Ηλθα στην Αγία Γη ως ταπεινός προσκυνητής, λαικός, δάσκαλος αγγλικών, τον Αύγουστο του 1994. Θεικά, “μαγεύτηκα” από όλα τα Πανάγια μέρη του Κυρίου μας.
Δεν ήθελα να φύγω, αλλά η παρέα, που είχαμε έλθει μαζί, με πίεζαν να επιστρέψουμε στην Ελλάδα σε μερικές ημέρες.
Ηταν η τρίτη μέρα που ήμασταν στους Αγίους Τόπους. Βρισκόμασταν στην Ιεριχώ,στην Ερημο του Ιορδάνου, στη Μονή του Αββά Γερασίμου του Ιορδανίτου. Εμεινα εντελώς μόνος μέσα στον κεντρικό ναό του μοναστηριού.
Με τράβηξε, μου άρεσε πολύ, μιά παλιά τοιχογραφία-αγιογραφία που απεικονίζει τον Οσιο Ζωσιμά και την Οσία Μαρία την Αιγυπτία. Πήγα κοντά της…,στην αγία,την ακούμπησα με το χέρι μου, και της λέω:
Αγία μου, δεν θέλω να φύγω από τα ευλογημένα τούτα μέρη. Δεν ξέρω που να μείνω.Ολα μ’αρέσουν! Ολες οι μονές και τα όλα προσκυνήματα.Κράτησέ με στους Αγίους Τόπους!
Δεν θέλω να επιστρέψω στη Πάτρα.Στην ανάγκη να σπάσω ένα χέρι, ένα πόδι….
για να μην ταξιδέψω! Είπα στο φίλο μου το Δημήτρη ότι θέλω να μείνω εδώ για πάντα και θύμωσε! Μου είπε: “Εγώ σε έφερα εδώ!Εχω ευθύνη. Είμαι μεγαλύτερός σου.
Μαζί ήλθαμε , μαζί θα φύγουμε!Θα γυρίσουμε Ελλάδα.Από κει κατόπιν κάνε ό,τι θες.
Οχι ομως όσο είμαι εγώ κοντά σου!Θα πουν μετά οι δικοί σου ότι εγώ φταίω, ή ό,τι εγώ σου έκανα πλύση εγκεφάλου και έγινες καλόγερος!”
-Εσύ αγία μου Μαρία μη με αφήσεις να φύγω!
Στην Αγία Γη να μείνω, κι ας είναι όπου θέλει ο Θεός!

*********