Τὸ Ρέϊκι ἐντάσσεται στὸν πρακτικὸ ἀποκρυφισµό. Μὲ τὸν ὅρο ἀποκρυφισµὸ προσδιορίζονται οἱ ἱκανότητες καὶ τὰ φαινόµενα ποὺ δὲν µποροῦν νὰ ἑρµηνευθοῦν µὲ βάση τὴν ἐπιστηµονικὴ σκέψη. Ναὶ µὲν τὸ Ρέϊκι δὲν παρουσιάζει ἐπίσηµα ἕνα σύστηµα ἑρµηνείας τοῦ κόσµου (χαρακτηριστικὸ τοῦ θεωρητικοῦ ἀποκρυφισµοῦ) – γι’ αὐτὸ καὶ ἀρνεῖται γιὰ τὸν ἑαυτό του ὅτι εἶναι θρησκεία – ἀλλὰ αὐτὸ δὲν µπορεῖ νὰ σηµαίνει ὅτι οἱ τεχνικὲς ποὺ χρησιµοποιεῖ δὲν εἶναι ἀποκρυφιστικές, ἕνα εἶδος «ἀπόκρυφης ἐπιστήµης».

Σαφῶς τονίζεται, ὅτι ὑπάρχουν παραφυσιολογικὲς ἱκανότητες καὶ παραφυσιολογικὰ φαινόµενα, ὅτι µέσῳ τοῦ Μικάο Οὐσούι ξαναανακαλύφτηκαν οἱ κατάλληλες µέθοδοι καὶ τεχνικές, γιὰ νὰ προσεγγίσουν οἱ µυηµένοι αὐτὲς τὶς δυνάµεις καὶ νὰ τὶς χρησιµοποιήσουν γιὰ τοὺς δικούς τους σκοπούς. Χαρακτηριστικὸ αὐτῶν τῶν µεθόδων καὶ τεχνικῶν εἶναι, ὅτι δὲν εἶναι προσβάσιµες στὴν ἐπιστηµονικὴ ἔρευνα.

Αὐτὸ τονίζεται ἰδιαίτερα µὲ προτάσεις ὅπως:

Τὸ Ρέϊκι «δὲν διδάσκεται, ἀλλὰ περνάει ἀπὸ δάσκαλο σὲ µαθητὴ µέσῳ τῶν ἐνεργειακῶν συντονισµῶν». Ναὶ µὲν δὲν γίνεται ἄρνηση τῆς κλασσικῆς ἰατρικῆς καὶ θεραπευτικῆς ἐπιστήµης, ταυτόχρονα ὅµως ὑπογραµµίζεται ὅτι οἱ πρακτικὲς αὐτὲς συµβάλλουν στὰ θετικὰ θεραπευτικὰ ἀποτελέσµατα, τόσο στὸ χῶρο καθαρὰ σωµατικῶν παθήσεων ὅσο καὶ σὲ κάθε εἶδος ψυχοθεραπείας καὶ ψυχανάλυσης. Βέβαια, γιὰ τοὺς µεγάλους διδασκάλους τοῦ Ρέϊκι, ὅπως γιὰ τὸν Μικάο Οὐσούι και τὸν Τσουζίρο Χαγιάσι ὑποστηρίζεται, ὅτι ὄχι ἁπλῶς συνέβαλαν σὲ θετικὰ θεραπευτικὰ ἀποτελέσµατα, ἀλλὰ ὅτι θεράπευσαν χιλιάδες ἀνθρώπους. Ἄλλωστε ὁ ἴδιος ὁ Μικάο Οὐσούι διακήρυττε ὅτι τὸ Ρέϊκι εἶναι σὲ θέση «νὰ θεραπεύσει Πᾶσα ψυχολογικὴ καὶ σωµατικὴ νόσο καὶ νὰ ὁδηγήσει στὴν εὐτυχία».

 Γιὰ τὰ ἀποτελέσµατα καὶ πάλι τῶν θεραπειῶν ἰσχύει τὸ ἴδιο ὅπως καὶ γιὰ τὶς µεθόδους, ὅτι δὲν διερευνῶνται µὲ ἐπιστηµονικὲς µεθόδους. Ὡς πρὸς τὴ µορφὴ τοῦ Μικάο Οὐσούι τὸ Ρέϊκι παραπέµπει ἔντονα στὸ µεσσιανισµό. Καὶ µόνο ἡ παραπάνω θέση, ὅτι τὸ Ρέϊκι µπορεῖ νὰ θεραπεύει τὰ πάντα καὶ νὰ φέρει τὴν εὐτυχία στὸν ἄνθρωπο, δικαιολογεῖ ἀπόλυτα τὸν ὅρο µεσσιανισµό.

