Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Ἔλαβα τήν ἐπιστολή σου. Μέ βεβαιώνεις ὅτι ἔβαλες ἀγγελίες στίς ἐφημερίδες, ὅτι δέν θά ἑορτάσεις τή Σλάβα σου ἐξ αἰτίας τοῦ πένθους στό σπίτι. Τό πένθος σου ἀπό καριᾶς μοιράζομαι μαζί σου. Ξανά λέω: ὁ Θεός νά ἀναπαύσει τήν ψυχή τοῦ ἔντιμου γιοῦ σου. Παραμένεις σέ αὐτό τό πένθος ἀκόμα, ἀλλά μέ ἐνημερώνεις καί γιά δυό νέα: πρῶτο, ὅτι δέν ἑορτάζεις· δεύτερο τό ὅτι τό δημοσιοποιεῖς μέσω τῶν ἐφημερίδων ὅτι δέν ἑορτάζεις. Πενήντα χιλιάδες ἄνθρωποι θά τό διαβάσουν, ὅτι ὁ καθηγητής τάδε δέν θά ἑορτάσει τή Σλάβα του. Δέν θά λειτουργήσει σέ ἀρκετούς ὡς ἀπρέπεια; τουλάχιστον νά τό ἀποσιωποῦσες. Ἤ τουλάχιστον νά ἐνημέρωνες μόνο τούς φίλους σου, οἱ ὁποῖοι σέ ἐπισκέπτονται στή Σλάβα σου. Γιατί ὁλόκληρος ὁ ὀρθόδοξος κόσμος νά σκοντάφτει στήν πέτρα τῆς δικῆς σου ἀποχῆς ἀπό ἕνα θρησκευτικό ἠθικό καθῆκον;Μά, μήπως δέν βλέπεις ὅτι ὁ ἅγιος Γεώργιος σέ τιμώρησε; Σέ παρακίνησε νά δημοσιοποιήσεις σέ ὅλο τόν κόσμο τήν ἁμαρτία σου ἀπέναντι του. Γιατί κάθε ἁμαρτία θέλει νά προβάλλεται.

Ἀλλά πρίν ἀπ᾿ ὅλα, γιατί δέν ἑορτάζεις; Λόγω πένθους! Μήπως πρέπει νά ἑορτάζουμε μόνο ὅταν εἴμαστε εὔθυμοι καί ἐπιτυχημένοι; Οἱ προγενέστεροί μας δίνουν διαφορετικό παράδειγμα.

Ὁ Τσάρος Λάζαρος γιόρτασε τόν ἅγιό του μπροστά στήν ἥττα τοῦ Κοσσόβου.

Ὁ ὁπλαρχηγός Θεόδωρος, γιόρτασε τόν ἅγιο Γεώργιο στό σκοτάδι μέσα στή φυλακή. Ἡ σύζυγός του βρισκόταν σέ μεγάλη θλίψη καί ὅμως γιόρτασε καί δέχθηκε ἐπισκέπτες. Τέτοια παραδείγματα προτάσσει καί σήμερα ὁ λαός μας. Κατά τή διάρκεια τοῦ παγκοσμίου πολέμου οἱ Σέρβοι ἑόρταζαν στά χαρακώματα πού ἦταν γεμάτα αἵματα καί πτώματα. Αὐτά πού σοῦ ἀφηγοῦμαι σοῦ μοιάζουν μέ παραμύθι, ἀλλά εἶναι ἀκριβῶς ἡ ἀλήθεια.

Ἀνήμερα τῆς Σλάβας του ἕνας στρατιώτης στά χαρακώματα ἄναψε ἕνα μικρό κεράκι καί τό ἔβαλε στό μέτωπό τοῦ συντρόφου του πού κείτονταν δίπλα του νεκρός. Στό στῆθος του ἔβαλε τό ψωμί καί τό κρασί. Ἀσκεπής συνέχισε νά πυροβολεῖ σύμφωνα μέ τίς διαταγές. «Τί σημαίνουν αὐτά;»,τόν ρωτᾶ ὁ ἀξιωματικός. «Εἶναι ἡ Σλάβα μου κύριε! ἔ… νά εἶπα, ἄς κάνω μαζί καί τό μνημόσυνο τοῦ συμπατριώτη μου καί αὐτός νά μοῦ χρησιμεύει καί σάν τραπέζι σέ αὐτόν τόν βάλτο».

