Τι ’ναὶ τοῦτο; Σιωπὴ βαθειὰ σήμερα στὴ γῆ. Σιωπὴ βαθειὰ καὶ ἡσυχία βαθειά. Σιωπὴ βαθειά, γιατὶ ὁ Βασιλιὰς κοιμᾶται. Ἡ γῆ φοβήθηκε καὶ ἡσύχασε, γιατὶ ὁ Θεὸς μὲ τὸ σῶμα κοιμήθηκε κι ἐκείνους πού αἰῶνες κοιμόνταν ἀνέστησε. Ὁ Θεὸς μὲ τὸ σῶμα πέθανε καὶ ὁ ἄδης τρόμαξε. Ὁ Θεὸς γιὰ λίγο κοιμήθηκε κι αὐτοὺς πού βρίσκονταν στὸν ἄδη ξύπνησε. Οἱ πύλες τοῦ ἄδη ἀνοίγονται.Ὅσοι κοιμᾶστε ἀπ’ τοὺς πανάρχαιους αἰῶνες, χαρεῖτε! Ὅσοι βρίσκεστε στὸ σκοτάδι, στὸν τόπο πού τὸν σκιάζει ὁ θάνατος, ὑποδεχθεῖτε τὸ δυνατὸ Φῶς! Ἀνάμεσα στοὺς δούλους ἔρχεται ὁ Κύριος. Ἀνάμεσα στοὺς νεκροὺς ὁ Θεός. Ἀνάμεσα στοὺς θνητοὺς ἡ ζωή. Ἀνάμεσα στοὺς ἐνόχους ὁ ἀθῶος. Ἀνάμεσα στοὺς βυθισμένους στὸ σκοτάδι τὸ ἀνέσπερο Φῶς. Ἀνάμεσα στοὺς αἰχμαλώτους ὁ ἐλευθερωτής. Ἀνάμεσα σ’ αὐτοὺς πού βρίσκονται στὰ καταχθόνια, Ἐκεῖνος πού βρίσκεται πάνω ἀπ’ τοὺς οὐρανούς.