“Πάσχα ἁγιάζον πιστούς” Ὁ ἁγιασμός ὂμως δέν γίνεται αὐτομάτως καί χωρίς νά τό ξέρουμε, ἀλλά μέ συνειδητή καί ἐκ μέρους μας προσπάθεια, ὣστε τά μηνύματα αὐτά νά γίνουν ζωή μας μέ τή χάρη τοῦ Κυρίου μας.

Μιά βασική ἀλήθεια πού τονίζεται σ’ αὐτά τά μηνύματα, εἶναι ἡ ἐνδυνάμωση τῆς πίστεώς μας, ὃτι δηλαδή “θανάτου ἑορτάζομεν  νέκρωσιν, ἂλλης βιοτῆς τῆς αἰωνίου ἀπαρχῆς”.  Μιά ἂλλη ἀλήθεια “Μεθ’ ἡμῶν ἀψευδῶς ἐπηγγείλατο ἒσεσθαι” ὁ Κύριος. Ὑποσχέθηκε ο Κύριος, πού δέν λέει ποτέ κάτι, πού θά διαψευσθὴ, ὃτι θά εἶναι μαζί μας πάντοτε, ὃσο διαρκεῖ ὁ παρών κόσμος μέ τή δυνατότητα νά μεταπηδήσουμε  στήν Βασιλεία τοῦ ἀναστάντος Χριστοῦ, πού θά εἶναι αἰώνια. Θά ἒχει δηλαδή ἀρχή, ἀλλά ποτέ τέλος. Γι’αὐτό ἐπιβάλλεται ὁ καθαρμός τῶν αἰσθήσεών μας μέ ἀγώνα νεκρώσεως τοῦ παλαιοῦ μας ἀνθρώπου.

 Καρπός δέ αὐτῆς τῆς προσπάθειάς μας θά εἶναι ἡ εἰρήνευση τῆς ζωῆς μας μέ τή χάρη τοῦ Κυρίου μας ὡς τοῦ μόνου Παντοδύναμου. Καί ἐπί πλέον ἡ μόνιμη ἐγκατάσταση στήν ψυχή μας τῆς ἀγάπης.Ἡ προσωπική μας πρόοδος τῆς ἀγάπης μέσα μας θά μᾶς συνδέη περισσότερο μέ τούς πιστούς καί ἀγαπητούς ἀδελφούς μας, ὣστε “ἐν χαρᾶ ἀλλήλους (νά) περιπτυσσώμεθα”,  ἀλλά καί νά μποροῦμε νά λέμε καί  “τοῖς μισοῦσιν ἡμᾶς συγχωρήσωμεν πάντα τῆ ἀναστάσει”. Θρονιάζοντας μέσα μας μόνιμα τήν ἀγάπη αὐτή “οὐδέποτε ἐκπίπτει”, δέν ξεπέφτει ποτέ, ἀλλά μένει γιά πάντα καί στόν αἰώνα καί στήν αἰωνιότητα.

  Αὐτά, ἀγαπητοί μου ἐν Χριστῶ  ἀναστάντι σημειώνω στήν ἀγάπη Σας “πετῶντι καλάμω”, πού θά πῆ:στά πεταχτά, μιά πού ὁ χρόνος δέν μοῦ ἐπιτρέπει γιά κάτι πιό σημαντικό καί προσεγμένο. Ἱερομ. Εὐσεβιος, ἀ., κεγχριαῖος μοναχός.

 (Θεσσαλονίκη 19 Ἀπριλίου 2009)