Του  Β. Χαραλάμπους, Θεολόγου

Οι παλαιότεροι στην Κύπρο ενθυμούνται το Μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονα στην Μύρτου, κοντά στην Κερύνεια. Στον δίκλιτο θολωτό ναό του πάμπολλοι προσκυνητές μαζευόντουσαν την ημέρα της γιορτής του, πριν τήν βάρβαρη Τουρκική εισβολή. Υπομονετικά περίμεναν να προσκυνήσουν την εικόνα του Αγίου Παντελεήμονα, με το ασημένιο ‘’πουκάμισο’’,  που βρισκόταν πάνω στο περίτεχνο επιχρυσωμένο ξυλόγλυπτο τέμπλο.  
Σήμερα το μοναστήρι είναι σκλαβωμένο και σε άθλια κατάσταση.  Κατά την βάρβαρη Τουρκική εισβολή, η μονή βεβηλώθηκε και λεηλατήθηκε. Μετά τη βεβήλωσή του και τη λεηλασία του από τους βάρβαρους Τούρκους το 1974, χρησιμοποιήθηκε ως στρατιωτική βάση των ξενόφερτων κατακτητών και σήμερα είναι ερειπωμένο. 
Αποκορύφωμα των δεινών του Μοναστηριού κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, είναι το μαρτύριο των μοναχών το έτος 1821, που μας διασώζει πολύ παραστατικά ο Pouqueville
(HistoiredelaRegénerationdelaGréce  volIV 181,182).

Οι Τούρκοι φόρεσαν σαμάρια και χαλινάρια  στους μοναχούς. Σαν να είναι άλογα τους καβαλίκευσαν και τους γύριζαν στα γύρω από την  Μύρτου χωριά.  Κάποιοι από τους μοναχούς πέθαναν από αυτές τις κακουχίες. Άλλοι πέθαναν από τις βάναυσες μαστιγώσεις.  Άλλοι μοναχοί πέθαναν από την μεγάλες πληγές στις σιαγόνες από τα χαλινάρια.  Τα Ιερά σκεύη και τον αργυρό πολυέλαιο τα έκλεψαν οι βάρβαροι Τούρκοι.
Η ιστορία γράφεται και δεν παραγράφεται χάριν της δήθεν καλής ‘’συνύπαρξης’’.  Η στρέβλωση των ιστορικών γεγονότων, προς χάριν στρεβλών ιδεολογιών, αποτελεί πρωτίστως αδικία προς τους μαρτυρήσαντες μοναχούς. 
Καμιά ωραιοποίηση, καμιά σκοπιμότητα, δεν μπορεί να παραγράψει την ιστορική πραγματικότητα των δεινών από τους βάρβαρους Τούρκους.
  Αυτοί που ακόμη αρέσκονται στα αποτυχημένα  βάρβαρα ιδεολογήματα, χρησιμοποιούν δυστυχώς, την ιστορική παραχάραξη προς χάριν της ‘’συνύπαρξης’’ (όπως αυτοί την εννοούν). Μαρτύρια όπως αυτά των μοναχών του Αγίου Παντελεήμονα, προς χάριν Παντεπόπτη Χριστού, δεν μπορούν να κρυβούν.