ΟΜΙΛΙΑ 2η

 π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου

“Λόγοι Ἀφυπνίσεως”

  Τά πάντα θεῶνται ὑπό τό πρίσμα τοῦ Οὐρανοῦ.

 Ἕβδομο.«Ἐπί γῆς διατρίβουσιν, ἀλλ᾿ ἐν οὐρανῷ πολιτεύονται»¹. Εἶναι ἡ προηγούμενη ἔννοια μέ μιά ἄλλη ἔκφραση. Στή γῆ ζοῦν, ἀλλά στόν Οὐρανό πολιτεύονται οἱ Χριστιανοί. Τά ἔργα τους εἶναι ἐπίγεια, ὅπως καί ἡ ζωή τους· ἀλλά βιώνουν τό τοῦ Ἀποστόλου, «ἡμῶν τό πολίτευμα ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχει»², διότι ἐκεῖ εἶναι ἡ πατρίδα τους. Ὅλα τά ἔργα τους περνοῦν πάντα ἀπό τό κριτήριο τοῦ Οὐρανοῦ· τά πάντα θεῶνται ὑπό τό πρίσμα τοῦ Οὐρανοῦ· τό κάθε ἐπίγειο συμφέρον σέ ὁποιονδήποτε τομέα τῆς ζωῆς τους κρίνεται πάντοτε ἀπό τό οὐράνιο συμφέρον.

Μοῦ λένε νά πάω γιά μιά δουλειά πού θά βγάλω πολλά. Πῶς θά κρίνω; «Γιά τό συμφέρον σου εἶναι.» θά μοῦ ποῦν. Πῶς θά κρίνω; «Μά, γιά τό συμφέρον σου εἶναι!» Τό ἄν εἶναι ἤ δέν εἶναι συμφέρον θά κριθεῖ μέ βάση τόν Οὐρανό. Μήπως αὐτό μέ κάνει νά ζημιώσω πνευματικά; Τί λέει ὁ Κύριος; «Ἄν τό μάτι σου τό δεξιό σέ σκανδαλίζει, βγάλ᾿ το»³. Τί θά πεῖ αὐτό; Ἄν αὐτό τό συμφέρον σοῦ εἶναι τόσο σπουδαῖο, σάν τό δεξί σου μάτι ἤ σάν τό δεξί σου χέρι, τότε κόφ᾿ το, βγάλ᾿ το, γιατί σέ συμφέρει νά μπεῖς στή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ χωρίς αὐτό τό κάποιο συμφέρον.

Συνεπῶς, ἀγαπητοί μου, γιά ὁποιοδήποτε ἐπίγειο συμφέρον μας – βασικό αὐτό πού σᾶς λέω καί πολύ γενικό– σάν Χριστιανοί μέσα στόν κόσμο αὐτό, θά ἔχουν τό ἑξῆς κριτήριο: Αὐτό πού θεωρῶ συμφέρον, εἶναι συμφέρον οὐράνιο ἤ δέν εἶναι; Ἄν εἶναι συμφέρον οὐράνιο, θά κάνω αὐτό πού ὑπάρχει μέσα στόν κόσμο αὐτό· ἄν δέν εἶναι, θά τό ἀρνηθῶ. Θά μέ ἀποκαλέσουν κουτό. Ἡ ἔννοια ὅμως τοῦ κουτοῦ καί τοῦ ἔξυπνου δέν εἶναι στό πρόσκαιρο, ἀλλά στό μόνιμο. Ἐάν ἐγώ κερδίσω τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ κι ἐσύ στό τέλος τή χάσεις, ἔλα τότε νά μοῦ πεῖς ποιός εἶναι ὁ ἔξυπνος καί ποιός εἶναι ὁ κουτός.

  Συνεχίζεται….

 Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι

κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.

Ἐκδόσεις:«ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»

Ἱ.Μ.Κομνηνείου «Κοιμήσεως Θεοτόκου» καί «Ἁγίου Δημητρίου»

400.07 Στόμιον Λαρίσης.

Τηλ.&Fax.:24950.91220.

  1Πρός Διόγνητον, ΒΕΠΕΣ 2, V, 9. Ἔκδ. Ἀποστολικῆς Διακονίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, Ἀθῆναι 1955, σ. 253.