”..Οἱ Χριστιανοί, ὁποῦ πιστεύουν εἰς τόν Χριστόν, σημειώνουν τόν ἑαυτόν τους μέ τό σημεῖον τοῦ Σταυροῦ, ὀχι ἁπλῶς καί ὡς ἔτυχε, καί μέ καταφρόνησιν, ἀλλά μέ κάθε προσοχήν, καί σύνεσιν, καί φόβον, καί τρόμον, καί μέ κάθε εὐλάβειαν. Ὅτι ὁ τύπος τοῦ Σταυροῦ φανερώνει τήν καταλλαγήν, καί φιλίαν ὁποῦ κάμνει κάθε ἄνθρωπος μέ τόν Θεόν.

Ὅθεν καί οἱ δαίμονες φοβοῦνται τόν τύπον τοῦ Σταυροῦ, καί δέν ὑποφέρουν νά βλέπουν τό σημεῖον τοῦ Σταυροῦ νά εἶναι τυπωμένον οὐδέ εἰς τόν ἀέρα· ἀλλά φεύγουν παρευθύς, ἐπειδή ἰξεύρουν, πῶς ὁ Σταυρός εἶναι τό σημεῖον τῆς φιλίας τῶν ἀνθρώπων μέ τόν Θεόν…”