Ἡ «Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν», ἡ «Σύναξη γιά τήν Ὀρθοδοξία» καί τό κίνημα ὑπέρ τῆς παραδοσιακῆς οἰκογένειας «Μαμά, Μπαμπάς καί Παιδιά» πραγματοποίησαν τήν 5η Ἰουλίου 2020 στό κεντρικό ἀμφιθέατρο τοῦ Συνεδριακοῦ κέντρου τοῦ ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος» ἡμερίδα μέ θέμα: «Σεξουαλική Διαπαιδαγώγηση στά Σχολεῖα: Ἀγωγή ἤ χειραγώγηση;».

Στήν ἐκδήλωση προήδρευσε ὁ Ἀρχιμ. Σαράντης Σαράντος, μέλος τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου τῆς Ἑστίας Πατερικῶν Μελετῶν.

Μίλησαν ἐκ μέρους τοῦ «Μαμά, Μπαμπάς κ΄ Παιδιά» ἡ ἰατρός Παναγιώτα Χατζηγιαννάκη, μέ θέμα «Σχολικά Προγράμματα Σεξουαλικῆς Διαπαιδαγώγησης, Ἐπίθεση στά παιδιά καί τήν οἰκογένεια», ὁ κ. Νικόλαος Θεοτοκάτος, Νομικός – Καθηγητής Β΄θμιας Ἐκπ/σεως μέ θέμα «Νομική διάσταση τοῦ μαθήματος τῆς Σεξουαλικῆς Διαπαιδαγώγησης στήν Εὐρώπη» καί ὁ κ. Δημήτριος Νατσιός, Δάσκαλος-Θεολόγος μέ θέμα: «Σχολεῖο: θεματοφύλακας ἤ καταστροφέας τῆς ἑλληνικῆς οἰκογένειας» ;

Οἱ εἰσηγήσεις κάλυψαν τό θέμα ἀπό τήν ἰατρική, νομική καί παιδαγωγική ἄποψη καί δημιούργησαν γόνιμο προβληματισμό στούς συμμετέχοντες. Ἀκολούθησε διάλογος καί ἀνταλλαγή ἀπόψεων καί ἐμπειριῶν. Μετά τό πέρας τῆς ἡμερίδος διαβάστηκε καί σχετικό ψήφισμα.

ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ

Τά προγράμματα σεξουαλικῆς διαπαιδαγώγησης πού προωθεῖ τό Ὑπουργεῖο Παιδείας εἶναι τά λεγόμενα συμπεριληπτικοῦ τύπου. Πρόκειται γιά ἐκπαίδευση στή σεξουαλική ἱκανοποίηση ἄνευ ὅρων, μέ μόνη προϋπόθεση τήν συναίνεση (δέν πρόκειται γιά ἀνάπτυξη τῆς βιολογίας τῆς ἀναπαραγωγῆς).

Τά προγράμματα αὐτά εἶναι προώθηση καί ἐξασφάλιση τῶν (ὑποτιθεμένων) σεξουαλικῶν καί ἀναπαραγωγικῶν δικαιωμάτων τῶν παιδιῶν. Σέ καμία συνθήκη ἤ χάρτη δικαιωμάτων πού ἔχει ψηφιστεῖ ἀπευθείας ἀπό κράτη – μέλη τῆς ΕΕ ἤ τοῦ ΟΗΕ δέν ὑπάρχει λεκτική ἀναφορά σέ σεξουαλικά καί ἀναπαραγωγικά δικαιώματα ἤ στή σεξουαλική διαπαιδαγώγηση. Ὡστόσο, γενικές διατάξεις, ὅπως τό δικαίωμα τοῦ παιδιοῦ στήν ἐκπαίδευση τῆς Σύμβασης τοῦ ΟΗΕ γιά τά δικαιώματα τοῦ παιδιοῦ, ἑρμηνεύονται τόσο διασταλτικά ἀπό τά εὐρωπαϊκά καί διεθνῆ θεσμικά ὄργανα, πού σχεδόν κρίνεται ὅτι τά συμβαλλόμενα κράτη ἔχουν δικαίωμα ὄχι μόνο νά εἰσάγουν τό μάθημα τῆς σεξουαλικῆς διαπαιδαγώγησης στό ἐκπαιδευτικό τους πρόγραμμα, ἀλλά καί νά τοῦ προσδώσουν συγκεκριμένο περιεχόμενο, αὐτό δηλ. τῆς ὁλιστικῆς-συμπεριληπτικῆς σεξουαλικῆς διαπαιδαγώγησης.

