Οι Βεδουίνοι έσωσαν την Αγία Αικατερίνη
ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΖΙΜΑΣ
Bεδουίνοι, συνυπάρχουν με τους μοναχούς της Αγίας Αικατερίνης, «εν ειρήνη και ομονοία», από την εποχή του αυτοκράτορα Ιουστινιανού, οπότε και χτίστηκε η μονή και όταν χρειάστηκε, όπως τις ημέρες της εξέγερσης στην Αίγυπτο, πήραν τα όπλα για να την υπερασπιστούν από φανατικούς ισλαμιστές.
Bεδουίνοι, συνυπάρχουν με τους μοναχούς της Αγίας Αικατερίνης, «εν ειρήνη και ομονοία», από την εποχή του αυτοκράτορα Ιουστινιανού, οπότε και χτίστηκε η μονή και όταν χρειάστηκε, όπως τις ημέρες της εξέγερσης στην Αίγυπτο, πήραν τα όπλα για να την υπερασπιστούν από φανατικούς ισλαμιστές.
«…Μόλις η κατάσταση αγρίεψε, οι Βεδουίνοι περικύκλωσαν το μοναστήρι. Ηταν οπλισμένοι. Στην αρχή τα όπλα τα είχαν κρυμμένα κάτω από τις κελεμπίες, μετά τα κρατούσαν φανερά. Ευτυχώς δεν χρειάστηκε να τα χρησιμοποιήσουν…».
Ο ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίας Αικατερίνης του Σινά, Δαμιανός, αφηγείται στην «Κ» άγνωστες πτυχές της «Αραβικής Ανοιξης», και το πώς νομαδικές φυλές μουσουλμάνων της ερήμου έθεσαν υπό την προστασία τους, το παλαιότερο μοναστήρι της Χριστιανοσύνης, στις παρυφές της Αγίας Κορυφής, όπου σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη, ο Μωυσής παρέλαβε τις πλάκες με τις Δέκα Εντολές. Μιλάει ακόμα για τα προβλήματα της μονής με ακραίους ισλαμιστικούς κύκλους, τα δεινά των χριστιανών της Μέσης Ανατολής, αλλά και τη μακραίωνη αρμονική συμβίωση του ορθόδοξου χριστιανικού μοναχισμού με το μουσουλμανικό στοιχείο στην ταραγμένη περιοχή του Σινά.
«Τις μέρες εκείνες της επανάστασης κατά του Μουμπάρακ είχαμε έναν ξεσηκωμό και μια γενικευμένη αναρχία. Υπήρχαν φόβοι ότι κάποιες φυλές από το βόρειο Σινά θα κατέβουν για λεηλασίες. Τότε οι Βεδουίνοι πήραν τα όπλα και δημιούργησαν ένα κλοιό, μια ασπίδα προστασίας γύρω από το μοναστήρι…». Δεινοί πολεμιστές οι Βεδουίνοι, συνυπάρχουν με τους μοναχούς της Αγίας Αικατερίνης, «εν ειρήνη και ομονοία», από την εποχή του αυτοκράτορα Ιουστινιανού, οπότε και χτίστηκε η μονή και όταν χρειάστηκε, όπως τις ημέρες της εξέγερσης στην Αίγυπτο, πήραν τα όπλα για  να  την  υπερασπιστούν.
«Υπάρχει ιστορικά μια καλή σχέση με τους μουσουλμάνους, με εξαίρεση κάποιες περιόδους. Λογικό είναι μέσα στους τόσους αιώνες να υπάρχουν και κάποια μελανά σημεία. Αυτά όμως ήταν ελάχιστα».
Ο σεβασμός προς τη διαφορετικότητα στην πίστη δεν υπήρξε, ωστόσο, το μοναδικό κίνητρο που οι Βεδουίνοι ζώστηκαν τα άρματα και δημιούργησαν κλοιό ασφαλείας για τους 27 μοναχούς και βεβαίως τα ανεκτίμητης αξίας βιβλία, χειρόγραφα, βυζαντινά κειμήλια που φυλάσσονται, σε συνθήκες  υψηλής  ασφάλειας,  όπως  τονίζει ο ηγούμενος Δαμιανός.
Η μονή υπήρξε και εξακολουθεί να λειτουργεί ως αστείρευτη πηγή εσόδων για τους Βεδουίνους, που έχτισαν γύρω από αυτήν μια ολόκληρη πόλη, ομώνυμη, με περισσότερους από 4.000 κατοίκους που ζουν από τον τουρισμό.
«Μέχρι την αναταραχή της εξέγερσης έφταναν στο μοναστήρι περισσότεροι από 300.000 τουρίστες κάθε χρόνο», λέει στην «Κ» ο ηγούμενος και εξηγεί:
«Πέρα από την περιήγηση στη μονή αρκετοί προσκυνητές κατευθύνονται προς την Αγία Κορυφή για θρησκευτικό προσκύνημα και φυσιολατρικούς λόγους. Οι Βεδουίνοι άφησαν τις καμήλες, με τις οποίες μετέφεραν τουρίστες, εγκατέλειψαν τις σκηνές, έφτιαξαν σπίτια, αγόρασαν αυτοκίνητα άνοιξαν καταστήματα εστίασης και πώλησης σουβενίρ, ενώ 140 άτομα απασχολούνται μόνιμα στη μονή με ένσημα, κανονικά».
