Πολλοί παρερμηνεύοντας τήν ρήση τοῦ Κυρίου: «Τό Πνεῦμα ὅπου θέλει πνεῖ»[1] ἰσχυρίζονται ὅτι ἡ Θεία Χάρη (πού ὀνομάζεται καί Ἅγιο Πνεῦμα) δίνεται καί στούς ἐκτός Ἐκκλησίας ἀνθρώπους.
-Εἶναι ὅμως ἀλήθεια αὐτό;
– Ὄχι μᾶς ἀπαντᾶ ὁ Ἅγιος Ἰουστίνος Πόποβιτς.
Τό Ἅγιο Πνεῦμα δέν δίδεται στούς ἐκτός τῆς Ἐκκλησίας. Συγκεκριμένα, ὁ σύγχρονός μας Ἅγιος Πατήρ διδάσκει, ἀκολουθώντας ὅλους τούς πρό αὐτοῦ Ἁγίους Πατέρες, τά ἑξῆς:
«Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα δίδεται μονάχα στὴν Ἐκκλησία τοῦ Θεανθρώπου, ὡς ἀνταμοιβὴ τῆς πίστεως στὸν Θεάνθρωπο. Ἀπόδειξη αὐτοῦ εἶναι ἡ Πεντηκοστή. Δὲν δίδεται ἐκτὸς Ἐκκλησίας, ἐκτὸς Θεανθρώπου. Ὅλες οἱ ἀποκλίσεις δὲν εἶναι παρὰ ἀνθρωπιστικὲς πλάνες. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἀποστολικὴ παράδοση καὶ κληρονομιά»[2].
Ἡ ἄκτιστη θεοποιός θεία Χάρη πού ὀνομάζεται καί Ἅγιο Πνεῦμα μετέχεται μόνο ἀπό ὅσους εἶναι ζωντανά μέλη τῆς Μίας Ἁγίας Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας.
Ὅπως ἔχει ἀποδειχθεῖ οἱ ἑτερόδοξοι δέν ἀποτελοῦν μέλη τῆς Ἐκκλησίας[3], διότι δέν ἔχουν διατηρήσει ἀνόθευτη τήν πίστη. Δέν πιστεύουν σωστά στόν Θεάνθρωπο Κύριο, οὔτε στό Ἅγιο Πνεῦμα.
Ἔχουν προσθέσει στό σύμβολο τῆς Πίστεως τό filioque (δηλ. τήν διδασκαλία ὅτι τό Ἅγιο Πνεῦμα ἐκπορεύεται καί ἐκ τοῦ Υἱοῦ- ὁπότε Τό ὑποβιβάζουν σέ κτίσμα). Ἐπίσης ἔχουν εἰσαγάγει πάρα πολλά ἄλλα αἱρετικά δόγματα καί διδασκαλίες ὅπως: τό περί κτιστῆς χάρης, τό περί ἀσπίλου συλλήψεως τῆς Θεοτόκου, τό πρωτεῖο καί τό ἀλάθητο τοῦ Πάπα, τήν διδασκαλία περί καθαρτηρίου πυρός, τήν περί ἀξιομισθίας τῶν ἁγίων κ.λ.π.
Ἑπομένως οἱ ἑτερόδοξοι (Παπικοί ἤ ρωμαιοκαθολικοί, Προτεστάντες, Ἀγγλικανοί, Μονοφυσίτες Ἀρμένιοι, Κόπτες κ.λ.π.) εἶναι ἐκτός Ἐκκλησίας καί ἔτσι δέν μποροῦν νά πάρουν τό Ἅγιο Πνεῦμα τό Ὁποῖο δίδεται μόνο ἐντός τῆς Ἐκκλησίας.
Ὅσοι ἰσχυρίζονται τό ἀντίθετο σφάλλουν, ὁδηγούμενοι σέ λάθος συμπεράσματα διότι κάνουν σύμφωνα μέ τόν Ἅγιο Ἰουστίνο «κατάχρηση» τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἡ σωστή τοποθέτηση εἶναι ἡ πιστή ἀκολούθηση τῶν Ἁγίων Πατέρων.
Νά πῶς μᾶς τό διδάσκει ὁ Ἅγιος Ἰουστίνος: «Στὸν Οἰκουμενισμό, ὅλες οἱ ἀδυναμίες, οἱ ἀποκλίσεις, τὰ λάθη, προέρχονται ἀπὸ τὴν κατάχρηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Στὴν περίπτωση αὐτὴ ἀπαιτοῦνται οἱ αὐστηρότατοι περιορισμοὶ καὶ ἡ διορατικότητα τῶν Πατέρων: τὸ Ἅγιο Πνεῦμα δίδεται μονάχα στὴν Ἐκκλησία τοῦ Θεανθρώπου, ὡς ἀνταμοιβὴ τῆς πίστεως στὸν Θεάνθρωπο»[4].
Ἄς μᾶς φυλάξει ὁ Θεός κι ἐμεῖς ἄς φυλάξουμε τόν ἑαυτό μας καί τούς ἄλλους ἀπό τήν προδοσία τῆς Πίστεως καί τήν παρερμηνεία τῆς διδασκαλίας τοῦ Χριστοῦ Μας, πού θέλει τό Ἅγιο Πνεῦμα νά πνέει καί νά ἑνώνεται μέ τήν συμπυκνωμένη ἀκαθαρσία τῆς αἵρεση (ἑτεροδοξίας).
Ἄς εἴμεθα πάντοτε, σύμφωνα καί μέ τόν Ἅγιο Ἰουστίνο, «ἑπόμενοι τοῖς Ἁγίοις Πατράσι», γιά νά μετέχουμε τῆς ζωοποιοῦ καί θεοποιοῦ θείας Χάρης τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στό Ὁποῖο πρέπει πᾶσα δόξα, τιμή καί προσκύνησις ὅπως καί στόν ἄναρχο Πατέρα καί στόν μονογενῆ Αὐτοῦ Υἱό.
Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης.
[1] Ἰωάν. 3, 8
[2] Ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς, Κεφάλαια Ἀσκητικὰ καὶ Θεολογικὰ, http://arnion.gr/keimena/arxim_ioystinoy_popobits/kefalaia_askhtika_kai_ueologika.html
[3] Δ. Τσελεγγίδη, Εἶναι οἱ Ἑτερόδοξοι μέλη τῆς Ἐκκλησίας;
http://hristospanagia3.blogspot.com/2012/03/blog-post.html
[4] Ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς, Κεφάλαια Ἀσκητικὰ καὶ Θεολογικὰ, http://arnion.gr/keimena/arxim_ioystinoy_popobits/kefalaia_askhtika_kai_ueologika.html