«Μέλη Χριστοῦ γινόμεθα…»
«Μέλη Χριστοῦ γινόμεθα, μέλη Χριστός ἡμῶν δέ, καί χείρ Χριστός καί ποῦς Χριστός ἐμοῦ τοῦ παναθλίου, καί χείρ Χριστός καί ποῦς Χριστός ὁ ἄθλιος ἐγώ δέ· κινῶ τήν χεῖρα, καί Χριστός ὅλος ἡ χείρ μου ἔστίν. – Ἀ μέριστον γάρ νόει μοι θεότητα τήν θείαν! – Κινῶ τόν πόδα καί, ἰδού, ἀστράπτει ὡς Ἐκεῖνος· μή εἴπῃς, ὅτι βλασφημῶ, ἀλλᾀ ἀπόδεξαι ταῦτα καί τῷ Χριστῷ προσκύνησον τοιοῦτόν σε ποιοῦντα»...
«Αὐτός (ὁ Κύριος) εὑρίσκεται ἐντός μου πάντοθεν περιλάμπων με τῇ ἀθανάτῳ αἴγλῃ, ἅπαντα δέ τά μέλη μου ἀκτῖσι καταυγάζων,…….
…..μεταλαμβάνω τοῦ φωτός, μετέχω καί τῆς δόξης καί λάμπει μου τό πρόσωπον, ὡς καί τοῦ ποθητοῦ μου καί ἅπαντα τά μέλη μου γίνονται φωτοφόρα».
« Ἁγίου Συμεών τοῦ Νέου Θεολόγου»