Κερί, ψωμί, κρασί καί ἀσκεπής! Μπορεῖς νά τό καταλάβεις αὐτό; Τέσσερα σύμβολα:

α) τό φῶς τῆς πίστεως,

β) ἡ ἐξάρτηση ἀπό τό Θεό,

γ) ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ,

δ) καί ἡ προσευχή στόν Θεό.

Καί αὐτό εἶναι ὄντως σημαντικό στήν ὀρθόδοξη ἐπέτειο τῆς βαπτίσεως τῶν ἁγίων του Θεοῦ. Ἄραγε δέν εἶσαι σέ θέση νά δείξεις αὐτά τά τέσσερα τήν ἡμέρα τῆς Σλάβας σου; Ἤ μήπως νομίζεις ὅτι τό σπίτι σου, ἀπό τό ὁποῖο βγῆκε πρίν ἀπό μερικές βδομάδες ἕνας νεκρός, εἶναι διαμονητήριο μεγαλύτερου πένθους ἀπό ὅτι τό χαράκωμα τό γεμάτο μέ πολλούς νεκρούς, μέ τό αἷμα νωπό ἐπάνω τους;

Εἶναι ἐντελῶς ἄτοπο νά μήν ἑορτάζεις ἐπικαλούμενος τό πένθος. Μά ἀκριβῶς ὅταν πενθεῖς καί πάσχεις, τότε πρέπει μέ μεγαλύτερη χαρά νά ἑορτάζεις καί νά γονατίζεις μπροστά στούς ἁγίους τοῦ Θεοῦ μέ προσευχή. Τότε καί οἱ ἅγιοι, δηλαδή ὁ Θεός μέσω τῶν ἁγίων, περισσότερο καί γρηγορότερα ἐλεεῖ. Ἀλλά ὅταν ὅλα ,μᾶς πᾶνε καλά, καί σύμφωνα μέ τίς ἐπιθυμίες μας, τότε λιγότερο προσέχουμε τή βοήθεια ἀπό τή Σλάβα. Ἀφοῦ ἤδη ἔχουμε ὅ,τι ἐπιθυμοῦμε.

Πιστεύω ἀκράδαντα, ὅτι ὁ ἅγιος Γεώργιος ἐμφανίσθηκε στόν ὁπλαρχηγό Θεόδωρο στή φυλακή καί τόν ἔβγαλε ἀπό αὐτήν. Ὑπάρχουν πολλά, πάρα πολλά παραδείγματα, ὅτι γρήγορα γλύτωσαν ἀπό τή δυστυχία, ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι δόξαζαν τόν Θεό καί τούς ἁγίους Του μέσα στήν δυστυχία. Καί ἡ ἁγία Γραφή τό ἐπιβεβαιώνει. Διάβασε πῶς οἱ Ἀπόστολοι Παῦλος καί Σίλας στή φυλακή δεσμῶτες δόξαζαν τόν Θεό, καί πῶς τήν ὥρα ἐκείνη ἔγινε σεισμός, ἄνοιξε ἡ φυλακή, καί τά δεσμά λύθηκαν ἀπό τά πόδια τους².

Θεωρῶ, ὅτι ἡ ἀποδοχή ἀπό τή Σλάβα προέρχεται ἀπό συγχυσμένες ἀντιλήψεις. Δέν ἑορτάζουν μόνον ἐκεῖνοι πού τή Σλάβα τή βλέπουν σάν νά ἦταν γλέντι. Ἀλλά ἐσύ, ὡς μορφωμένος ἄνθρωπος πρέπει νά ξέρεις καί νά μαθαίνεις καί τούς ἄλλους: στό πένθος δέν γίνονται γλέντια· , ἡ σλάβα ὅμως γιορτάζεται καί στό πένθος – καί ἰδιαίτερα στό πένθος.

Εἰρήνη καί εὐλογία Κυρίου

Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι

κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.

 Ἀπό τό βιβλίο: “Δρόμος δίχως Θεό δέν ἀντέχεται “

Ἐκδόσεις: “Ἐν πλῷ”

Ἱεραποστολικές ἐπιστολές Α΄

1Σλάβα εἶναι ἡ χριστιανική γιορτή τῶν Σερβικῶν οἰκογενειῶν πού γιορτάζεται κάθε χρόνο τήν ἡμέρα μνήμης τοῦ ἁγίου ὁ ὁποῖος θεωρείται ὡς ἰδιαίτερος προστάτης τῆς οἰκογένειας ἐξαιτίας τοῦ ὅτι τήν ἡμέρα τῆς μνήμης του ἡ οἰκογένεια εἶχε βαπτιστεῖ.

2Πράξ. Ιστ΄ : 25.