Μικρές διδαχές του παππού
 
Αν και ο παππούς από ταπείνωσιν σε κοινές συνάξεις ποτέ δεν ελάμβανε τον λόγον όμως το δωμάτιόν του αποτελούσε μια μικρή αίθουσα διδασκαλίας εις την οποίαν κατέφευγαν πολλοί αδελφοί προς στηριγμόν και του υπέβαλαν πολλές ερωτήσεις. Ἐνας αδελφός ρώτησε:
–Παππού όταν υπηρετούμε στο διακόνημα πρέπει να λέμε και την ευχήν;
–Βεβαίως, η ευχή δεν πρέπει να σταματά.
–Προσπαθούμε να λέμε συνέχεια την ευχή αλλά ο νους μας περισπάται.
–Όταν λέμε την ευχή όσο μπορούμε ζορίζουμε και το μυαλό να καταλαβαίνουμε τι λέμε. Αυτό όμως για να το πετύχουμε θέλει πολλήν βία. Όμως όταν δουλεύεις λέγε συνέχεια με το στόμα “Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με”. Ο νους σίγουρα φεύγει πάει στην δουλειά. Ταξιδεύει εδώ κι εκεί. Όμως το αυτί ακούει, κάτι πιάνει και σιγά σιγά το κατεβάζει στην καρδιά. Αλλά και να μην καταλαβαίνεις εσύ την ευχή όμως ο πονηρός καταλαβαίνει πολύ καλά και τρέμει μόνο που ακούει το όνομα του Χριστού.
Εχθές μου λέγει ο μάγειρας:

–Ἑυλόγησον. Μου κόλλησε το φαϊ. 
–Σίγουρα είχες μέσα σου κάποιον κακό λογισμό” του απαντώ.
–Δεν θυμάμαι Γέροντα.
–Ο νους σου κάπου ρέμβαζε και προσευχή γιοκ (δεν έλεγες), του λέω.
–Μα έχουν αυτά σχέσιν;
–Μεγάλην σχέσιν. Παρατήρησαε να δεις όσες φορές λες συνέχεια ευχήν αν σου κολλήσει ποτέ φαγητό και να δεις και τι γλυκά φαγητά θα κάμνεις!
Ο Γεροντάς μας (Ιωσήφ ο Ησυχαστής, ο Σπηλαιώτης) συνήθιζε να μας μαγειρεύει. Τον έβλεπα όση ώρα μαγείρευε τα μάτια του δεν στέγνωναν από τα δάκρυα. Εκείνη την ώρα πού να βρισκόταν ο νους του; Και νάξερες τι νόστιμα φαγητά έφτιαχνε. Μέχρι σε πανηγύρια τα καλύβια τον καλούσαν να τους μαγειρεύει.
[….]
Εφύγαμε χαρούμενοιι αλλά στον μάγειρα τυπώθηκαν βαθιά μέσα του τα λόγια. 
“Όση ώρα μεγείρευε ο Γέροντας δεν στέγνωναν τα μάτια του. Πού άραγε νάταν ο νους του”;
 
Άλλος αδελφός ρώτησε: 
–Παππού πολλοί αδελφοί συνηθίζουν και λένε Χαιρετισμούς όταν δουλεύουν αντί ευχήν. Τι είναι καλύτερο;
–Α! Τους χαιρετισμούς πολύ αγαπά η Παναγία μας. Εμείς με τον Γέροντα, τους λέγαμε δυο τρεις φορές απέξω, όταν δουλεύαμε.

Να εδώ έχω ένα βιβλιαράκι με τους χαιρετισμούς που λέει πως η Παναγία μας πολλές φορές φανερώθηκε σε αγίους και τους υποσχέθηκε ότι όποιος λέει τους χαιρετισμούς της κάθε μέρα θα τον φυλάει και σε αυτήν τη ζωή αλλά και μετά θάνατον θα τον υπερασπίσει ενώπιον του Υιού της.
 
Η βάσις βέβαια είναι η ευχή. Αν έχεις προθυμία στην ευχή μην την κόβεις. Τα λέει όλα.
Αν αδυνατίσει η ευχή πες τους χαιρετισμούς. 

Ακόμα και το Θεοτόκε Παρθένε πολύ αγαπά η Παναγία μας. Κάποτε σαν το λες κάμποσες φορές σου προσφέρει ένα γλύκισμα η Παναγία μας που δεν περιγράφεται…”.
 

——————————————-
Από το βιβλίο:
Ο Γέρων Αρσένιος ο Σπηλαιώτης (1886-1983)
Συνασκητής Γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστού.
Ιωσήφ Μ. Δ.
σελ. 169-170