Από τον τελευταίο λόγο (11 Μαρτίου 1993), πριν την κοίμησή του, του αγίου γέροντος Σωφρονίου Σαχάρωφ.
Η Μεταμόρφωση του Κυρίου αποτελεί στερεό θεμέλιο της ελπίδας για την μεταμόρφωση όλης της ζωής μας – η οποία τώρα είναι πλήρης από κόπο, από ασθένειες, από φόβο – σε ζωή άφθαρτη και θεοειδή.
Εν τούτοις, η ανάβαση αυτή στο υψηλό όρος της Μεταμορφώσεως συνδέεται με μεγάλο αγώνα. Συχνά εξασθενούμε από την αρχή σε αυτόν τον αγώνα και απελπισία φαίνεται να κυριεύει την ψυχή.
Σε αυτές τις ώρες της μαρτυρικής παραμονής στα όρια μεταξύ του έλκοντος προς το Απρόσιτο Φως της Θεότητας και της απειλητικής αβύσσου του σκότους, ας θυμόμαστε τα διδάγματα των Πατέρων μας, οι οποίοι διήνυσαν αυτή την οδό ακολουθούντες τον Χριστό, και “ζωσμένοι τας οσφύας ημών” ας ενδυναμωθούμε με την κραταιά ελπίδα σε Εκείνον, ο Οποίος στην παλάμη Του βαστάζει δίχως κόπο όλη την κτίση. Ας θυμηθούμε ότι στην ζωή μας πρέπει να επαναληφθεί ομοιοτρόπως οτιδήποτε τελέσθηκε στην ζωή του Υιού του Ανθρώπου, για να ελευθερωθούμε από κάθε φόβο και ολιγοψυχία.
Η οδός είναι κοινή σε όλους μας σύμφωνα με τον λόγο του Χριστού· « Εγώ ειμί η οδός»· ως εκ τούτου δε είναι και μοναδική, διότι «ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ει μη δι’ Εμού».
Εάν ο Κύριος «επειράσθη», και ημείς πρέπει να διέλθουμε δια του πυρός των πειρασμών. Εάν ο Κύριος καταδιώχθηκε, και ημείς με τον ίδιο τρόπο θα διωχθούμε από τις ίδιες εκείνες δυνάμεις, οι οποίες εδίωξαν τον Χριστό. Εάν ο Κύριος έπαθε και σταυρώθηκε, και εμείς αναπόφευκτα οφείλουμε να πάσχουμε και να σταυρωνόμαστε έστω, ίσως, και επί αοράτων σταυρών, εφ’ όσον πράγματι Τον ακολουθούμε στις οδούς της καρδιάς μας. Εάν ο Κύριος μεταμορφώθηκε, και εμείς θα μεταμορφωθούμε και εδώ ακόμα στην γη, αν ομοιωθούμε με Αυτόν στις εσωτερικές μας επιθυμίες.
Εάν ο Κύριος πέθανε και αναστήθηκε, τότε και όλοι όσοι πιστεύουν σε Αυτόν θα διέλθουν δια του θανάτου, θα κατατεθούν σε μνημεία και έπειτα θα αναστηθούν ομοίως προς Αυτόν, εφ΄ όσον ομοίως με Αυτόν πέθαναν. Θα αναστηθούν πρώτα οι ψυχές των πιστών, έπειτα δε, κατά την ημέρα της Κοινής Αναστάσεως, και τα σώματα. Εάν ο Κύριος μετά την ανάστασή Του αναλήφθηκε στον ουρανό “εν δεδοξασμένη σαρκί”, και κάθισε στα δεξιά του Θεού, έτσι και εμείς θα αναληφθούμε στους ουρανούς μέ δοξασμένα σώματα, με την δύναμη του Αγίου Πνεύματος, και θα γίνουμε «συγκληρονόμοι Χριστού» και «κοινωνοί της Θεότητας». (Α´ Πετρ. δ´ 13, Β´ Πετρ. α´ 4, Ρωμ. ζ´ 17, Β´ Τιμ. β´ 11-12 κ.α.).