Μέ τό πρόσχημα τῆς ἀναγνώρισης τῶν ἐν λόγῳ ἀμφιλεγομένων δικαιωμάτων προωθεῖται ἡ πρόωρη καί μή κανονική σεξουαλική συμπεριφορά ἀπό τήν παιδική ἡλικία. Ἡ νέου τύπου διαπαιδαγώγηση ἀλλοιώνει καί γελοιοποιεῖ τήν ἀλήθεια γιά τό γάμο, τήν οἰκογένεια, τή φυσιολογικότητα, τό ρόλο τῶν γονέων, τήν ἐπιστήμη, προσβάλλει τήν ἴδια τή ζωή καί τήν ὑγεία.

Τά προγράμματα αὐτά παραβιάζουν τό δικαίωμα τοῦ παιδιοῦ νά μορφωθεῖ σέ ἕνα σχολεῖο πού ὑποστηρίζει ἰσόρροπα ὅλες του τίς δυνατότητες, σέβεται τήν ἀνθρώπινη φύση, τούς γονεῖς, τήν Ὀρθόδοξη Χριστιανική πίστη, τήν παράδοση, σέ ἕνα σχολεῖο πού δέν ἐπιτρέπει σέ μία λειτουργία τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος νά μονοπωλεῖ ἄκαιρα, μή κανονικά καί κακοποιητικά τό ἐνδιαφέρον τοῦ παιδιοῦ.

Ἡ ἐν λόγῳ διαπαιδαγώγηση ἐπιπρόσθετα προσβάλλει τό δικαίωμα τοῦ παιδιοῦ νά ζήσει σέ ἕνα σταθερό οἰκογενειακό περιβάλλον μέ τούς βιολογικούς του γονεῖς καί τά ἀδέλφια του καί τοῦ δηλητηριάζει τήν δυνατότητα νά κάνει στό μέλλον μία ὑγιῆ οἰκογένεια.

Μέσα ἀπό αὐτά τά προγράμματα δέχεται ἐπίθεση καί ἡ Ὀρθόδοξη Χριστιανική πίστη. Ἡ παραπλανητική αὐτή διαπαιδαγώγηση ἀφοῦ δώσει καταρχήν τήν ψευδῆ βεβαίωση πώς σέβεται κάθε θρησκεία, γιατί πορεύεται μαζί μέ ἐκείνη ἀπό «ἀγάπη καί ἐνδιαφέρον» γιά τό παιδί, κατόπιν διδάσκει στά παιδιά νά ἀναθεωρήσουν καί νά ἀπορρίψουν ὅποιο θρησκευτικό ἤ πολιτισμικό στοιχεῖο τούς στερεῖ τή σεξουαλική τους ἀπόλαυση. Στήν πραγματικότητα πρόκειται γιά ἕνα ἰδεολογικά στρατευμένο σύστημα παραπληροφόρησης πού ξεθεμελιώνει τίς ἀρχές τῆς Χριστιανικῆς πίστης καί κάθε θρησκευτική ἀξία, ἀρετή, ἰδανικό πού δίνει χαρά καί κίνητρο ζωῆς στόν ἄνθρωπο.

Παρά τήν ἀναφερόμενη ἐπιστημονική φύση, τῶν προγραμμάτων αὐτῶν, δέν ὑπάρχουν στοιχεῖα πού νά ὑποστηρίζουν αὐτήν τήν ἄποψη. Ὅπου ἐφαρμόσθηκε ἡ συμπεριληπτική σεξουαλική διαπαιδαγώγηση καί ἐκ τῶν ὑστέρων ἔγινε ἀξιολόγησή της, ἀντί τῶν ἐπαγγελομένων εὐεργετικῶν ἀποτελεσμάτων, διαπιστώθηκε ἀντικειμενικά αὔξηση τῶν σεξουαλικῶς μεταδιδομένων νοσημάτων, τῶν ἀμβλώσεων, τῶν ψυχολογικῶν προβλημάτων, τῆς ἀποδοχῆς μή κανονικῶν σεξουαλικῶν συμπεριφορῶν καί τῶν νέων τύπων «οἰκογενειακῶν δομῶν» μέ ὅ,τι αὐτά συνεπάγονται.

Τά καλούμενα «ἐργαστήρια δεξιοτήτων» δέν εἶναι τίποτε ἄλλο ἀπό φροντιστήρια εἰσαγωγῆς σέ μία νέα κανονικότητα σεξουαλικῆς συμπεριφορᾶς. Εἶναι ἐργαστήρια ἀλλοίωσης τῆς ἐπιστημονικῆς σκέψης, πύλες εἰσόδου στόν κρατικό μηχανισμό ΜΚΟ ἀσαφῶν καί ἀμφίβολων συμφερόντων.