Ὁ ἴδιος ὁ Οὐσούι φωτίστηκε – αὐτὸς εἶναι ὁ βασικὸς πυρήνας τῆς βιογραφίας του – καὶ ἀναδεικνύεται ἔτσι σὲ µεσσιανικὴ µορφή. Ἁπλῶς ἡ σύνδεση µὲ τὸ πρόσωπό του δὲν περνάει µέσα ἀπὸ δίαυλο τῆς διδασκαλίας, ἔτσι τὸ Ρέϊκι «δὲν διδάσκεται ἀλλὰ περνάει ἀπὸ δάσκαλο σὲ µαθητὴ µέσῳ τῶν ἐνεργειακῶν συντονισµῶν». Ἑποµένως, ὅλοι ὅσοι ἐφαρµόζουν τὶς πρακτικὲς Ρέϊκι, συνδέονται µέσῳ τῆς ἁλυσίδας δάσκαλο-µαθητὴ µὲ τὴν φωτεινὴ µορφὴ τοῦ Οὐσούι, ὑπάρχει µία «µυητικὴ γραµµὴ διδασκαλίας», ἡ λεγόµενη «γενεαλογία Ρέϊκι».

Ἐκεῖνος δὲν εἶχε δάσκαλο, ἀλλὰ φωτίστηκε καὶ δέχθηκε ἀπευθείας τὴ συµπαντικὴ ζωτικὴ ἐνέργεια καὶ ἐγκαινίασε ἔτσι µία µεσσιανικὴ ἐποχὴ τῆς ἐπικράτησης τῆς ὑγείας καὶ εὐτυχίας σ’ αὐτὸ τὸν ταλαίπωρο κόσµο, ἀρκεῖ οἱ ἄνθρωποι νὰ δεχθοῦν νὰ ἀνέβουν σ’ αὐτὴ τὴν κιβωτὸ σωτηρίας – ἰδανικῆς κοσµικῆς πραγµατικότητας τοῦ Ρέϊκι.

Καὶ µόνο αὐτὲς οἱ δύο παραπάνω διαπιστώσεις ἀρκοῦν νὰ δώσουν ἀπάντηση στὸ ἐρώτηµα τοῦ τίτλου.

Θὰ ἤθελα ὅµως νὰ προσθέσω καὶ ἄλλα χαρακτηριστικὰ σηµεῖα:

 Ὁ πιστὸς Ὀρθόδοξος χριστιανὸς ὁπωσδήποτε δέχεται ὅτι ὁ Χριστὸς «εἶναι ἡ ζωή» καὶ ἑποµένως καὶ ἡ πηγὴ κάθε θεραπείας. Ὑπάρχει, κάπου ἔστω, µία ἀναφορά, ὅτι τὸ Ρέϊκι ἀσκήθηκε ἢ ἀσκεῖται ἐν ὀνόµατι τοῦ Χριστοῦ; Ἐφόσον ὅλες οἱ θεραπεῖες στὴν ὀρθόδοξη παράδοση γίνονται ἐν ὀνόµατι τοῦ Χριστοῦ καὶ ἐφόσον ἡ ἐνέργεια ποὺ φέρνει τὴ θεραπεία, εἶναι ἡ ἄκτιστη ἐνέργεια τῶν τριῶν Προσώπων τῆς Ἁγίας Τριάδος, πῶς στὸ Ρέϊκι γίνεται ἀναφορὰ σὲ µία παγκόσµια ζωτικὴ ἐνέργεια ὡς ἀπρόσωπη ἐνέργεια; Τί σηµαίνει παγκόσµια ζωτικὴ ἐνέργεια; Εἶναι ἐνέργεια ὑλική, κτιστή, δηλ. συνδέεται µὲ τὴν ὑλικὴ κτίση (βλ. τὸν ὁρισµό: «”Ρέϊ- κι” σηµαίνει “συµπαντικὴ ζωτικὴ ἐνέργεια”, ἢ ἐνέργεια τῆς ζωῆς ποὺ ἔρχεται ἀπὸ τὸ σύµπαν»;

Σ’ αὐτὸ ἀντίκειται, ὅτι, σύµφωνα µὲ τὶς τοποθετήσεις τῶν ὀπαδῶν του, τὸ Ρέϊκι «ρέει µὲ τὴ δική του ἐσωτερικὴ εὐφυΐα γιὰ τὸ Ἀνώτερο Καλό», δηλ.φαίνεται, ὅτι διαθέτει νοῦ. Ὑπερβαίνει προφανῶς τὶς δυνατότητες τῶν λογικῶν κτισµάτων τοῦ Θεοῦ, τῶν ἀνθρώπων. ∆ιαφορετικὰ δὲν θὰ τὸ εἶχαν ἀνάγκη οἱ ἄνθρωποι γιὰ τὴ θεραπεία καὶ εὐτυχία τους.

