ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ Π.Ε.ΦΙ.Π. ΠΕΡΙ ΔΗΘΕΝ ΕΠΗΡΕΑΣΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΝΙΚΟΔΗΜΟ (ΜΠΙΛΑΛΗ) ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΜΠΛΟΚΗΣ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΣΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΓΝΩΣΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ, «ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ, 666».
Προς αποκατάσταση της αληθείας…!
ΚΟΙΝΩΦΕΛΗΣ–ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
«ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ» (Π.Ε.ΦΙ.Π.)
(Σωματεῖο Ἀνεγνωρισμένο – Ἀπόφ. Πρωτ. Ἀθηνῶν 1681/’72)
Ἀκαδημίας 78Δ (Ἰσόγειο) — 10678 ΑΘΗΝΑ.
Τηλ.: 210-38.38.496, 210-38.22.586.
FAX: 210-38.39.509.
E-mail: info@pefip.gr
Ἱστοσελίδα: www.pefip.gr
Ἀθήνα, 08. 11. 2023.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΕΡΙ ΔΗΘΕΝ ΕΠΗΡΕΑΣΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΝΙΚΟΔΗΜΟ (ΜΠΙΛΑΛΗ) ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΜΠΛΟΚΗΣ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΣΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΓΝΩΣΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ, «ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ, 666».
Μέ μεγάλη ἔκπληξη, ἀλλά ταυτόχρονα καί θλίψη, πληροφορηθήκαμε ὅτι ὁ σεβαστός Πρωτοπρεσβύτερος π. Βασίλειος Βολουδάκης (Προϊστάμενος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Νικολάου Πευκακίων, Ἀθήνα) σέ μία ἀπό τίς καθιερωμένες ὁμιλίες του, οἱ ὁποῖες μεταδίδονται διαδικτυακά, μέ τίτλο: «Ἡ προτεσταντική παράνοια γέννησε τόν φόβο τοῦ “666”» (Κυριακή, 24 Σεπτεμβρίου 2023)[1], ἀνέφερε ὅτι «ἡ διάδοση καί ἡ συγγραφή» (13.17΄ κ.ἑξ.) τοῦ γνωστοῦ κειμένου τοῦ Ἁγίου Παϊσίου, «Σημεῖα τῶν καιρῶν, 666» (Ἅγιον Ὄρος, 1987)[2], ξεκίνησε ἀπό τόν μακαριστό γέροντα τῆς Π.Ε.ΦΙ.Π., Ἁγιορείτη Μοναχό π. Νικόδημο Μπιλάλη, καί μάλιστα ἰσχυρίσθηκε ὅτι «εἶχε παρακινήσει τόν Ἅγιο Παΐσιο νά ἐντείνει τήν προσπάθειά του πάνω σ’ αὐτό τό θέμα. Καί ὁ Ἅγιος Παΐσιος, ὡς ταπεινός κλπ., ὑπέκυψε μπροστά σέ ἕναν μορφωμένο κληρικό καί δυστυχῶς υἱοθέτησε λάθη, τά ὁποῖα ὁ καθένας μπορεῖ νά τά διαπιστώσει…»!
Τό ἴδιο εἶχε ἰσχυρισθεῖ καί παλαιότερα ὁ π. Βασίλειος στό πόνημά του, «Ὁ ἀντίχριστος, ὁ ἀριθμός 666 καί ἡ ἀνησυχία τῶν χριστιανῶν» (ἐκδ. «Ὑπακοή», 1997), χωρίς ὅμως τότε νά κατονομάζει τόν π. Νικόδημο, παρότι «φωτογραφιζόταν» ἀπό τά συμφραζόμενα. Αὐτό τό γεγονός εἶχε λυπήσει τόν π. Νικόδημο, ἀλλά, ἐπειδή δέν ἀναφερόταν τό ὄνομά του, ἔκρινε σκόπιμο νά μή δώσει συνέχεια.