Θεωρίες συνωμοσίας
Φάρος της χριστιανοσύνης η μονή, σε έναν ωκεανό μουσουλμάνων, δεν θα μπορούσε, παρά ταύτα, να μην αποτελεί και «αγκάθι στα μάτια», κάποιων ακραίων ισλαμιστών.
Θεωρίες συνωμοσίας αναπτύσσονται από σαλαφιστικούς (φανατικούς ισλαμιστές που αριθμούν γύρω στα 7 εκατ. στην Αίγυπτο) κύκλους, τροφοδοτώντας ατμόσφαιρα καχυποψίας γύρω από την προαιώνια παρουσία του ιστορικού μοναστηριού σε μια άκρως ευαίσθητη γεωπολιτικά περιοχή όπως η χερσόνησος του Σινά, με αφορμή κάποιες μάλλον ασήμαντες οικιστικές επεκτάσεις στην αχανή και άνυδρη έρημο.
«Η Μοσάντ με κρυφά παιχνίδια προσπαθεί να επανακτήσει το Σινά διά μέσου Ελλήνων μοναχών», «Η Ε.Ε. έδωσε 18 εκατ. ευρώ για να υδροδοτήσει το κράτος των μοναχών με νερά του Νείλου», είναι μερικοί από τους τίτλους σαλαφιστικών εφημερίδων. «Πρόκειται για προπαγάνδα μεμονωμένων ανεύθυνων ατόμων την οποία εκμεταλλεύονται κάποιοι ακραίοι κύκλοι. Η επίσημη πολιτεία είναι υπέρ της μονής», λέει ο πατήρ Δαμιανός.
Στο πλευρό των μοναχών και ο σεΐχης Ahmet Abou Rashed El-Gebali της φυλής Gabalia, που ζει στην περιοχή της Αγίας Αικατερίνης, δήλωσε πως η προστασία της μονής και των ιερών τόπων αποτελούν ευθύνη της φυλής του. «Δεν θα επιτραπεί σε κανέναν να βλάψει το μοναστήρι», διεμήνυσε…
Οι διωγμοί στη μοίρα του χριστιανισμού
Στο βόρειο Σινά, φανατικοί ισλαμιστές προσπαθούσαν ανέκαθεν να φτιάξουν το δικό τους «κράτος εν κράτει» και να το προσαρτήσουν στη συνέχεια στη Λωρίδα της Γάζας και τα παλαιστινιακά εδάφη. Μολονότι δεν το έχουν πετύχει, η ένταση, με κατά καιρούς αιματηρές συγκρούσεις, αιγυπτιακού στρατού και ένοπλων φανατικών που συρρέουν από πολλές αραβικές χώρες, παραμένει.
Στην υπόλοιπη Μέση Ανατολή, ο χριστιανισμός δοκιμάζεται. «Φοβάστε ότι θα αναγκαστούν να φύγουν όλοι οι χριστιανοί από τον τόπο όπου γεννήθηκε ο χριστιανισμός;», ρωτώ τον 80χρονο ηγούμενο, που εγκαταβιώνει στο Σινά, από τις αρχές της δεκαετίας του ’60.
«Τι να συζητάμε τώρα, ο κόσμος φοβάται και όποιος έχει λεφτά φεύγει, έστω προσωρινά. Η μοίρα του χριστιανισμού ήταν ανέκαθεν να διώκεται. Νομίζω όμως ότι δεν θα αδειάσει εντελώς η Μέση Ανατολή, θα μείνουν κάποιοι χριστιανοί, έστω σαν αλατάκι… Ας γίνει μια παρέμβαση από τους ισχυρούς ώστε να μπορέσουν να γυρίσουν αργότερα που οι πόλεμοι θα σταματήσουν, να βρουν τις περιουσίες τους. Εμείς εδώ μαθαίνουμε τα νέα και προσευχόμαστε».
– Σας τρόμαξε η πτώση Μουμπάρακ και η άνοδος, έστω προσωρινά, στην εξουσία των ισλαμιστών;
– Εντάξει, είχαμε και έχουμε έναν φυσικό φόβο. Πιστεύουμε όμως ότι μας προστατεύει η Αγία Αικατερίνη. Μην ξεχνάτε ότι με την πτώση του Μουμπάρακ, διαλύθηκαν τα πάντα, κατέρρευσε η εξουσία, κινδύνεψε να διαλυθεί ο στρατός. Απειλές δεν είχαμε από κανέναν και είναι σημαντικό αυτό. Η συμβίωση ήταν ανέκαθεν αρμονική, ξέρετε εμείς δεν κάναμε ποτέ προπαγάνδα. Ο καθένας ας πιστεύει εκεί που θέλει…

http://www.kathimerini.gr/761588/article/epikairothta/kosmos