ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ ΚΑΙ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ

 α) αφιλοτιμία και χυδαιότης

Το 1901 εκυκλοφόρησε το έργον “Ιστορία της Ρωμιοσύνης” του Αργύρη Εφταλιώτη.
Ήτο εποχή που τα ονόματα Ρωμηός και Ρωμηοσύνη συγκινούσαν περισσότερον από σήμερον τους Ρωμηούς.
Τούτο διότι τα ονόματα Έλλην και Ελληνισμός εισαχθέντα συνταγματικώς κατά το 1822 δεν είχαν ακόμη επικρατήσει εις την συνείδησιν και την χρήσιν του λαού.
Παρά ταύτα ο Γεώργιος Σωτηριάδης έγραψε μίαν κριτικήν κατά της “Ιστορίας της Ρωμηοσύνης” του Εφταλιώτη όπου ισχυρίζετο ότι η χρήσις των ονομάτων Ρωμιός και Ρωμιοσύνη αντί των Έλλην και Ελληνισμός δείχνει έλλειψιν φιλοπατρίας και ότι η λέξις Ρωμιός πρέπει να αποφευχθή διότι έχει τάχα καταφρονεμένην σημασίαν “ανθρώπου ευτελούς και χυδαίου”.

Ο Μεσολογγίτης Ρουμελιώτης και επομένως υπερήφανος Ρωμηός Κωστής Παλαμάς έγινεν εξωφρενών.  Με την πέννα του γεμάτη εκδίκησιν και ειρωνείαν απάντησεν εις τους κατά της Ρωμηοσύνης χλευασμούς του Σωτηριάδη με το έργον του “Ρωμιός και Ρωμιοσύνη” .
Το έργον τούτο, αν και μικρόν εις έκτασιν, είναι από τα ωραιότερα του μεγάλου τούτου ποιητού της Ρωμηοσύνης.
 
ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ ΚΑΙ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ

© ’Ιωάννου Σ. Ρωμανίδου

Διάλεξις γενόμενη την 21.3.1976 εις την
Ιεράν πόλιν Μεσολογγίου

Εκδόσεις ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ
ΑΘΗΝΑΙ

http://www.paterikiorthodoxia.com/2012/07/1330.html