Ἀνοικτὴ  Ἐπιστολὴ

Θὰ ἔχετε ἀκούσει, Παναγιώτατε, τὴν λαϊκὴν παροιμίαν ποὺ λέγει : «Πές μου τοὺς φίλους σου νὰ σοῦ πῶ ποιὸς εἶσαι». Ἢ τὸ τοῦ Ἀποστόλου «φθείρουσιν ἤθη χρηστὰ ὁμιλίαι κακαὶ» (Α΄ Κορ. 15, 33) Καὶ ἐξηγοῦμαι : Ποῖοι εἶναι οἱ ἀγαπητοὶ καὶ πεφιλημένοι σας φίλοι;

Τὰ πιστὰ τέκνα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας ποὺ ἀγωνίζονται καὶ ἀγωνιοῦν γιὰ τὰ δρώμενα στὸν χῶρο τῆς Ὀρθοδοξίας ἢ οἱ παντὸς τύπου αἱρετικοί, Πάπας, Προτεστάντες, Ἑβραῖοι, Μασόνοι, Μουσουλμάνοι, Βουδισταί, Μάγοι καὶ λοιποί;

Δὲν θὰ ἀσχοληθοῦμε ὅμως μὲ ὅλους αὐτούς, ἀλλὰ μὲ τοὺς δύο πρώτους, Πάπα καὶ Προτεστάντες, ἴνα μὴ μακρύνωμεν τὸν λόγον. Καὶ ἐρωτῶ; Ποία εἶναι ἡ μεγάλη σας ἀγάπη, ὁ οὐρανομήκης ἔρωτάς σας; Ὁ Χριστὸς ἢ ὁ ἀντίχριστος Πάπας, ὅπως τὸν ἀποκαλῆ ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, τὸν ὁποῖον Πάπα ἡ πρώτη (Α΄) Βατικανὴ Σύνοδος (1870) ἀνεκήρυξε ἀνώτερον τοῦ Θεοῦ ἀποφανθήσα ὅτι : «Ἐὰν ὁ Πάπας ἔχη ἀποφανθῆ γιὰ κάποιο θέμα καὶ ἡ γνώμη τοῦ Θεοῦ εἶναι διαφορετική τῆς γνώμης τοῦ Πάπα, θὰ πρέπει ὁ Θεὸς νὰ ἀνακαλέση τὴν γνώμην Του καὶ νὰ συμφωνήση μὲ τὴν γνώμη τοῦ Πάπα». Τοῦτο, οὔτε  ὁ Ἑωσφόρος δὲν διενοήθη νὰ τὸ ἐπιθυμήση, ἀλλὰ μόνον διενοήθη νὰ γίνει ἴσος μὲ τὸν Θεὸ καὶ ἀμέσως ἀπὸ φωτεινὸς ἄγγελος ἔγινε σκοτεινὸς δαίμονας.

Πόσον σκοτεινότερος τοῦ Ἑωσφόρου εἶναι ὁ Πάπας καὶ ἀκόμα σκοτεινότεροι τοῦ Πάπα εἶναι οἱ Ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ κληρικοὶ καὶ λαϊκοὶ ποὺ τὸν τιμοῦν καὶ τὸν ἀκολουθοῦν;  Ὑπάρχει μεγαλυτέρα προδοσία ἀπὸ αὐτήν;

Πῶς θὰ παρουσιαστῆτε, Παναγιώτατε, καὶ τί θά ἀπολογηθῆτε, ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, κατὰ τὴν ἡμέρα τοῦ θανάτου σας; Καὶ ὅμως, αὐτὸς ὁ ὑπερφίαλος, ὁ «ἀλάθητος», ὁ ὑπεράνω παντὸς κτίσματος καὶ Αὐτοῦ τοῦ Δημιουργοῦ Θεοῦ, κηρύξας ἑαυτὸν ἀνώτερον Αὐτοῦ, ἔσκυψε δουλοπρεπῶς καὶ ἐφίλησε τὸ χέρι ἐνός διάσημου Εβραίου!

