Ο εκφοβισμός του κοινού. Δυστυχώς, μια πολύ κοινή σκηνή στην Ιρλανδία. Η ταμπέλα με το “Όχι” έχει παραμορφωθεί.
Το κίνημα του «γάμου ομοφυλοφίλων» στην Ιρλανδία δεν θα ήταν πουθενά χωρίς τη μαζική χρηματοδότηση από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η εισφορά ανέρχεται σε πολλά εκατομμύρια δολάρια από τις ΗΠΑ – που εκτιμάται από ορισμένους μέχρι και 25 εκατομμύρια – ενώ κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών είχαν προετοιμαστεί για αυτήν την ημέρα.
Συγκεκριμένα, ένα τεράστιο ποσό των αμερικανικών χρημάτων έχει σταλεί στην Ιρλανδία για να ωθήσει τον «γάμο ομοφυλοφίλων» από ένα ίδρυμα δισεκατομμυρίων δολαρίων που ονομάζεται Atlantic Philanthropies. Διοχετεύει τα χρήματα μέσω των κυριότερων ομοφυλοφιλικών ιρλανδικών οργανώσεων, είχε τεράστιο αντίκτυπο στους πολιτικούς, τα ΜΜΕ, καθώς και το σύνολο της δημόσιας σφαίρας.
Πρόσφατη έκθεση του Atlantic Philanthropies για ώθηση των ομοφυλόφιλων στην Ιρλανδία περιγράφει πώς έχουν υπερ-χρεώσει το άλλοτε απλό ιρλανδικό ομοφυλοφιλικό γκρουπ GLEN για να πραγματοποιήσει την αποστολή:
Η πολυετής επιχορήγηση [του GLEN] από την Atlantic τους επέτρεψε να ανεβάσουν το έργο τους σε ένα πλήρους απασχόλησης, επαγγελματικό μηχάνημα άσκησης πίεσης. Λειτουργεί «εσωτερικά» στον κρατικό μηχανισμό, όπου χρησιμοποιεί ένα μοντέλο «πραγματιστικών αρχών» στο οποίο ενοποιεί την υποστήριξη, κερδίζει τους αμφίβολους και κατευνάζει αυτούς που είναι αντίθετοι.
Δεν αποτελεί έκπληξη ότι τα περισσότερα από τα ιρλανδικά μέσα ενημέρωσης αγνοούν τα τεράστια ποσά χρημάτων από τις ΗΠΑ. Έτσι, η αναφορά πέφτει πάνω στη γνώμη των αρθρογράφων. Όπως παρατήρησε ένας αρθρογράφος στην Irish Times,
“Το Groupthink (ομαδική σκέψη) έχει εξυψωθεί σε ένα ιρλανδικό μυστήριο. Ενώ οι δημοσιογράφοι είχαν ως στόχο μικροσκοπικές συντηρητικές οργανώσεις και κατηγορώντας τους ότι είναι αμερικανο-χρηματοδοτούμενες, η GLEN, η πιο επιτυχημένη ομάδα λόμπι στην ιστορία της Ιρλανδίας, κολυμπούσε στα δολάρια.”
Ένας αρθρογράφος για την ιρλανδική ιστοσελίδα ειδήσεων Independent.IE το αποκαλεί “… Μια μαζική και συνεχή διείσδυση στην ιρλανδική πολιτική και κοινωνική ζωή με σχεδόν απεριόριστα κεφάλαια.”
Μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες των ΗΠΑ επίσης πίεσαν την ατζέντα για τους Ιρλανδούς ψηφοφόρους. Όπως ο Austin Ruse της C-FAM εδώ στις ΗΠΑ παρατήρησε:
“Δεν είναι μόνο τα μεγάλα γκέι αμερικανικά χρήματα που πρόκειται να ξεγελάσουν ακόμα και να απειλήσουν τον ιρλανδικό λαό, είναι επίσης κατάπτυστες αμερικανικές εταιρίες που λένε ότι το «όχι» στην ψηφοφορία θα βλάψει την ιρλανδική οικονομία, συμπεριλαμβανομένου του Twitter, το οποίο έχει σχεδόν παρουσία στην Ιρλανδία σε όλα . Σύμφωνα με την αμερικανική “Ιρλανδική Κεντρική” ιστοσελίδα “, ένα «όχι» στο δημοψήφισμα της ισότητας γάμου θα μπορούσε να έχει αρνητικές συνέπειες για τις επενδύσεις στην Ιρλανδία.”
Μετασχηματίζοντας το Ιρλανδικό πολιτικό κατεστημένο σε υποστηρικτές των ομοφυλόφιλων
Το να βάλεις το πολιτικό κατεστημένο στη βάρκα, ειδικά σε μια χώρα όπως η Ιρλανδία, ήταν απαραίτητο. Αυτή η προσπάθεια είχε προχωρήσει από μια πλημμύρα προπαγάνδας:
Το Ιρλανδικό κοινό δεχόταν ένα σταθερό καταιγισμό ομοφυλοφιλικής προπαγάνδας για αρκετά χρόνια, και αυτό έχει σημαντικά ενταθεί τις τελευταίες εβδομάδες, σε μια ενορχηστρωμένη εκστρατεία. Μόνο ένα παράδειγμα: Ένας μεγάλος αριθμός διασημοτήτων έχουν ταχθεί υπέρ της προτεινόμενης τροποποίησης, και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι γεμάτα από συναισθηματικές ιστορίες του στυλ ”Θέλω ο γκέι αδελφός/γιος μου να είναι ευτυχισμένος και να είναι σε θέση να παντρευτεί, όπως τα αδέλφια του.”
Στη συνέχεια ήρθε η οργάνωση και έντονη άσκηση πίεσης. Όλα απέδωσαν θεαματικά. Η φιλο-ομοφυλοφιλική ‘ομαδική σκέψη’ του γάμου έχει τώρα μια αναμονή για σχεδόν ολόκληρο το πολιτικό κατεστημένο. Είχε μια ιδιαίτερα τρομακτική επίδραση στους πολιτικούς:
Αυτή είναι μια αληθινή σύγκρουση Δαβίδ εναντίον Γολιάθ. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι 100% υπέρ του «ναι». Οι πολιτικοί είναι σχεδόν 100% υπέρ του «ναι». Από 166 μέλη του κοινοβουλίουμόνο μια χούφτα είναι ανοιχτά αντίθετοι σ’ αυτήν την πρόταση. Έχει αναφερθεί ότι μόνο 6 μέλη του κοινοβουλίου δήλωσαν ότι θα ψηφίσουν όχι. Οι άλλοι που είναι ήσυχα κατά, φοβούνται ότι θα πεταχτούν έξω από τα πολιτικά τους κόμματα σε μια εκλογική λήθη. ΔΕΝ υπάρχει πολιτική εν μέρει αντίθετη σ’ αυτή τη δραματική αλλαγή.
Η δύναμη της αστυνομίας, των συνδικάτων, και επιτάχυνση της εγγραφής των ψηφοφόρων στα κολέγια
Το πολιτικό κατεστημένο κάνει ανήκουστα πράγματα:
Ακόμη και η εθνική αστυνομία (Gardaí) έχει χρησιμοποιηθεί υπέρ του “ναι” (μεταξύ άλλων) δίνοντας στους μαθητές μια πιο εύκολη διαδρομή για εγγραφή στους εκλογικούς καταλόγους από το γενικό πληθυσμό.
