Πολυτεκνία
Κατά τη βάπτιση του πέμπτου παιδιού πνευματικών του τέκνων τόνισε:
–Η πολυτεκνία, παιδιά μου, είναι μαρτυρία και μαρτύριο. Μαρτυρία μεν διότι ο πολύτεκνος Χριστιανός προβαίνει καθημερινώς σε ομολογία πίστεως: ότι τηρεί την περί τεκνογονίας εντολή του Θεού. Μαρτύριο δε διότι συνεχώς υφίσταται τους χλευασμούς και τις ειρωνείες του κόσμου τούτου, αλλά και διότι αναλίσκεται ακατάπαυστα στις οικογενειακές φροντίδες.
* * *
Σε ερώτηση κάποιου αν ήταν σκόπιμο να βοηθήσει οικονομικώς έναν πολύτεκνο, χωρίς να έχει σαφή γνώση της πραγματικής καταστάσεώς του ως και του εάν επρόκειτο να διαχειρισθεί με σύνεση τη βοήθεια την οποία θα του πρόσφερε, ο Γέροντας είχε πει:
–Παιδί μου, πολύτεκνος είναι και έχει οπωσδήποτε ανάγκες. Δώσε του χωρίς να πολυεξετάζεις. Ποιος κάνει σήμερα τόσα παιδιά;
–Παιδί μου, πολύτεκνος είναι και έχει οπωσδήποτε ανάγκες. Δώσε του χωρίς να πολυεξετάζεις. Ποιος κάνει σήμερα τόσα παιδιά;
* * *
Οι έγγαμοι δεν πρέπει να αποφεύγουν μόνο την αντισύλληψη, αλλά και τον προγραμματισμό των παιδιών. Να αφήνωνται με εμπιστοσύνη στα χέρια του Θεού και να θεωρούν την έλευση του κάθε παιδιού μεγάλο θεϊκό δώρο.
Τα παιδιά δεν είναι τσουρέκια να τα παραγγέλλουμε στο φούρνο όποτε θέλουμε κι όπως τα θέλουμε. Δεν πρέπει εξάλλου ούτε για μία στιγμή να μας διαφεύγει το γεγονός ότι ο άνθρωπος τεκνοποιώντας γίνεται συνδημιουργός του Θεού.
Τα παιδιά δεν είναι τσουρέκια να τα παραγγέλλουμε στο φούρνο όποτε θέλουμε κι όπως τα θέλουμε. Δεν πρέπει εξάλλου ούτε για μία στιγμή να μας διαφεύγει το γεγονός ότι ο άνθρωπος τεκνοποιώντας γίνεται συνδημιουργός του Θεού.
* * *
Ο Γέροντας θεωρούσε ότι είναι πολύ ευλογημένες από τον Θεό οι πολύτεκνες οικογένειες. Ανέφερε μάλιστα το εξής περιστατικό: Κάποιος υπερπολύτεκνος πέθανε σχετικά νέος. Όσοι τον γνώριζαν, ανέφεραν ότι ήταν πολύ σκληρός και βασάνιζε τη γυναίκα του και τα παιδιά του. Λίγο καιρό όμως προτού πεθάνει, ήλθε σε μετάνοια, ζήτησε συγγνώμη από την οικογένειά του, εξομολογήθηκε και έφυγε έτοιμος. Και ο Γέροντας σχολίασε:
– Ο Θεός, αμείβοντας την υπακοή του ανθρώπου αυτού στο θέμα της πολυτεκνίας, και τον ίδιο έσωσε και την οικογένειά του απάλλαξε από την βάναυση συμπεριφορά του.
* * *
Μια οικογένεια πνευματικών του τέκνων με τρία παιδιά αντιδρούσε κάθε φορά που ο Γέροντας έθετε θέμα αποκτήσεως τρίτου παιδιού.
Μέσα στις παράλογες για πνευματικούς ανθρώπους δικαιολογίες απασχολούσε έντονα τον σύζυγο το ενδεχόμενο μεταθέσεώς του, ως δημοσίου υπαλλήλου, από την περιοχή Αθηνών, γεγονός το οποίο θα είχε επιπτώσεις στην οικογένεια.
Ο π. Επιφάνιος, όπως πάντοτε, μεταξύ άλλων θεραπευτικών «συνταγών» είπε:
– Ας τ’ αφήσουμε, παιδιά μου, στην πρόνοια του Θεού με τις προσευχές μας, για να έχουμε θετικά αποτελέσματα.
Η αγάπη του Θεού χάρισε στο ζεύγος τέταρτο παιδί και στον σύζυγο το αμετάθετο! Επί πολλά χρόνια παρέμεινε υπηρετών στην περιοχή Αθηνών και μόνο όταν τα παιδιά μεγάλωσαν αρκετά, παρέστη ανάγκη μεταθέσεώς του για σύντομο χρονικό διάστημα.
* * *
Η πολυτεκνία είναι περισσότερο υπόθεση θυσίας και λιγότερο υλικών μέσων
Αποσπάσματα από το βιβλίο «ΥΠΟΘΗΚΕΣ ΖΩΗΣ από τη διδασκαλία του πατρός Επιφανίου» – Έκδοσις Ιερού Ησυχαστηρίου Κεχαριτωμένης Θεοτόκου Τροιζήνας