Η πρώτη συμβουλή εἶναι νά μήν ὑποχωροῦμε σέ ἀμφιβόλου ποιότητας σκέψεις, πού δέν ὁδηγοῦν στό καλό και στήν βελτίωσή μας. Χιλιάδες πειρασμοί παρουσιάζονται κατά τήν διάρκεια τῆς ἡμέρας, πού προσπαθοῦν να έπιρρεάσουν τό μυαλό μας γιά νά ὁδηγηθεῖ σέ σκέψεις πονηρές και σέ σκέψεις κακές.
Αυτό θά εἶναι η Πρώτη μας Νίκη και ἡ πιό μεγάλη. Κάθε φορά που θά νικᾶμε ἓναν μικρό πειρασμό, νά εύχαριστοῦμε και νά εὐλογοῦμε τόν Θεό, πού μᾶς αξίωσε νά ζήσουμε αύτήν τήν νίκη μας, μέ τήν δική Του Χάρη.
Ἒτσι νικώντας καί τις πιό μικρές μάχες έπάνω στίς ἐγωιστικές μας ἐπιθυμίες καί στά πάθη μας, θά μποροῦμε μετά άπό λίγες προσπάθειες,νά περνᾶμε άνέγγιχτοι δίπλα ἀπό τό Κακό, χωρίς νά μᾶς έπιρρεάζουν οἱ ἐγωιστικές ἐπιθυμίες τοῦ κακοῦ ἐαυτοῦ μας.
Ναί. Κάθε νίκη μας ἐπάνω στίς ἐγωιστικές μας έπιθυμίες, θά μᾶς άνυψώνει λίγο πιό πολύ, ένισχύοντας τήν ἀντίληψή μας, πώς τό κακό, τό κάθε μορφῆς κακό, ὃταν ὑποκύπτουμε σέ αύτό, δέν εἶναι μόνον ἁμαρτία, ἀλλά ταυτόχρονα θά σημαίνει γιά έμᾶς μία νέα πτώση, βαθύτερη ἀπό τήν πρώτη, πού θά συνεπάγεται τεράστιες ευθῦνες και τραγικές ἐπιπτώσεις γιἀ τήν μετέπειτα πνευματική μας έξέλιξη καί άνόρθωση. Γι’ αυτό, ἂς κρατήσουμε τήν σκέψη μας ἀγνή καί μακριά άπό κάθε μικρό ἣ μεγαλύτερο σωματικό ἣ συναισθηματικό ἢ νοητικό έγωιστικό πειρασμό μας.
Νά ἡ αλήθεια, ἐπάνω στήν ζωή καί πρό παντός ἡ αιτία τοῦ κάθε μας πόνου.
Ἃς διώξουμε τόν πόνο μακρυά άπομακρύνοντας άπό μέσα μας κάθε σκέψη Πονηριᾶς, Κακίας, Μίσους, Ἐγωισμοῦ, Ἀπάτης, Ἐκδίκησης, Συκοφαντίας και Δυσφήμισης.
Ἂς ὁδηγήσουμε τόν Νοῦ μας νά σκέφτεται θυσίες καί άλτρουιστικές ἐξυπηρετήσεις γιά τούς συνανθρώπους μας, βοήθεια άνυστερόβουλη και ὑποστήριξη σέ ὃσους μᾶς ἒχουν άνάγκη , ἀνοχή και συγχώρηση σέ ὃσους μᾶς άδίκησαν ἢ μᾶς πίκραναν, στήριξη άνιδιοτελῆ καθώς καί παροχές χαρᾶς καί συγχώρεσης, σέ ὃλα τά πλάσματα τοῦ Θεοῦ.
Ὃταν ὁ νοῦς μας ἐθισθεῖ καί μάθει νά δουλεύει πάνω σέ καλές σκέψεις , σέ καλά λόγια καί σέ αγαθά ἒργα καί πράξεις , τότε θα νιώσουμε βαθιά μέσα μας ,τήν Θεία Μακαριότητα, τήν Ὓψιστη Ειρήνη, και τήν Συγγένειά μας μέ τόν Πατέρα μας μέσω τοῦ Υἰοῦ. Θά ἀρχίσουμε τότε νά λάμπουμε έσωτερικά μέ φῶς ἀνέσπερο, φῶς πού εἶναι πνευματικῆς άξίας καί πού μᾶς κάνει νά έλπίζουμε πώς μέ τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ θά μπορούσαμε να ξεφύγουμε παντοτινά από τα δεσμά τῶν ὑλικῶν έγωιστικῶν μας παθῶν και έπιθυμιῶν.
”Ἀόρατος πόλεμος” τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου
https://proskynitis.blogspot.com/2024/04/blog-post_24.html#more