Το Γενάρη του 1995 πήγαμε να προσκυνήσουμε τον τάφο της Αγίας Ματρώνας στο Νεκροταφείο του Αγίου Δανιήλ της Μόσχας. Προσκυνήσαμε. Μετά ήρθανε μερικοί καλόγεροι από τον Άγιο Σέργιο και κάνανε μνημόσυνο. Ακούσαμε λοιπόν το μνημόσυνο και γυρίσαμε σπίτι.
Περνά μια μέρα, περνά η άλλη, η τρίτη..Δεν καταλάβαινα τι μου γινόταν!

Μόλις πήγαινα να βρίσω, σαν να δενόταν η γλώσσα μου! Τότε κατάλαβα ότι με έχει θεραπεύσει η Μάτουσκα.
Εδώ και τρία χρόνια δε βρίζω. Έχω μεγάλη χαρά, που ελευθερώθηκα από την αμαρτία αυτή. Μα, έβριζα σαν τον τσαγκάρη και ακόμα πιο άσχημα! Τώρα είναι αλλιώς τα πράγματα. Τώρα πάμε στην Εκκλησία με όλη μου την Οικογένεια. Στον κόσμο, σ’ όλους , λέω το πάθημά μου. Και πριν από δύο χρόνια στεφανωθήκαμε με τον άνδρα μου στην Εκκλησία, εκεί στο Νεκροταφείο του Αγίου Δανιήλ. Παλαιά ζούσαμε με πολιτικό γάμο.
Λ.Νικίτινα, Μόσχα.
http://miteriko.blogspot.gr/2015/01/blog-post_25.html