«”Πῶς οὖν Παῦλος φησίν, πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν καί ὑπείκετε; Ἀνωτέρω εἰπών ὧν ἀναθεωροῦντες τήν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς, τότε εἶπε πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν καί ὑπείκετε τί οὖν; φησίν, ὅταν πονηρός ἤ καί μή πειθώμεθα;
Πονηρός πώς λέγεις; Ει μέν πίστεως ένεκεν φεύγε και παραίτησαι: μη μόνον αν άνθρωπος ή, αλλά καν άγγελος εξ ουρανού κατιών. Ει δε βίου ένεκεν, μη περιέργάζου >> (PG. 63, 232) «Αλλ’ ίσως θα μας ειπή κάποιος, ότι υπάρχει και τρίτο κακό [εκτός από την αναρχία και την απειθαρχία], όταν ο άρχοντας [της Εκκλησίας] είναι κακός. Το γνωρίζω και εγώ, και δεν είναι μικρό το κακό τούτο, αλλά και πολύ χειρότερο από την αναρχία: διότι είναι καλύτερο να μη καθοδηγείσαι από κανένα, παρά να καθοδηγείται από κάποιον κακόν. Διότι ο μεν πολλές φορές σώθηκε, και πολλές φορές εκινδύνευσε, αλλά αυτός οπωσδήποτε θα κινδυνεύει, οδηγούμενος προς βάραθρα.
Πως λοιπόν λέγει “Πείθεσθε τοις ηγουμένοις υμών και υπείκετε;” Αφού πιο πάνω είπε “των οποίων βλέποντες την έκβαση της ζωής, μιμείσθε την πίστη τους” τότε είπε “Πειθαρχείτε στους ηγουμένους σας και υπακούετε”. Τι γίνεται λοιπόν, λέγει, όταν είναι πονηρός και δεν πειθαρχούμε; Πονηρός, πως το εννοείς;Αν εξ αιτίας της πίστεως, απόφευγε και παράτησέ τον, όχι μόνον αν είναι άνθρωπος, αλλά κι αν είναι άγγελος που κατέρχεται εξ ουρανού [Γαλ. 1, 8] Αν εξ αιτίας της ζωής του, μη ασχολείσαι […] Αλλά μη προσέχετε στη ζωή, αλλά στα λόγια τους· διότι εξ αιτίας των ηθών δεν θα ημπορούσε κανείς ποτέ να βλαφτεί. Γιατί; Διότι είναι φανερά σε όλους, και ο ίδιος, ακόμη κι αν είναι πονηρός μύριες φορές, ποτέ δεν θα διδάξει πονηρά. Αλλά όταν είναι στην πίστη [πονηρός] ούτε είναι φανερό σε όλους, κι ο πονηρός δεν θα σταματήσει να διδάσκει. Διότι και το “Μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε” είναι για τον βίο και όχι για την πίστη».
Δεν επιτρέπεται να υπακούουμε σε αιρετικές διδασκαλίες έστω κι αν προέρχονται απο χείλη επισκόπων η πνευματικών ποιμένων «Αν διαστρέφει το δόγμα της πίστεως (ο επίσκοπος) να μην πεισθείς, να μην υπακούσεις, έστω κι αν λέγονται απο αγγελικά χείλη». Όμως άν ο πνευματικός ηγέτης «διδάσκει την ορθή διδασκαλία της Εκκλησίας, να ακούς και να προσέχεις αυτά που λέει (έστω κι αν στην προσωπική του ζωή δεν είναι συνεπής)».
Τό <<μή κρίνετε, ίνα μή κριθήτε (Ματθ. ζ’ 1) περί βίου εστίν, ού περί πίστεως>> (Χρυσοστόμου, PG.63,232). <<Οράς ότι ού περί δογμάτων εστίν ο λόγος, αλλά περί βίου καί έργων;>> (τού ιδίου).
Διότι περί πίστεως ισχύει ή εντολή, <<την δικαίαν κρίσιν κρίνατε>> (Ιωάν. ζ΄ 24)
~ Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος