Ο Απόστολος Θωμάς δεν ήταν άπιστος, αλλά δύσπιστος. Πώς αποδεικνύεται αυτό; Ο Χριστός μετά την Ανάστασή Του, εμφανίστηκε στον Θωμά και δεν του είπε ο Χριστός:

– Θωμά γιατί είσαι άπιστος; Έλα ψηλάφισε τα χέρια Μου, για να πιστέψεις… αλλά του είπε:
– Θωμά, ψηλάφισε τα χέρια μου, για να μην γίνεις άπιστος.
Πάντως η Γραφή δεν αναφέρει, αν ο Θωμάς τόλμησε να βάλει το χέρι του, στα χέρια του Χριστού. Ο Χριστός δεν μακάρισε τον Θωμά, που είδε με τα μάτια του, τις τρύπες στα χέρια του Κυρίου, αλλά μακάρισε αυτούς που θα πιστέψουν, χωρίς να δουν. Γιατί όταν δεις, δεν είναι πια πίστη, αλλά γνώση και η γνώση δεν αμοίβεται, επειδή εκβιάζει τρόπος τινά να παραδεχθείς την πραγματικότητα.
Όταν ένας άνθρωπος είναι δύσπιστος, αλλά καλοπροαίρετος, ο Θεός συγκαταβαίνει και τον βοηθάει, για να μην πάρει λάθος δρόμο.
 
❈ Μια γιαγιά βασανιζόταν από φοβερούς πόνους και έταξε στην Παναγία, τα κορδόνια των τσαρουχιών της, αν την απάλλαζε από τους φρικτούς πόνους. Πράγματι η γιαγιά έγινε καλά! Η γιαγιά όμως θεώρησε καλό, να πάει στην Παναγία μια εικόνα και όχι τα κορδόνια της, γιατί σκέφτηκε, ότι θα ήταν δύσκολο γι’ αυτήν να περπατάει, δίχως τα κορδόνια.
Έτσι μια μέρα πήρε την εικόνα και την πήγε στο μοναστήρι της Παναγίας. Επιστρέφοντας όμως στο σπίτι, άρχισαν πάλι οι πόνοι να βασανίζουν την γιαγιά. Η γιαγιά τα ‘χασε!
”Παναγιά μου, γιατί γίνεται τούτο και πονάω πάλι;”… και κάτι παρόμοια άρχισε να μονολογεί η γιαγιά.
Τότε ακούει μια φωνή να της λέει:

– Τα κορδόνια σου με έταξες και αυτά θα με φέρεις, όχι την εικόνα!
Πράγματι η γιαγιά άφησε τα κορδόνια της στην Παναγία και έτσι απαλλάχτηκε από εκείνους τους φοβερούς πόνους.
❈ Όταν από το ένα μέρος έχεις εικονοστάσι (θυμιατίζεις και προσεύχεσαι) και από την άλλη έχεις την μοδίστρα με την μόδα, γνώριζε ότι έχεις ”ζιζάνια” που διώχνουν τη Χάρη και δεν πρόκειται να προκόψεις ποτέ σου.
– Μα εγώ έχω τον Χριστό μέσα μου, σου λέει η άλλη, μην κοιτάς που είμαι έτσι ντυμένη!
Ο Χριστός όταν βλέπει αυτά πάνω σου, δεν κάθεται μέσα σου…
Πλανώνται, όσοι νομίζουν ότι μπορούν να συνδυάσουν το Χριστό με τον κόσμο, το Χριστό με την σάρκα, το Χριστό με την μόδα, το Χριστό με το συμφέρον τους. Κόσμος και Θεός, δεν ενώνονται.
Μπορεί ο άνθρωπος να δουλεύει σε 2 αφεντικά;
 
 
Ιεροκήρυκας Δημήτριος Παναγόπουλος (1916 – 1982)