Οι νέοι είναι 95% υπέρ της πρότασης, ενώ οι ηλικιωμένοι είναι ο άλλος τρόπος. Γραφεία μίας-στάσης εγγραφής των ψηφοφόρων στήθηκαν σε κολέγια, ενώ ο υπόλοιπος πληθυσμός είχε δύο ή τρεις στάσεις για να κάνει εγγραφή. Τα ίδια τραπέζια ήταν φορτωμένα με φυλλάδια “ψηφίστε ναι” με σκηνικά αφισών που έλεγαν «ναι». Αυτό σε συνδυασμό με την είσοδο των συνδικάτων και των επαγγελματικών οργανώσεων, των μέσων μαζικής ενημέρωσης κλπ, έχει στραβώσει σοβαρά τη δημοκρατική διαδικασία.
Και συνεχίζεται. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, ένας γερουσιαστής της πλευράς του «Όχι» στο ντιμπέιτ για το Δημοψήφισμα Γάμου, ισχυρίστηκε ότι οργανισμοί που λαμβάνουν κρατική χρηματοδότηση πιέζονται για να υποστηρίξουν ναι στην ψηφοφορία.
Πρωτοφανής εκφοβισμός σε όσους είναι υπέρ της θέσης της οικογένειας
Κανείς στην Ιρλανδία δεν μπορεί να θυμηθεί το είδος της ευρείας παρενόχλησης και εκφοβισμού που έλαβε χώρα γι’ αυτό το θέμα. Αυτό είναι το πιο τρομακτικό απ ‘όλα:
Η εκστρατεία του “ναι” σημαδεύτηκε από μια μεγάλη επιθετικότητα και λεκτική βία που κατευθύνθηκε προς την πλευρά του «όχι». Πολλοί άνθρωποι φοβούνταν να δηλώσουν ανοιχτά ότι πρόκειται να ψηφίσουν “όχι”. Υπάρχει μια παράδοση εδώ να βάζουμε πολιτικές αφίσες πριν από τις εκλογές και τα δημοψηφίσματα. Οι αφίσες με τα “Όχι” έχουν εκτεταμένα αφαιρεθεί και παραμορφωθεί, και ήταν εξαιρετικά λιγότερες από τις καλά χρηματοδοτούμενες αφίσες με τα “ναι”.
Η The Spectator, μια συντηρητική εφημερίδα, το θέτει πιο ωμά
”Η «ανεκτική ελίτ» της Ιρλανδίας δαιμονοποιεί τώρα όποιον αντιτίθεται στο γάμο ομοφυλοφίλων. . . στην Ιρλανδία, το να είσαι κάποιος που λέει όχι σε σχέση με το γάμο ομοφυλοφίλων είναι βασικά σα να κάνεις τον εαυτό σου ηθικά λεπρό, ακατάλληλο για την ευγενική κοινωνία, ώριμο για αποκλεισμό από αξιοσέβαστους κύκλους. Οι Ιρλανδοί αντίπαλοι του γάμου ομοφυλοφίλων δεν ενθαρρύνονται μόνο να αισθάνονται ντροπαλοί – ενθαρρύνονται επίσης να αισθάνονται ντροπή”.
Ακόμη και η Ψυχολογική Εταιρεία της Ιρλανδίας έχει περάσει στην πράξη. Η οργάνωση προειδοποιεί τους Ιρλανδούς πολίτες ότι οποιοσδήποτε ακαδημαϊκός ισχυρισμός ότι η ανατροφή των παιδιών ιδίου φύλου ή ανατροφή των παιδιών από γονείς τρανσέξουαλ είναι λιγότερο επωφελής για τα παιδιά από την ανατροφή των παιδιών από φυσιολογικούς γονείς, είναι «ξεπερασμένος» και ότι οι πληροφορίες αυτές “έχουν τη δυνατότητα να επηρεάσουν δυσμενώς στους ανθρώπους.”
Έχουν φέρει τον Όργουελ σε ένα νέο επίπεδο, αυτό είναι σίγουρο.
Και η συνέχεια έπεται στις επόμενες χώρες.
πηγή: http://aktines.blogspot.gr
http://makkavaios.blogspot.gr/2015/06/25.html#more