Άνδρος, Παναγία Τρομαρχιανή

Μικρές σαν ήμασταν με την αδερφή μου, μας έλεγε η γιαγιά Σοφία την ιστορία απ΄το νησί της που αγαπούσε να διηγείται κι ο πατέρας της…

Σαν τέλειωνε τις εργασίες στα κτήματά του στα Τρομάρχια, στην περιοχή όπου είναι χτισμένο το μοναστήρι, άφηνε το κονάκι του και περνώντας μπροστά από την εκκλησία, ευχαριστούσε την Παναγιά κι έφευγε για το σπίτι.

Ένα απόβραδο αποκαμωμένος πήρε το δρόμο του γυρισμού, μα καθώς έκανε να φύγει ένιωσε κάτι να τον καλεί επίμονα πίσω.

Καθώς στράφηκε να δει αντίκρισε ψηλά πάνω στο δώμα της μονής μία γυναίκα γλυκειά να σκύβει προς το μέρος του κοιτώντας τον αμίλητη. Τα ΄χασε ο παππούς Λεωνίδας.

. Ποια άγνωστη βρέθηκε μόνη σε εκείνη την ερημιά στα κτήματά του; Έκανε να της μιλήσει κι αμέσως εκείνη χάθηκε. Τρόμος και έκπληξη κυρίευσαν τον παππού.

  Μπήκε στην εκκλησιά και καθώς σήκωσε το βλέμμα του στο τέμπλο είδε το καντήλι Της σβηστό και κατάλαβε.. Από τότε δεν πήγε ποτέ στα κτήματα χωρίς πρώτα να νοιαστεί ν΄ ανάψει της Παναγιάς μας το καντήλι. Μα ούτε κι Εκείνη ξαναφάνηκε να του θυμίσει το άγιο χρέος που του έγινε συνήθεια ιερή.

_____________________

Η Μονή της Παναγίας Τρομαρχιανής είναι χτισμένη σε μια απότομη πλαγιά που δεσπόζει πάνω από το πέλαγος στο Στενό μεταξύ Άνδρου και Τήνου. Τοπίο όμορφο, γυμνό και επιβλητικό. Το μοναστήρι μοιάζει να αναδύεται από τα ίδια τα βράχια που το περιβάλλουν. Έχει μορφή φρουρίου, περίτεχνο ξυλόγλυπτο τέμπλο και εξαιρετικές αγιογραφίες. Εορτάζει δύο φορές τον χρόνο: το Δεκαπενταύγουστο και τη Δευτέρα του Πάσχα καθώς είναι αφιερωμένο στην Παναγία και στον Άγιο Γεώργιο.

https://proskynitis.blogspot.com/2019/02/blog-post_7.html?m=1