Τελικά, ποιὰ οὐσία εἶναι ἡ πηγὴ αὐτῆς τῆς παγκόσµιας ζωτικῆς ἐνέργειας τοῦ Ρέϊκι; Πρόκειται γιὰ πνεύµατα, ποὺ ἀκολουθοῦν δικές τους σκοπιµότητες, πρόκειται γιὰ µία ἀπρόσωπη θεία οὐσία ὅπως π.χ. τὸ Μπράχµαν τῶν Ἰνδουιστῶν (βλ : Ρέϊκι «εἶναι ἡ δηµιουργὸς καὶ κινητήρια δύναµη τοῦ σύµπαντος, µποροῦµε νὰ ποῦµε πώς τὸ “Ρέϊ” εἶναι ἡ Ὑπέρτατη Ἀρχή, τὸ Θεϊκὸ Στοιχεῖο»;

Στὸ Ρέϊκι ἀναφέρεται σὲ πλεῖστα σηµεῖα, ὅτι ὑπηρετεῖ τὴν αὐτοθεραπεία. Μία τέτοια πρακτικὴ θὰ µποροῦσε νὰ στηριχτεῖ στὴν ὀρθόδοξη ἁγιοπατερικὴ παράδοση; Ἡ µύηση στὸ Ρέικι δὲν προϋποθέτει εἰδικὲς ἱκανότητες ἢ περιορισµούς. Ὁ καθένας εἶναι δεκτικὸς τῆς µεθόδου, θεωρεῖται «ἔµφυτη ἱκανότητα καὶ … γενετήσιο δικαίωµα ὅλων τῶν ἀνθρώπων» καὶ ἡ ἱκανότητα αὐτή, ὅταν ἔχει πλέον γίνει ἡ µύηση, δὲν χάνεται πιὰ σὲ ὅλη τὴν ζωή ἀνεξάρτητα, ἀπ’ ὅτι φαίνεται, ἀπὸ τὶς ἐπιλογὲς τῆς ζωῆς ποὺ ἀκολουθεῖ στὴ συνέχεια ὁ µυηµένος.

Ἐπίσης οἱ µυήσεις στοὺς τρεῖς βαθµοὺς συνοδεύονται ἀπὸ µία περίοδο καθαρισµοῦ (21 µέρες γιὰ τὸν πρῶτο, τρεῖς µῆνες γιὰ τὸν δεύτερο καὶ ἀρκετοὺς µῆνες ἢ καὶ χρόνια γιὰ τὸν τρίτο βαθµό).

Χαρακτηριστικὸ τοῦ καθαρισµοῦ εἶναι ὅτι «συµβαίνει ἀπὸ µόνος του, αὐτόµατα, δὲν χρειάζεται νὰ κάνεις τίποτα, γιὰ νὰ συµβεῖ. Τὸν προκαλεῖ ὁ συντονισµός, τὸ ἄνοιγµα τῶν ἐνεργειακῶν καναλιῶν».

Χρειάζεται µόνο «ἐµπιστοσύνη στὸ Ἀνώτερο Καλὸ καὶ στὴ ροὴ τῆς ζωῆς» καὶ τότε ὁ καθαρισµὸς εἶναι «µία µοναδικὴ εὐκαιρία γιὰ ἀπαλλαγὴ καὶ ἐξέλιξη!». Αὐτὰ τὰ στοιχεῖα σὲ συνδυασµὸ µὲ τὴν παραπάνω δήλωση τοῦ Οὐσούι, ὅτι τὸ Ρέϊκι εἶναι σὲ θέση νὰ θεραπεύσει κάθε ψυχολογικὴ καὶ σωµατικὴ νόσο καὶ νὰ ὁδηγήσει τὸν ἄνθρωπο στὴν εὐτυχία, δὲν ἀποτελοῦν ἐπανάληψη τῆς δελεαστικῆς πρότασης τοῦ Σατανᾶ σὲ µορφὴ φιδιοῦ στὸν παράδεισο στὴν Εὔα γιὰ αὐτοθέωση, νὰ τρώει ἀπὸ τὸν ἀπαγορευµένο καρπὸ καὶ νὰ γίνει µὲ τὸν τρόπο αὐτό, χωρὶς ὑπακοὴ καὶ ἐξάρτηση ἀπὸ τὸν Θεό, Θεὸς (Γέν. 3, 4-6); Πολὺ χαρακτηριστικὴ ὡς πρὸς τὸν ἰδεολογικὸ προσανατολισµὸ τοῦ Ρέϊκι εἶναι καὶ ἡ ἀφίσα γιὰ τὸ 8ο φεστιβὰλ Ρέϊκι ποὺ φέρει στὸ κέντρο τὸ ταοϊστικὸ σύµβολο Γὶν – Γιάνγκ.