Σπεῖρε, λέει ὁ Σολομών, τό πρωί τόν σπόρο σου ( τῆς προσευχῆς ) καί τό βράδυ ἄς μή παύει τό χέρι σου, γιά νά μήν ὑπάρξει διακοπή στή συνέχεια τῆς προσευχῆς καί χάσεις ἴσως τήν ὥρα πού θά εἰσακουστεῖς. Γιατί δέ γνωρίζεις ποιό θά εὐδοκιμήσει, αὐτό ἤ ἐκεῖνο.

( Ἐκκλ. 11,6: «ἐν τῷ πρωί σπεῖρον τὸ σπέρμα σου, καὶ εἰς ἑσπέραν μὴἀφέτω ἡ χείρ σου, ὅτι οὐ γινώσκεις ποῖον στοιχήσει, ἢ τοῦτο ἢ τοῦτο, καὶἐὰν τὰ δύο ἐπὶ τὸ αὐτὸἀγαθά» ).