Καὶ τώρα ἔρχομαι εἰς τοὺς ἀγαπητοὺς «πεφιλημένους ἀδελφούς» σας Προτεστάντες μὲ τοὺς ὁμοφιλοφιλικοὺς καὶ λεσβιακοὺς ἐπισκόπους καὶ πρεσβυτέρους. Δὲν θὰ ἀσχοληθοῦμε μ’ αὐτὲς τὶς βρωμιὲς τοῦ προτεσταντικοῦ Μωσαϊκοῦ. Θὰ ἀναφερθῶ μόνον σὲ δύο γεγονότα καὶ ἴσως συναισθανθῆτε τὸ βάθος τῆς πτώσεώς σας καὶ ἀνανίψετε καὶ σωθῆτε καὶ ἐσεῖς καὶ οἱ ἀκολουθοῦντες σας.

 Πρῶτον: Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος τοῦ Καντέρμπουρι τὴν ἡμέρα τῆς, ὑπὸ τῶν Τζιχαντιστῶν, καταστροφῆς τοῦ κέντρου διασκεδάσεως εἰς τὸ Παρίσι, προσευχόμενος εἰς τὸν Θεὸν νὰ σταματήσουν αὐτὲς οἱ καταστροφὲς καὶ οἱ θάνατοι ἀθώων ἀνθρώπων καὶ μὴ παίρνοντας ἀπάντηση ἀπὸ τὸν Θεὸν, ἀπεφάνθη ὅτι …ἴσως δὲν ὑπάρχει Θεός! Καὶ ὅμως, παραμένει Ἀρχιεπίσκοπος, τίνος Θεοῦ; Τοῦ ἀμφισβητουμένου ὑπ’ αὐτοῦ ἢ τοῦ Ἀντιχρίστου;

Καὶ ἔρχομαι εἰς τὴν δευτέραν περίπτωσιν, ἑνὸς προτεστάντη ἐπισκόπου, τοῦ Jοhan Ediun στὴν πόλη  Elcistuna στὸν ναὸ closter, ὁ ὁποῖος παρήγγειλε γιὰ τὸ ναὸ ἕνα ἀνάγλυφο σὲ μάρμαρο ποὺ παρίστανε τὸν Ἐσταυρωμένο Χριστὸ (συγχώρεσέ μας, Κύριε) ἀγκαλιασμένο ἀπὸ ἕναν γυμνό ὁμοφυλόφιλο! Καὶ δὲν ἀρκοῦσε αὐτὸ, ἀλλὰ ὅταν τὸν ἠρώτησαν γιατί τὸ ἐπέτρεψε, εἶπε πώς αἰσθάνεται εὐτυχισμένος γιατί μὲ τὴν πρωτοβουλία του αὐτὴ, νὰ ἀπεικονιστῆ ὁ Κύριος μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο, ἔδωσε «μία ἄλλη πιὸ ἀνθρώπινη διάσταση στὸ θεῖο Μαρτύριο τῆς Σταυρώσεως»!

Δὲν ὑπάρχει λέξις, οὔτε στὴν τόσο πλούσια ἑλληνικὴ γλώσσα, γιὰ νὰ ἐκφράση τὴν ἀγανάκτησιν τοῦ κάθε ἀνθρώπου, χριστιανοῦ ἢ μή, γιὰ τὴν βέβηλον καὶ ἀνίερον αὐτὴν πράξιν. Καὶ ὅμως, ἐσεῖς καὶ οἱ ἀκολουθοῦντες σας, ἔχετε ἁβροτάτας σχέσεις μὲ ὅλους αὐτούς!

Τέλος, εὔχομαι νὰ συνέλθετε καὶ νὰ ἐπιστρέψετε στὰ γνήσια πνευματικά σας παιδιά, τοὺς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, ἀφήνοντας, ἀνεπιστρεπτὶ, τὸ σκοτάδι τῆς πανσπερμίας τοῦ κακοῦ καὶ χαροποιώντας τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν, ὡς λέγει ὁ Κύριος: «χαρὰ ἔσται ἐν τῷ οὐρανῷ ἐπὶ ἐνὶ ἁμαρτωλῷ μετανοοῦντι» (Λουκ. 15, 7) .

Μὲ τὸν ἁρμόζοντα σεβασμὸ πρὸς τὸ ἀρχιερατικό σας ἀξίωμα, διατελῶ.