❈ Μήπως αὐτό πού λέμε στήν Ἐκκλησία: «χριστιανά τά τέλη τῆς ζωῆς ἡμῶν, ἀνώδυνα, ἀνεπαίσχυντα, εἰρηνικά» εἶναι τό καλύτερο; Δέν εἶναι τό καλύτερο. Ὁ Χριστός εἶχε τέλη ἀνώδυνα; Μέσα στόν πόνο πέθανε. Ἀνεπαίσχυντα; Μέ ἐξευτελιστικό θάνατο, πάνω στόν Σταυρό. Εἰρηνικά; Κάθε ἄλλο! Ὁ Χριστιανός δέν πρέπει νά μιμεῖται τόν Χριστό; Τά τέλη τοῦ Χριστοῦ πρέπει νά εἶναι καί δικά μας τέλη, γιά νά εἴμαστε ὅπως ὁ Χριστός.

Τότε γιατί ἡ Ἐκκλησία λέει: «χριστιανά…» κ.λπ. Γιά τήν δική μας ἀδυναμία τό λέει. Γιατί δέν τό ἀντέχουμε. «Ξέρουμε Κύριε, ὅτι εἶναι ἔτσι… ἀλλά δέν μποροῦμε νά τά κάνουμε».

Ὁπότε κατ’ ἀνοχή λέει ἡ Ἐκκλησία αὐτή τήν εὐχή. Ὅλα στήν Ἐκκλησία ἔχουν τήν ἑρμηνεία τους. Νά ρωτᾶμε γιά νά μάθουμε καί νά μήν παρασυρόμαστε ἀπό αὐτούς πού θέλουν νά χτυπήσουν τήν Ἐκκλησία. Ἕνας πού θέλει νά διαβάλλει, ὅπως καί ὁ Διάβολος, πολλά θά βρεῖ γιά νά διαβάλλει τήν Ἐκκλησία, ἐμᾶς τούς ἴδιους δηλαδή. (Ὁμιλία 6 – 5 – 2015)