Οἱ πλάνες τῶν γκουροῦ καί οἱ δύο εἰδῶν ὑλοποιήσεις
Δέν γίνεται τίποτα μέ ἐκεῖνα. Ἐκεῖνα ἔχουν ταχυδακτυλουργίες καί τά τοιαῦτα… Καί αὐτές τίς ὑλοποιήσεις καί ὅλα. Ἐμεῖς στήν θρησκεία μας, ἐμεῖς τά ἔχουμε ὅλα. Κατάλαβες; Καί ὑλοποιήσεις καί ὅλα, μέ τούς Ἁγίους μας. Ἀλλά ἡ ὑλοποίηση εἶναι δύο εἰδῶν. Εἶναι ἡ κακιά καί ἡ καλή. Κατάλαβες; Μπορεῖ ἕνας νά κάνει προσευχή πού οἱ ἄλλοι δέν ἔχουν λάδι καί βασανίζονται, γιατί τούς ἔχει λείψει τό λάδι. Νά ἀνοίξει τά χέρια του καί νά γεμίσουν τά κιούπια μέ λάδι. Μπορεῖ καί ἕνας γκουρού νά κάνει κάτι ἄλλο, μιά ἄλλη ὑλοποίηση. Ἀλλά δέν εἶναι ἡ ἴδια. Δέν εἶναι τοῦ ἀγαθοῦ Πνεύματος. Γιατί, ὅπως εἴπαμε, ὑπάρχει καί τό κακό. Καί τό κακό ἔχει τήν δύναμη νά δώσει στόν ἄνθρωπο πού τό πιστεύει… Ἔχει τήν δύναμη τό κακό, νά τοῦ δώσει τήν δύναμη νά τό κάνει!
Γι’ αὐτό ὑπάρχουν καί διάφοροι μάγοι, γκουρούδες, φακίρες καί ξέρω ἐγώ…! Εἶναι τοῦ κακοῦ πνεύματος. Πάρε μελέτησε… ἐνῶ λές ὅτι ὅλα εἶναι ἴσωμα καί ὅλα εἶναι τό ἴδιο.
«Δέν ἔχω γίνει Χριστιανός, Ὀρθόδοξος»
Ὁ Θεός εἶναι ἀγάπη. Διάβασε τό εὐαγγέλιο. Μάθε το καλά! Κι ὅπου ἔχεις ἀπορίες, ἔλα νά στό πῶ ἐγώ ὁ ἀγράμματος, ὁ ταπεινός. Δέν λέω ἐγώ ὅτι εἶμαι χριστιανός. Δέν λέω ὅτι εἶμαι Ὀρθόδοξος. Ἐπιθυμῶ, θέλω, ἀγωνίζομαι, προσπαθῶ… μά δέν ἔχω γίνει Χριστιανός, Ὀρθόδοξος. Ἔτσι εἶναι τό αἴσθημά μου καί εἶναι ἀληθινό. Θέλω! Μέ παρεξηγεῖς σέ αὐτά πού λέω; Μά λέω τήν ἀλήθεια. Ἐγώ τίς πιστεύω, ἔτσι, ἔτσι… Κι ἕνας ἄγγελος ἄν ἔρθει καί μοῦ πεῖ «τί λές, βρέ γέρο;». Δέν εἶναι ἔτσι…