Οἱ γονεῖς πρέπει νά ἐνημερωθοῦν γιά τό τί πραγματικά σημαίνει συμπεριληπτική σεξουαλική ἐκπαίδευση καί νά μήν κουράζονται νά ὑψώνουν φωνή διαμαρτυρίας κάθε φορά πού ὑποπτεύονται ὅτι παρέχεται στά παιδιά τους τέτοιου εἴδους διαπαιδαγώγηση γιά τήν ὁποία οὐδέποτε ὑπέβαλαν αἴτημα, καί πραγματοποιεῖται χωρίς τή συναίνεσή τους.

Τό δικαίωμα τῶν γονέων γιά ἀνατροφή τῶν τέκνων τους σύμφωνα μέ τίς δικές τους φιλοσοφικές καί θρησκευτικές πεποιθήσεις εἶναι μέν νομοθετικά κατοχυρωμένο στό ἄρ. 2 τοῦ 1ου Προσθέτου Πρωτοκόλλου τῆς Εὐρωπαϊκῆς Σύμβασης Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου, ἀλλά ἑρμηνεύεται τόσο συσταλτικά ἀπό τό Εὐρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου, πού ὄχι μόνο κρίνει νόμιμη τήν ὑποχρεωτική εἰσαγωγή τοῦ μαθήματος τῆς ΣΔ, ἀλλά καί ἀρνεῖται στούς γονεῖς τό δικαίωμα γιά ἀπαλλαγή ἀπό τό μάθημα, κάνοντας ὅμως παράλληλα δεκτή μέ τήν ἴδια διάταξη τήν ἀπαλλαγή ἀπό τό μάθημα τῶν θρησκευτικῶν.

Αὐτή ἀκριβῶς ἡ τοποθέτηση τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου τῶν Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου, καθιστᾶ ἐπιτακτική τήν ἀνάγκη νά κινητοποιηθοῦν οἱ γονεῖς πρός δυό κατευθύνσεις.

α. Οἱ γονεῖς νά ἀγωνιστοῦν ὥστε νά μήν ἐγκριθοῦν τά συμπεριληπτικά προγράμματα σεξουαλικῆς διαπαιδαγώγησης στήν ἐκπαίδευση μετά ἀπό τήν προσωρινή πειραματική τους φάση.

β. Οἱ γονεῖς σέ κάθε περίπτωση νά ἀναλάβουν οἱ ἴδιοι νά δώσουν ἀρχές σεξουαλικῆς ἀγωγῆς στά παιδιά τους χωρίς νά ἐμπιστεύονται τό σχολικό πρόγραμμα σπουδῶν.

Ἡ σεξουαλική διαπαιδαγώγηση εἶναι ἡ ἐπιστήμη τῆς ζωῆς καί τῶν ἀξιῶν της συνδυασμένη μέ τήν ἀνθρώπινη βιολογία. Ἡ μόνη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση πού εἶναι πρός ὄφελος τοῦ παιδιοῦ εἶναι ἐκείνη πού τό στηρίζει στήν ἐγκράτεια ἕως τόν Ὀρθόδοξο Χριστιανικό του Γάμο, καί οἱ καταλληλότεροι γιά νά τήν προσφέρουν εἶναι οἱ γονεῖς.

Τά μοναδικά σχολικά προγράμματα σεξουαλικῆς διαπαιδαγώγησης πού θά μποροῦσαν νά γίνουν ἀποδεκτά εἶναι τά προγράμματα πού σέβονται τά δικαιώματα τῶν γονέων καί βασίζονται στή βιολογία. Τά ἐν λόγῳ προγράμματα πρέπει νά περιλαμβάνουν τήν ἐνημέρωση γιά τήν ἀξία τῆς ζωῆς τοῦ ἀγέννητου παιδιοῦ, τά σεξουαλικῶς μεταδιδόμενα νοσήματα καί τούς κινδύνους ἀπό τήν ἐμπλοκή στήν ἄκαιρη σεξουαλική δραστηριότητα.

___________

Ἡ «Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν», τό κίνημα «Μαμά, Μπαμπάς καί Παιδιά», ἡ «Σύναξη γιά τήν Ὀρθοδοξία» ἀλλά καί τό σύνολο τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανικῶν Σωματείων τῶν Ἀθηνῶν εἶναι ἀπολύτως ἀντίθετα στά συγκεκριμένα προγράμματα, ἀπαιτοῦν τήν ἄμεση ἀπόσυρσή τους καί δηλώνουν πρόθυμα νά συνεργαστοῦν μέ τό Ὑπουργεῖο Παιδείας γιά τήν διαμόρφωση προγραμμάτων πού θά σέβονται τίς ἀρχές τῆς Ἑλληνορθόδοξης παράδοσης, τῆς ἐπιστήμης καί τά δικαιώματα τῶν γονέων.

(Πηγή: Μαμά Μπαμπάς και Παιδιά)

https://alopsis.gr/πορίσματα-ημερίδας-με-θέμα-σεξουαλι/