Σε μία μονή του Αγίου Όρους έλαβε το εξής γεγονός: Δεν ξέρω αν γνωρίζετε, ο μοναχός που έχει τη διακονία του τραπεζάρη θα φύγει μέσα από τη Θεία Λειτουργία πιο νωρίς, για να πάει να ετοιμάσει τραπέζι για τους Πατέρες. Και αυτός που ζυμώνει θα φύγει να φουρνίσει το ψωμί… Φεύγουνε μέσα από τη Θεία Λειτουργία, αφού πρώτα πάρουν ευλογία από τον γέροντα, για να κάνουν τη διακονία αυτή.

Ο τραπεζάρης λοιπόν της μονής, όταν ήρθε η ώρα να φύγει από τη Θεία Λειτουργία, ο σατανάς τον ξεγέλασε και του έβαλε τον λογισμό: “θα φύγεις τώρα από εδώ και θα πας να ετοιμάσεις το τραπέζι; Τί είναι αυτό το πράγμα; Είναι σωστό; Δεν κάθεσαι ακόμα λίγο; Και στο τέλος τρέχεις και το ετοιμάζεις..”.

Τον γέλασε λοιπόν ο διάβολος με αυτόν τον (δεξιό) λογισμό, οπότε ενώ πήγε και πήρε την ευλογία από τον ηγούμενο για να φύγει, αυτός στη συνέχεια πήγε προς την πόρτα, τρύπωσε κρυφά και κάθισε εκεί σε ένα στασίδι.

Λίγο πριν το τέλος της ακολουθίας, στο κοινωνικό, φεύγει τρέχοντας για την τράπεζα. Ανοίγει την πόρτα και βλέπει εμβρόντητος, το τραπέζι έτοιμο! Στο βάθος του τραπεζιού ήταν μια ωραιοτάτη μαυροφορεμένη κυρία που έβαζε το τελευταίο σερβίτσιο. Αυτός τρόμαξε!

– Μη τρομάζεις του λέει η κυρία. Εφόσον δεν ήθελες να ετοιμάσεις για τους Πατέρες, ήρθα να το ετοιμάσω εγώ…

Έβαλε το τελευταίο σερβίτσιο και χάθηκε από μπροστά του! Ήταν η ίδια η Θεοτόκος…

Ιδιαίτερη λοιπόν προσοχή χρειάζονται οι δεξιοί λογισμοί, γιατί μεν έχουν αληθοφάνεια και φαίνονται αθώοι, ωστόσο είναι σατανικοί με σκοπό να ξεγελάσουν τον άνθρωπο.

Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυξ