α΄. Γιά τόν καθένα μας χωριστά καί γιά ὅλους μαζί ὁ Χριστός μεταχειρίζεται γιά τή σωτηρία μας κάθε τρόπο πού ἀρμόζει στή Θεανδρική Του ὑπόσταση, μένοντας ἀναλλοίωτος στήν Οὐσία Του, αὐτό πού εἶναι. Κι ἐνῶ μένει στήν Οὐσία Του Θεός καί διατηρεῖ ἀναλλοίωτο καί ἀπαράλλακτο τό ἀξίωμα τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ ὡς Θεάνθρωπος, σάν ὁ πιό καλός καί ὁ πιό ἰκανός γιατρός καί δάσκαλος ἀνταποκρίνεται σέ κάθε ἀσθένεια καί ἀνάγκη μας μέ ξεχωριστό τρόπο.
β΄. Τόν καθένα μας κατά τό πνευματικό συμφέρον του, τόν σώζει ποικιλότροπα ὁ Σωτῆρας μας.
Γιά ἐκείνους πού ἔχουν ἀνάγκη ἀπό χαρά καί εὐφροσύνη γίνεται “ Ἄμπελος”.
Γιά ἐκεῖνους πού ἔχουν ἀνάγκη ἀπό κάποιον, ὁ ὁποῖος θά προσφέρει τίς προσευχές τούς στό Θεό, γίνεται “ Μεσίτης” καί “ Ἀρχιερέας”.
Πάλι γιά τούς ἁμαρτωλούς γίνεται “Πρόβατο” καί προσφέρεται νά θυσιαστεῖ γιά τή λύτρωσή τους.
Ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων