Τή δύναμη θά τήν πάρουμε ἀπό τό Χριστό μας. Ἡ ἐρώτηση εἶναι «Πῶς θά ἀποκτήσουμε τή δύναμη γιά νά πολεμήσουμε τά πάθη μας»;. Βέβαια, θέλει δύναμη. Πέστε στόν ἑαυτό σας ‘Ἀπό αὔριο δέ θά θυμώσω’. Νά δεῖτε πού θά θυμώσετε χειρότερα. Πολύ χειρότερα θά θυμώσετε. ‘Ἀπό αὔριο δέ θά φάω, ἄς ποῦμε, θά φάω μέ ἐγκράτεια’. Θά τρῶτε διπλάσια. Γιατί; Γιατί αὐτό πού λές, ἔχει ἐγωισμό, ἔχει ὑπερηφάνεια.

Τί πρέπει νά πεῖς;

Νά πεῖς μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ, νά μέ βοηθήσει ὁ Θεός νά κόψω τή γαστριμαργία. Τότε θά τήν κόψεις. Νά τό κάνεις θέμα προσευχῆς. Ἀπό τήν κοινωνία μέ τό Θεό, θά πάρουμε τή δύναμη. Ἔτσι; Γι’αὐτό χρειάζεται ἡ μυστηριακή ζωή, ἡ λατρευτική ζωή. Μερικοί σοῦ λένε:

– Ἐγώ κάνω προσευχή στό ξωκλήσι, μέ ἐμπνέει, δέ μπορῶ στίς ἐκκλησίες ἰδίως αὐτές στίς πόλεις, ὅπου ἔχει πολύ φασαρία, πολλά μωρά.. Ἤ σέ κανένα μοναστήρι ἤ μόνος μου.

Ἔτσι δέν πᾶει στήν ἐκκλησία τήν Κυριακή. Ἔ, αὐτός δέν παίρνει δύναμη. Δέ μπορεῖ νά ἔχει δύναμη μετά νά παλέψει μέ τά πάθη του.

Ἤ δέν κοινωνάει ἤ δέν ἐξομολογεῖται. «Τά λέω», λέει, «στίς εἰκόνες». Ὁ Θεός δέν εἶπε νά τά λέμε στίς εἰκόνες. Εἶπε νά πηγαίνουμε στόν παπά, στόν πνευματικό.

Αρχ. Σάββας ο Αγιορείτης