«Σύ Κύριε εἶσαι εὐεργετικός καί ἀγαθός, ἐπιεικής καί πολυέλεος πρός ὅλους ἐκείνους οἱ ὁποῖοι σέ ἐπικαλοῦνται».
«Ἡ θεία αὐτή προσευχή, ἡ ἐπίκληση τοῦ Σωτήρα μας, τό Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με, εἶναι βρύση θείου ἐλέους, διότι ζητᾶμε τό ἔλεός Του. Καί ὁ Κύριος εἶναι ἐλεήμων καί σπλαχνίζεται ὅλους ἐκείνους, πού Τόν ἐπικαλοῦνται, καί ἀποδίδει γρήγορα τό δίκιο σ᾿ ὅσους φωνάζουν πρός Αὐτόν»
Ἁγίου Συμεών Θεσσαλονίκης,
Περί τῆς ἱερᾶς καί θεοποιοῦ προσευχῆς, Φιλοκαλία Ε΄, 60-61
Περί τῆς ἱερᾶς καί θεοποιοῦ προσευχῆς, Φιλοκαλία Ε΄, 60-61