«Τοῦτο δέ φημι, ἀδελφοί, ὅτι σάρξ καί αἷμα βασιλείαν Θεοῦ κληρονομῆσαι οὐ δύνανται, οὐδέ ἡ φθορά τήν ἀφθαρσίαν κληρονομεῖ».

«Σάρκα καί αἷμα δέν μποροῦν νά κληρονομήσουν τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ».
(Α΄ Κορ. ιε΄ 50) 

«Ἡ λέξη σάρκα λέγεται μέ δύο ἔννοιες στή θεία Γραφή: ἄλλοτε λέγεται ὡς πρός τήν ἴδια τή φύση, καί ἄλλοτε ὡς πρός τό φρόνημα καί τήν προαίρεση.

Ἀπόδειξη γιά τήν πρώτη εἵναι ἡ ρήση: “Τό φάντασμα δέν ἔχει σάρκα καί κόκκαλα, ὅπως βλέπετε ἐμένα νά ἔχω” (Λουκ. κδ΄ 39).

Καί γιά τή δεύτερη ὁ λόγος: “Σάρκα καί αἵμα δέν μποροῦν νά κληρονομήσουν τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ”.

Ἐκεῖνος, λοιπόν, πού θέλει νά παιδαγωγήσει τόν ἑαυτό του, ἀντιπαλεύει τό σαρκικό φρόνημα καί ἀρέσει στόν Θεό. Καί ἐνῶ βρίσκεται ἀκόμη μέσα στή σάρκα του, κληρονομεῖ τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ μέ τό σῶμα του σάν νά εἵναι ἀσώματος».

(Ἁγίου Ἰσιδώρου τοῦ Πηλουσιώτου, Ἐπιστολές, ΕΠΕ Α΄, 477)

*****************************