Οι Μοναχές Παισία και Αγαθαγγέλη.
Κατά τά χρόνια πού ηγουμένευε στο Κεχροβούνι η Τηνιακή ενάρετη Γερόντισσα Ευφροσύνη Κορνάρου ζούσαν και δύο μοναχές, συγγενείς κατά σάρκα και πνεύμα, μία μητέρα με την θυγατέρα της, η Παϊσία και η Αγαθαγγέλη πού ήταν σύζυγος και κόρη αντίστοιχα του παπά-Σταύρου και έτσι τις αποκαλούσαν παπά-Σταύραινες.
Ήταν υποτακτικές της Γερόντισσας Ευφροσύνης και οι δύο και έμεναν στο κελί τού Παϊσακιού (Παϊσάκι λεγόταν η βραχύσωμη και καλοκάγαθη μοναχή Παϊσία). Και οι δύο τους ήταν σωματικά τυφλές αλλά φωτισμένες κατά το πνεύμα.
Και οι δύο τους ήταν στην μέριμνα της Ηγούμενης, πού συχνά τις επισκεπτόταν για να δει πώς διάγουν και αν χρειάζονται κάτι. Τις έβλεπε να ανάβουν φωτίτσα και να ψήνουν το καφεδάκι τους στην χόβολη και σιγά-σιγά ψηλαφητά να κάνουν όλες τις δουλειές τού κελιού τους. Ήταν πολύ ευγενείς και γλυκομίλητες. Τηρούσαν την εντολή τού Αποστόλου Παύλου, το «αδιαλείπτως προσεύχεσθε», δηλαδή. Συνεχώς μονολογούσαν ή εναλλάξ έλεγαν την κατανυκτική ευχή και το «Δόξα σοι ο Θεός» ευχαριστώντας τον Δημιουργό τους για τις άπειρες δωρεές Του.
Στις αλλεπάλληλες ερωτήσεις της Γερόντισσάς τους για το πώς περνούν και τί τούς λείπει, εκείνες οι μακάριες και αγιασμένες γυναίκες απαντούσαν ειρηνικά ότι έχουν πλούσια τά ελέη του Θεού και να μην ανησυχεί γι’ αυτές αποσπώμενη από τά καθήκοντά της.
Ένα βράδυ η Γερόντισσα Ευφροσύνη μετά την καθιερωμένη προσευχή και τά καθιερωμένα κομβοσχοίνια υπέρ υγείας και φωτισμού των υποτακτικών της και όλης της αδελφότητας, κοιμήθηκε και είδε το εξής άποκαλυπτικό όνειρο:
Είδε ότι επισκέφτηκε τις δύο μοναχές στο κελλάκι τους και ότι πάνω από το κρεβάτι της κάθε μιας ήταν από ένα κλήμα πού προσέγγιζε το κεφάλι τους κάνοντας ένα στεφάνι από το όποιο κρεμόταν ένα χρυσό τσαμπί σταφύλι, από ένα για το κάθε κεφάλι. Πάνω από το κλήμα βρισκόταν μια επιγραφή πού έγραφε μέ χρυσά γράμματα: «Η μακαρία υπομονή τους απέδωσε καρπό!».
Έκπληκτη η Γερόντισσα ξύπνησε και χαρούμενη από το αποκαλυπτικό όνειρο επιδόθηκε σε εκτενή προσευχή ευχαριστώντας τον Θεό πού την αξίωσε να συγκαταλέξει στην συνοδεία της, δύο επίγειους Αγγέλους…
Αυτό το θαυμαστό ενύπνιο καθώς και τα του βίου των δύο μοναχών εξιστόρησε μέ χαρά η Γερόντισσα Ευφροσύνη στις αδελφές τού Κεχροβουνίου απαγορεύοντας τους να τα διηγούνται προ της κοιμήσεώς τους και αυτό για να μην περηφανευθούν και χάσουν τον μισθό της υπομονής και της ασκήσεως τους…
Περισσότερα για την Ιερά Μονή και τις ενάρετες μοναχές της βλέπε στο βιβλίο τού γράφοντος: «Το Γεροντικόν της Ίεράς Μονής Κυρίας των Αγγέλων (Οσιας Πελαγίας) Κεχροβουνίου Τήνου».
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΓΕΡΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ. ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΚΑΒΒΑΔΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ.
http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2016/07/blog-post_93.html