Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Κι ἐγώ θά σέ ρωτήσω ἀγαπητέ συνοδοιπόρε, καί ὅ,τι ἀπάντηση μοῦ δώσεις τέτοια θά ἔδινες καί στόν ἑαυτό σου. Τί εἶναι σημαντικότερο γιά ἕνα νεογέννητο παιδί; Ἡ τροφή, ἡ ζεστασιά, τό μπάνιο, ἤ ἡ φύλαξή του; Μπορεῖς νά πεῖς ὅτι κάποιο ἀπό αὐτά εἶναι πιό ἀπαραίτητο ἀπό τά ἄλλα; Πρέπει νά ἀναγνωρίσεις λοιπόν, ὅτι καί τά τέσσερα εἶναι ἐξίσου ἀπαραίτητα γιά τήν ὀρθή πρόοδο τοῦ παιδιοῦ.

Ἡ ἀφυπνισμένη καί μετανοοῦσα ψυχή ἑνός ἀνθρώπου μοιάζει ὄντως σάν τό νεογέννητο παιδί. Θυμίσου, πῶς μιλοῦσε ὁ Χριστός στόν Νικόδημο περί τῆς ἐπανα-γέννησης τοῦ ἀνθρώπου.Στήν ξαναγεννημένη ψυχή εἶναι ἀναγκαῖο καί νά τρέφεται μέ τήν διδαχή τοῦ Χριστοῦ, καί νά φυλάγεται αὐστηρά μέ τόν ἔλεγχο τῶν σκέψεων καί τῶν ἐπιθυμιῶν ἀπ᾿ ὅλα τά βέλη καί τίς καταστροφές.

 Δέν μᾶς τό εἶπε ὁ Σωτήρας μέσω τῶν Ἀποστόλων Του;

«Ἐάν ἀγαπᾶτέ με, τάς ἐντολάς τάς ἐμάς τηρήσατε» (Ἰωάν. Ιδ΄ :15).

Δέν εἶπε, κρατῆστε μιά ἐντολή ἀλλά κρατῆστε τίς ἐντολές, δηλαδή ὅλες. Καί οἱ ἐντολές τοῦ Χριστοῦ ἀναφέρονται στούς κόπους μας γύρω ἀπό τήν ἴδια τή δική μας ψυχή. Δέν εἶναι ἕνας κόπος ἀλλά πολλοί κόποι.

Ἐσύ εἶσαι γνωστός κηπουρός φρούτων. Πόσους κόπους κάνεις ἐσύ γιά ἕνα φρουτόδεντρο; Καί κανένα δέν παραλείπεις. Πῶς τότε ἐπιτρέπεται νά παραλείψουμε ἔστω καί ἕναν κόπο γύρω ἀπό τήν ψυχή μας, τήν μόνη περιουσία μας, τήν ὁποία ὁ ἀχόρταγος τάφος δέν καταβροχθίζει;

Ἰδού , ἐσύ θεώρησες, ὅτι γιά τήν ψυχή σου χρειαζόταν ἀκόμα καί ταξίδι γιά προσκύνημα στά Ἱεροσόλυμα. Τοῦτο δέν εἶναι ἰδιαίτερη ἐντολή τοῦ Θεοῦ, ὅμως ἐσύ λόγω τῆς ἀγάπης πρός τόν Κύριό σου καί γιά τήν ψυχή σου ἔκανες καί τοῦτο τόν κόπο.

Πῶς τότε ἐπιτρέπεται νά παραλείψουμε ἀκόμα καί μία κυριολεκτική ἐντολή τοῦ Σωτήρα μας σάν λιγότερο σημαντική;

Εἰρήνη καί χαρά ἀπό τόν Κύριο

Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι

κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.

Ἀπό τό βιβλίο: “Δρόμος δίχως Θεό δέν ἀντέχεται “

Ἐκδόσεις: “Ἐν πλῷ”

Ἱεραποστολικές ἐπιστολές Α