Ἄν καί ἐσεῖς, οἱ προσκυνηταί, στίς οἰκογένειές σας, μέ τίς γυναῖκες σας, μέ τά παιδιά σας, ἔχετε ἕνα πνεῦμα ταπεινό, ἕνα πνεῦμα θυσίας, ἕνα πνεῦμα προσφορᾶς ὁ ἕνας στόν ἄλλο, ἕνα πνεῦμα ἀγάπης, τότε τό Ἅγιο Πνεῦμα ἔρχεται καί σᾶς ἑνώνει.Ὅταν ὑπάρχῃ ἕνα πνεῦμα ὑποχωρήσεως, δηλαδή ὅταν βλέπουμε ὅτι ὁ ἄλλος εἶναι λίγο ταραγμένος, συγχυσμένος, σέ μία κατάστασι ὄχι καλή καί ἐμεῖς λέμε «δέν πειράζει, ἄς ὑποχωρήσω ἐγώ, διότι ὁ ἄλλος ἔχει πειρασμό», τότε διευκολύνουμε το Πνεῦμα τό Ἅγιο νά μένῃ ἀνάμεσά μας καί νά μᾶς ἑνώνῃ. Ἀλλά ὅταν ἐμεῖς ἔχουμε ἐγωϊσμό, ἔχουμε πάθη, ἔχουμε τό πνεῦμα «ποιός θά ἐπιβληθῃ στόν ἄλλο» καί ὄχι «ποιός θά θυσιασθῇ καί θά ὑποχωρήσῃ στόν ἄλλο», τότε δέν θά ἔχουμε τήν δυνατότητα νά δεχώμεθα τό δῶρο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πού εἶναι ἡ μεταξύ μας ἑνότης καί ἀγάπη.