Μετά ἀπό παρέλευση πολλῶν ἐτῶν (τό 2014, ὀλίγο πρό τῆς κοιμήσεως τοῦ π. Νικοδήμου) ὁ π. Βασίλειος, μέ τή μεσολάβηση δύο κοινῶν γνωστῶν Ἱερέων, ἐπισκέφθηκε τόν π. Νικόδημο στά Γραφεῖα τῆς Π.Ε.ΦΙ.Π., ὅπου καί συζήτησαν, μεταξύ ἄλλων, καί τό θέμα αὐτό.
Ὁ π. Νικόδημος διαβεβαίωσε τόν π. Βασίλειο ὅτι δέν εἶχε καμία ἐμπλοκή στή συγγραφή τοῦ κειμένου καί ὅτι ἐπ’ οὐδενί ἐπηρέασε τόν Ἅγιο Παΐσιο. Καί πῶς ἄλλωστε θά μποροῦσε νά συμβεῖ αὐτό; Ὁ π. Νικόδημος συνήθιζε νά συμβουλεύεται τόν Ἅγιο Παΐσιο γιά σημαντικά θέματα τόσο προσωπικά, ὅσο καί τῆς Π.Ε.ΦΙ.Π., καί ἔκανε ὑπακοή σέ ὅ,τι ἐντελλόταν ὁ Ἅγιος, καί ποτέ δέν συνέβη τό ἀντίθετο!
Κατά τή διάρκεια τῆς συζητήσεως ὁ π. Νικόδημος ἐξιστόρησε πῶς περιῆλθε στήν κατοχή του τό κείμενο αὐτό. Συγκεκριμένα ἀνέφερε ὅτι σέ μία ἐπίσκεψή του στόν Γέροντα Παΐσιο τόν εἶδε νά κρατᾶ τό κείμενο, ὑπογεγραμμένο ἀπό τόν ἴδιο. Στήν ἐρώτηση τοῦ π. Νικοδήμου τί σκόπευε νά τό κάνει, ὁ Ἅγιος ἀπήντησε ὅτι ἤθελε νά τό στείλει στή Θεσσαλονίκη γιά νά φωτοτυπηθεῖ, ὥστε νά τό μοιράζει στούς προσκυνητές. Τότε ὁ π. Νικόδημος τοῦ πρότεινε νά τό δημοσιεύσει στό Περιοδικό τῆς Π.Ε.ΦΙ.Π., ὅπερ καί ἐγένετο[3]. Μάλιστα, ἀργότερα παρέδωσε τό πρωτότυπο κείμενο στόν συγγραφέα κ. Ζουρνατζόγλου Νικόλαο, ὁ ὁποῖος τό συμπεριέλαβε φωτοτυπικά στό βιβλίο του «Μαρτυρίες Προσκυνητῶν…»[4].
Ὁ π. Νικόδημος εἶχε καταστήσει σαφές στόν π. Βασίλειο (ὑπάρχει ἀξιόπιστος αὐτήκοος μάρτυρας…) ὅτι αὐτή καί μόνο ἦταν ἡ «ἐμπλοκή» του στό θέμα. Γι’ αὐτό καί ἐξεπλάγημεν ὅταν ἀκούσαμε νά κατονομάζει δημόσια τόν π. Νικόδημο καί νά ἐπαναλαμβάνει τίς ἀβάσιμες αὐτές «κατηγορίες» καί μάλιστα τώρα πού δέν εἶναι ἐν ζωῇ…!
