Εἴδαμε στή σημερινή εὐαγγελική περικοπή δύο ἀνθρώπους, δύο εἰκόνες. Τούς δύο ἀνθρώπους ἀφενός μέν στή γῆ, ἀφετέρου στόν οὐρανό. Καί βλέπουμε πῶς ὁ Κύριος μᾶς διδάσκει∙ μᾶς διδάσκει μέ τόν λόγο Του καί οἱ εἰκόνες πού δημιουργοῦνται μέσα μας δημιουργοῦνται ἀπό τά λόγια τοῦ Κυρίου. Δηλαδή ὁ Κύριος εἶναι ὁδηγός μας καί σ’ αὐτό.
Σήμερα τά παιδιά μας δέν διδάσκονται τόσο μέ τόν λόγο, ὅσο μέ εἰκόνες, μέ ζωγραφιές, τίς ὁποῖες ὅμως βλέπουν. Βέβαια, θά μοῦ πεῖτε, ἔχουμε εἰκόνες καί στήν ἐκκλησία οἱ ὁποῖες μᾶς διδάσκουν. Αὐτές ὅμως εἶναι σταθερές . Δέν ἔχουμε κινούμενες εἰκόνες. Ἀλλά τά παιδιά μας, ἀλλά καί οἱ μεγάλοι δυστυχῶς, σήμερα δέν διαβάζουν βιβλία καί μαθαίνουν, ἄν μαθαίνουν κάτι, καί πολλές φορές αὐτό εἶναι διαστρεβλωμένο καί ψευδές, μαθαίνουν ἀπό τίς ταινίες. Καί ἔχουμε μία τεράστια καταστροφή στήν ἀνθρωπότητα. Γιατί, ὅπως ἔλεγε καί ὁ μακαριστός ὁ π. Ἀθανάσιος ὁ Μυτιληναῖος, ὅταν ὁ ἐγκέφαλος βλέπει εἰκόνες πού κινοῦνται, καταστρέφεται. Ἀδρανεῖ ἀφενός, τεμπελιάζει, δέν λειτουργεῖ, καί στήν ἰατρική τό λέμε συνεχῶς ὅ,τι δέν λειτουργεῖ, ὅ,τι δέν κινεῖται, ὅ,τι δέν ἀξιοποιεῖ καί δέν ἐργάζεται σύμφωνα μέ τίς προδιαγραφές του, αὐτό ἀτροφεῖ καί τελικά χάνεται. Καί ὁ ἄνθρωπος ὁλόκληρος ἄν ἀφεθεῖ, ὅπως ἔχει ἀφεθεῖ στήν ραστώνη, στήν ἀμέλεια, στή ραθυμία, στή τεμπελιά, στήν ἔλλειψη ἀσκήσεως, στήν ἔλλειψη σωματικοῦ κόπου καί σωματικῆς ἐργασίας, σιγά σιγά ἀρχίζει καί παραλύει. Παραλύουν τά χέρια, τά πόδια καί ὅλος ὁ ἄνθρωπος.
Τό ἴδιο συμβαίνει καί μέ τόν ἐγκέφαλο τοῦ ἀνθρώπου. Καί βλέπουμε σήμερα τούς ἀνθρώπους νά μή μποροῦν νά συγκεντρωθοῦν, νά μή μποροῦν νά διαβάσουν ἕνα βιβλίο! Γιατί ἀκριβῶς ὁ ἐγκέφαλος βλάπτεται πάρα πολύ μέ αὐτόν τόν καταιγισμό τῶν εἰκόνων πού δεχόμαστε -ἀλλά τό θέλουμε κιόλας- μέσα ἀπό τήν τηλεόραση καί τό διαδίκτυο. Καί γι’ αὐτό πρέπει νά λάβουμε μέτρα. Θά ἔλεγα ὅτι τό κράτος θά ἔπρεπε νά ἀπαγορεύσει, εἰδικά στά παιδιά, νά ἀσχολοῦνται μέ τήν τηλεόραση καί μέ τό διαδίκτυο. Ἀλλά καί σέ ὅλους μας πρέπει νά μπεῖ ἕνας φραγμός. Ἀλλιῶς δέν θά μποροῦμε νά λειτουργήσουμε κἄν ὡς λογικοί ἄνθρωποι καί ὡς νοήμονα ὄντα, ἔτσι ὅπως καταστρέφεται σιγά σιγά ὁ ἐγκέφαλός μας καί τό νευρικό σύστημα.
Ἀφήνω τή μεγάλη ἠθική ζημιά πού γίνεται μέ ὅλη αὐτή τήν διαφθορά πού προβάλλεται μέσα ἀπό τίς ταινίες (τίς εἰκόνες καί τίς ταινίες) καί ὅλη σχεδόν ἡ ἀνθρωπότητα ἔχει καταστραφεῖ ἀπό αὐτή τήν ἡδονοβλεψία, ἀπό αὐτή τήν φιληδονία πού ἔχει ἁπλωθεῖ σέ ὅλη τήν οἰκουμένη, σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους καί οἱ ἄνθρωποι πλέον εἶναι δοῦλοι στίς ἡδονές, στίς ἡδονές τῆς σάρκας, στό τί φᾶμε, τί θά πιοῦμε, τί θά δοῦμε. Ὁτιδήποτε ἐρεθίζει τίς αἰσθήσεις καί προκαλεῖ ἡδονή, αὐτό εἶναι ἀγαπητό καί αὐτό ἐκτιμᾶται.
