Το 1959 στο χωριό Δίον γεννήθηκε ένα μωρό άρρωστο οι γιατροί είπανε ότι θα ζήσει για λίγες μέρες και ότι δεν έχει ελπίδες.
Η δόλια η μάνα του μέρα νύχτα ήταν πάνω από την κούνια του και παρακαλούσε τον νονό να το βαπτισουν, για να μπορέσουν να το θάψουν στην εκκλησία για να διαβαστεί .
Ο νονός σήμερα αύριο ..περνούσαν οι μέρες.
Ένα βράδυ αργά μπαίνει στο σπίτι ένας καλόγερος γεράκος παππούλης ..ήταν ο ΑΓΙΟΣ Διονύσιος του Ολύμπου, και ρωτάει την μάνα του παιδιού :-“Τι κλαις Φωτεινή τι έχεις;”
-Έχω το μωρό άρρωστο βαριά και αβάπτιστο ..
Αγωνιώ, περιμένω μπας και ρθει αύριο ο νονός να το βαπτίσουμε τουλάχιστον .”
-” Μην φοβάσαι “απαντά ο παππουλης και της λέει :
-” Γύρισε το παιδί μπρούμυτα” ,και τότε με το μπαστούνι του χαράζει το μωρό στις πλάτες του ενα Σταυρό και τα σημάδια είναι ακόμα και σήμερα χαραγμένα μετά από 59 χρόνια .
και λέει στην μάνα -” Το μωρό θα γίνει καλά μην φοβάσαι και θα ρθει ο νονός να το βάπτιση μόνο που θέλω να το πείτε στο όνομα μου Διονύσιο”.
Το πρωί ήρθε ο νονός από μόνος του και βάπτισε το παιδί Διονύσιο.. ΑΥΤΌ το παιδί είναι ο πατέρας μου αδερφοί μου.
Αυτή είναι η ιστορία του όπως την μάθαμε από την γιαγιά μου την Φωτεινή και τον παππού μου Κώστα Λαφατζή .
ΔΟΞΑ ΣΟΙ Κυριε.!
Κωνσταντίνος Λαφατζής
Δίον Πιερίας
https://apantaortodoxias.blogspot.com/2021/12/1959.html