μας πηγαίνει εδώ κι εκεί ο άνεμος της κάθε διδασκαλίας τού τεχνίτη της κακίας (διαβόλου).
Αλλά να κρατάμε την ελπίδα που ομολογούμε ακλόνητη και βέβαιη και να φροντίζουμε ο ένας τον άλλο παροτρύνοντάς τον στην αγάπη και στα καλά έργα. Έτσι ώστε με τις πρεσβείες των Αποστόλων, αφού περατώσουμε με ευσέβεια τη ζωή μας, να γίνουμε άξιοι να αποκτήσουμε την ατέλειωτη χαρά μέσα στην τρυφή του παραδείσου. Διότι είσαι ευλογητός στους απέραντους αιώνες των αιώνων. Αμήν.
Την ίδια ημέρα το απόγευμα.
Κύριε Ιησού Χριστέ, Θεέ μας, αγαθέ και φιλάνθρωπε, που εξαπέστειλες τους πάνσοφους Αποστόλους σου σαν δωδεκάφωτη λυχνία στα πέρατα της οικουμένης και με αυτούς καταφώτισες, με το φως του ένθεου κηρύγματός τους, τις διάνοιες εκείνων που ήταν ριγμένοι στο σκοτάδι της άγνοιας και της απιστίας και τους οδήγησες να έρθουν στην επίγνωση της αλήθειας και της πίστεώς σου, δώσε, σε παρακαλούμε, και σ’ εμάς τους ανάξιους δούλους σου γνώση αληθινή, συγχώρηση αμαρτημάτων και ενότητα πίστεως, ώστε μ’ ένα πνεύμα και με μια καρδιά, συνδεδεμένοι με τον δεσμό της αγάπης, να σε λατρεύουμε πάντοτε ευσεβώς, κάνοντας αυτά που είναι ευάρεστα σ’ εσένα.
Και τελώντας τη μνήμη των αγίων Αποστόλων κάθε χρόνο να τους έχουμε αδιάκοπα να πρεσβεύουν σ’ εσένα για χάρη μας, έτσι ώστε να μας ελεήσεις και να αξιωθούμε να βρεθούμε συμμέτοχοι και συγκληρονόμοι των αιώνιων αγαθών στον ουρανό, τα οποία ετοίμασες γι’ αυτούς και για όλους εκείνους που σε αγαπούν αληθινά. Διότι είσαι ευλογητός στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.
Από το βιβλίο: Α. Σιμωνώφ, ΜΕΓΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΑΡΙΟΝ, μέρος Η’, Ιουνίου 30.