ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

 ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗ ΖΗΣΟΥΜΕ

ΠΩΣ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΓΝΗΣΙΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΤΟΥ

 ΘΕΟΥ ΣΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ:

Β) Ἡ κάθαρση ἀπό τά πάθη («παλαιός ἄνθρωπος»)

Ἐπίσης, ἐκτός ἀπό τήν 1)κακοπάθεια καί 2)τήν ταπείνωση πρέπει νά τονίσουμε ὅτι εἶναι πολύ βοηθητικά στό νά καθαριστοῦμε ἀπό τά πάθη καί τά ἑξῆς :

3)Ἡ ἐργασία στό κελλί, στό ἐσωτερικό κελλί πού εἶναι ἡ καρδιά μας, εἶναι τό κλειδί τῆς ἐπιτυχίας. Ἀπαιτεῖται ἀποκοπή ἀπό ὅλους καί ὅλα ἔστω γιά ἕνα μικρό χρονικό διάστημα τῆς ἡμέρας καί ἐγκλεισμός στό δωμάτιο μας σύμφωνα μέ τήν διδασκαλία τοῦ Κυρίου: «Σὺ δὲ ὅταν προσεύχῃ͵ εἴσελθε εἰς τὸ ταμεῖόν σου καὶ κλείσας τὴν θύραν σου πρόσευξαι τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ· καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ»⁷.

Μέσα στήν ἥσυχη κατανυκτική ἀτμόσφαιρα τοῦ δωματίου μπορεῖ ὁ πιστός νά κάνει τό πιό ἀπαραίτητο ἀπό ὅλα:Νά ἐξασκεῖ τήν ἀδιάλειπτη προσευχή μέ τό στόμα καί μέ τό νοῦ.

Ἐκεῖ ἐπίσης μπορεῖ εὐκολώτερα νά καλλιεργεῖ τήν Μετά-νοια (μετάθεση τοῦ νοῦ ἀπό τά μάταια στό Θεό) διά τῆς ἀδιάλειπτης ἐσωτερικῆς ἐκζήτησης τοῦ ἐλέους, τῆς συγχώρησης ἀπό τόν Θεό. Ἐκεῖ μπορεῖ νά ἐξασκήσει ὁ ἄνθρωπος τήν ἡσυχία καί τήν σιωπή, τήν ἀμεριμνία καί τήν ἀποχή ἀπό πολλές περιττές δραστηριότητες. Ἐκεῖ εὔκολότερα ἐπιτυγχάνεται:

Ἔλεγε ἕνας φωτισμένος ἁγιορείτης : «Ὁ Θεός μας θέλει καρδίαν καθαράν. Νά προσέχουμε μόνο στό Θεό. Ὁ Θεός δέν θέλει μέσα στήν καρδιά μας συντροφιές, θέλει μόνον Αὐτός νά βασιλεύει. Ἄν μποροῦμε νά τό πετύχουμε, τότες πετυχαίνουμε καί εὔκολα τήν καρδιακή προσευχή… Οἱ περισσότεροι πού ἔρχονται στά Κατουνάκια, πές μας, λένε. Ε, νά σᾶς πῶ ὅτι, ἀφιερῶστε τοὐλάχιστον τό εἰκοσιτετράωρο μισή ὥρα. Ὅποια ὥρα, κατά τήν κοσμικιά δέκα, ἕντεκα πρό τοῦ μεσονυκτίου. Καί νά λέτε τήν εὐχούλα δίχως νά κρατᾶτε κομποσχοίνι στό χέρι σας. Ἱκετευτικά, παρακλητικά, κλαψιάρικα ‘’Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με’’. Ἔτσι. Καλλιέργησέ το αὐτό καί θά δεῖς τί καρπό θά βγάλει. Ἀπό μισή ὥρα θά τό κάνεις κατόπιν μία ὥρα· καί πρόσεξε ὅτι ἐκείνην τήν ὥρα εἴτε τό τηλέφωνο θά σοῦ χτυπήσει ἤ αὐτήν τή δουλειά πρέπει νά τήν κάνω τώρα ἤ ὕπνος θά σέ χτυπήσει ἐκείνην τήν ὥρα. Τίποτες. Κλεῖστο τό τηλέφωνο, τελείωσε ὅλες τίς δουλειές σου καί κάνε αὐτό, μισή ὥρα, ὄχι περισσότερο. Καί θά δεῖς, αὐτό εἶναι, θά φυτέψεις ἕνα δεντράκι κι’ αὔριο – μεθαύριο θά κάνει καρπό. Κι ὁ ἅγιος Χρυσόστομος κι ὁ ἅγιος Βασίλειος ἀπ’ αὐτό ἄρχισαν. Μικρό δεντράκι κι ἔγιναν φωστῆρες τῆς Οἰκουμένης».⁸