Ὁ ἐπίμονος αὐτός ἰσχυρισμός τοῦ π. Βασιλείου συνιστᾶ προσβολή τόσο γιά τόν μακαριστό π. Νικόδημο, ἀφοῦ ὑπονοεῖ ὅτι ἐψεύδετο, ὅσο καί γιά τόν Ἅγιο Παΐσιο, καθόσον συνάγεται τό συμπέρασμα ὅτι ἦταν «εὐκολόπιστος» καί μάλιστα γιά ἕνα τόσο σοβαρό θέμα (εἶναι γνωστό ὅτι οἱ Ἅγιοι δέν κάνουν ὑπακοή ἀπό «ταπείνωση» ὅταν πρόκειται γιά θέματα πίστεως…), ὅταν ὁ ἴδιος ὁ Ἅγιος Παΐσιος, σύμφωνα μέ τόν ἀξιόπιστη μαρτυρία τοῦ κ. Ἀθανασίου Ρακοβαλῆ, «… ἐπέμενε νά κυκλοφορήσει μέ τό γραφικό χαρακτήρα του, χωρίς διορθώσεις, γιατί φοβόταν ὅτι μερικοί θά βγοῦν καί θα ποῦν ὅτι “δέν τό ἔγραψε αὐτός”. Θά προσπαθοῦν νά θολώσουν τά νερά μέ πλάγιο τρόπο, γιατί δέ συμφωνοῦν μέ τήν ἀλήθεια τοῦ γέροντα. Δυστυχῶς μετά τό θάνατό του, οἱ φόβοι του βγῆκαν ἀληθινοί…» [5].
Ὁ ὑπογράφων τήν παροῦσα ἀνακοίνωση, ὡς Πρόεδρος τῆς Π.Ε.ΦΙ.Π., ἀλλά καί ὡς ἐπί δεκαετίες στενός συνεργάτης τοῦ μακαριστοῦ π. Νικοδήμου, μεταφέροντας τή θλίψη καί τῶν Μελῶν τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου, χαρακτηρίζει τό γεγονός αὐτό ἐπιεικῶς ἀντιδεοντολογικό καί θεωρεῖ ὅτι δέν προσιδιάζει σέ Ἱερέα καί μάλιστα Πνευματικό. Τουλάχιστον θά ἔπρεπε ὁ π. Βασίλειος νά κάνει ἀναφορά στή διαβεβαίωση τοῦ π. Νικοδήμου περί μή ἐμπλοκῆς του στή συγγραφή τοῦ κειμένου, γεγονός πού ἀποσιώπησε….!
Ὁλοκληρώνοντας, εὐχόμασθε ὁ σεβαστός π. Βασίλειος, πρός ἀποκατάσταση τῆς ἀληθείας, νά ἀνασκευάσει τά ἀνωτέρω ἀβάσιμα καί δημοσίως λεχθέντα γιά τό πρόσωπο τοῦ ἀειμνήστου π. Νικοδήμου.
Ἀναφορικά δέ μέ τήν οὐσία τοῦ κειμένου τοῦ Ἁγίου, «Σημεῖα τῶν καιρῶν, 666», δηλώνουμε ταπεινά ὅτι, συλλογικά ὡς Π.Ε.ΦΙ.Π., ἀλλά καί προσωπικά, ἐνστερνιζόμασθε καί ἀκολουθοῦμε τίς ἁγιοπνευματικές θέσεις τοῦ Ἁγίου Παϊσίου, τόν ὁποῖο εἴχαμε γνωρίσει καί, μάλιστα, εἴχαμε ἀκούσει ἀπό τά ἁγιασμένα του χείλη, σέ γενικές γραμμές, τά ὅσα ἀναφέρει στό κείμενό του.
Γιά τό Δ.Σ. τῆς Π.Ε.ΦΙ.Π.
ὁ Πρόεδρος
Ἰωάννης Γ. Θαλασσινός
μαθηματικός–συγγραφέας
___________________
[3] Περιοδικό «Πολύτεκνη Οἰκογένεια», ἀρ. τ. 34/1987, σελ. 26‒28.
[4] Ζουρνατζόγλου Νικόλαος, «Μαρτυρίες Προσκυνητῶν. Ὅσιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης, 1924‒1994», ἐκδ. «Ἁγιοτόκος Καππαδοκία», 2005, β΄ ἔκδοση, σελ. 89‒96.
[5] Ρακοβαλῆς Ἀθανάσιος, «Ὁ πατήρ Παΐσιος μοῦ εἶπε…», 29η ἔκδοση, σελ. 189.
Το είδα: ΟΡΘΟΠΡΑΞΙΑ &ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ
http://aktines.blogspot.com/2023/11/blog-post_32.html