Κάθε αἵρεσις ἔχει ὡς πατέρα τῆς πλάνης της τόν διάβολο, ὁ ὁποῖος ἀπό τήν ἀρχή μετεστράφη καί ἔγινε ἀνθρωποκτόνος καί ψεύστης. Οἱ αἱρετικοί ὅμως δέν θέλουν νά παρουσιάζωνται ὡς ὁπαδοί τοῦ διαβόλου.
Ὑποκρίνονται, λοιπόν, τόν ὁπαδό τοῦ Χριστοῦ καί λαμβάνουν εἰς τό βέβηλο στόμα τους τό καλόν ὄνομα τοῦ Σωτῆρος· χρησιμοποιοῦν δέ καί τίς λέξεις τῶν Ἁγίων Γραφῶν. Καί λένε μέν τίς λέξεις, διαστρέφουν ὅμως τό ἀληθινό τους νόημα. Ἔτσι κατορθώνουν καί σκεπάζουν μέ δόλο τήν πλάνη τους καί γίνονται ἀνθρωποκτόνοι, γιά κείνους πού παρασύρονται καί πέφτουν θύματα τῆς αἱρέσεώς τους.