Θά πρέπει νά μπεῖ ἕνας φραγμός σέ ὅλα αὐτά καί γι’ αὐτό ἐφιστῶ τήν προσοχή σέ ὅλους σας. Νά προφυλάξετε τόν ἑαυτό σας ἀπό αὐτή τήν μεγάλη καταστροφή πού συντελεῖται σήμερα στήν ἀνθρωπότητα μέσα ἀπό τίς ταινίες καί τό διαδίκτυο καί τήν τηλεόραση καί τά μέσα μαζικῆς ἐξαπάτησης.. ἀλλά καί τά παιδιά σας, τά ὁποῖα πλέον, ὅπως εἶπα, δέν διαβάζουν καί εἶναι ἀνίκανα νά διαβάσουν. Καί βγαίνουν σχεδόν ἀγράμματα ἀπό τό Λύκειο καί ἀπό τό Πανεπιστήμιο ἀκόμα καί δέν μποροῦν νά γράψουν μιά λέξη σωστή!
Θά πρέπει νά λάβουμε μέτρα καί νά παρακινήσουμε τά παιδιά μας ἀπό πολύ μικρά νά μή βλέπουν εἰκόνες καί ταινίες, ἀλλά νά διαβάζουν βιβλία καί νά μελετοῦν τόν λόγο τοῦ Θεοῦ∙ νά ἀκοῦν καί νά μελετοῦν τόν λόγο τοῦ Θεοῦ. Καί ἔτσι ὁ ἄνθρωπος θά μπορέσει νά ἐπανέλθει, νά λειτουργήσει πάλι σωστά καί νά ἐπικοινωνήσει καί μέ τόν Θεό, πού εἶναι ἡ μεγαλύτερη ζημιά. Γιατί ἕνας ἄνθρωπος μέ κατεστραμμένη τήν διάνοιά του, δέν μπορεῖ νά προσευχηθεῖ, δέν μπορεῖ νά συγκεντρωθεῖ καί νά ἐμβαθύνει στόν λόγο τοῦ Θεοῦ. Καί δέν μπορεῖ καί νά ἐπικοινωνήσει μέ τόν συνάνθρωπό του.
Μιλᾶς στά παιδιά καί δέν σέ ἀκοῦν. Μπορεῖ νά σέ προσέξουν γιά μερικά δευτερόλεπτα καί μετά κοιτᾶνε ἀλλοῦ, γιατί δέν μποροῦν νά συγκεντρωθοῦν. Ἔχουν διάσπαση προσοχῆς. Καί τό ἴδιο βλέπει κανείς καί σέ μεγάλους! Καί πολλές φορές τούς λές ἕνα πράγμα καί δέν τό καταλαβαίνουν. Σέ ξαναρωτᾶνε τό ἴδιο πράγμα, δύο καί τρεῖς καί πέντε φορές! Πολλές φορές ἀναγκάζομαι νά τούς πῶ, πές τί σοῦ εἶπα! Γιά νά καταλάβω ὅτι κατάλαβε τί τοῦ εἶπα.
Δυστυχῶς πρέπει νά τό καταλάβουμε ὅτι ζοῦμε μιά μεγάλη καταστροφή. Καί ἄν δέν σταματήσουμε νά λειτουργοῦμε ὅπως λειτουργοῦμε, θά εἶναι πολύ βαριά καί ἀνεπανόρθωτη αὐτή ἡ καταστροφή καί θά εἶναι ὀλέθρια καί γιά τή σωτηρία μας. Γιατί ἄν καταστρέψει ὁ ἄνθρωπος τό δῶρο αὐτό τοῦ Θεοῦ, πού λέγεται διάνοια, πού λέγεται σκέψη, πού λέγεται νοῦς, πού λέγεται νευρικό σύστημα, καί ἄν καταστρέψει τό σῶμα του γενικότερα, ὅπως καταστρέφεται μέ τήν φιληδονία τήν ἄκρατη πού ἔχει ἐπικρατήσει, τότε χάνουμε καί τήν σωτηρία μας. Γιατί ὁ ὅλος ἄνθρωπος σώζεται καί ὄχι μόνο ἡ ψυχή καί τό σῶμα. Καί καλούμαστε ὄχι νά καταστρέψουμε τό σῶμα μας καί τήν ψυχή μας, ἀλλά νά τά διασώσουμε ἐν Χριστῷ.
Αὐτά ἤθελα νά πῶ στήν ἀγάπη σας, καί πάλιν καί πολλάκις σᾶς παρακινῶ καί ἐσεῖς νά ἀκοῦτε λόγο Θεοῦ καί νά διαβάζετε καί νά ἀφήσετε τό πολύ διαδίκτυο καί τήν τηλεόραση καί ὅλα αὐτά τά θεάματα τά ὁποῖα, ξαναλέω, μᾶς καταστρέφουν.
Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης