Όστις δεν έχει τον φόβον του Θεού εν εαυτώ, ο τοιούτος ευκόλως συλλαμβάνεται εις τα επιχειρήματα του διαβόλου. Όστις δεν έχει τον φόβον ρου Θεού παρ’ εαυτώ, περισπά τον νουν αυτού, αδιαφορεί, κοιμάται αμερίμνως, αμελεί τα έργα αυτού, γίνεται δοχείον των ηδονών, ευχαριστείται εις παν τερπνόν, δεν φοβείται την παρουσίαν του Δεσπότου, περιποιείται τα πάθη, ευχαριστείται εις τας αναπαύσεις, αποφεύγει την κακουχίαν, αποστρέφεται την ταπείνωσιν, αποδέχεται την υπερηφανείαν.

Επί τέλους έρχεται ο Κύριος αυτού, και ευρίσκει αυτόν ποιούντα εις όσα δεν αρέσκεται, και τότε θέλει διχοτομήσει και αποστείλει αυτόν εις το αιώνιον σκότος. Τις δεν θέλει ελεεινολογήσει τον τοιούτον;