Κάποιος είπε : “Παναγιώτατε,ο π.Παϊσιος “. Σηκώθηκε ο ταπεινός Πατριάρχης από τον θρόνο του,για να τον χαιρετήση.Ο Γέροντας έβαλε εδαφιαία μετάνοια και παρέμεινε γονατιστός με το κεφάλι κολλημένο στο έδαφος μέχρι που κάποιος Επίσκοπος τον ανήγειρε.
– Στο Πρωτάτο τότε παρευρίσκετο και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.Ο αστυνομικός διοικητής της φρουράς του Προέδρου κ.Κωνσταντίνος Παπουτσής μαρτυρεί: ” Είχα ακούσει για τον γέροντα Παϊσιο.Τον φανταζόμουν ψηλό, μεγαλοπρεπή και περίμενα να βρίσκεται σε εξέχουσα θέση.Μου τον έδειξαν.Στεκόταν πίσω σε μια γωνιά κρυμμένος, και σκυφτός.΄Ηταν ένα γεροντάκι γηρασμένο,μικρόσωμο,αλλά είχε πάνω του κάτι το Θεϊκό που σε τραβούσε.

“Κάποιος χωροφύλακας τον αναγνώρισε και είπε στους άλλους: ” Ο π.Παϊσιος”.Με μιας όλοι οι άνδρες της φρουράς έτρεξαν στον Γέροντα.΄Εμεινα μόνος με τον Πρόεδρο.Τάχασα.΄Εκανα να τους φωνάξω να γυρίσουν πίσω,αλλά μάταια.΄Υστερα ακολουθώντας την επιταγή της καρδιάς και όχι την λογική,χωρίς να το σκεφθώ, έτρεξα και εγώ στον Γέροντα.Ο Θεός φύλαξε και δεν έγινε τίποτε.
” Ο Γέροντας μη μπορώντας να αποφύγη την “επίθεση” της αστυνομικής δυνάμεως, μας χτυπούσε απαλά στο κεφάλι,λέγοντας: 

” ΄Αντε πίσω στην δουλειά σας”.Μέσα μας είχε γίνει μια αλλοίωση.Μια πρωτόγνωρη χαρά μας πλημμύριζε”.

Από το βιβλίο του +Ιερομονάχου ΙΣΑΑΚ 

“ΒΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΊΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ”