Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΚΟΡΝΗΛΙΟΣ ΜΑΡΜΑΡΙΝΟΣ (1975). ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΚΕΠΗΣ ΧΑΛΚΕΙΟΥΣ ΧΙΟΥ. H ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΤΟΥ.
Η ανακομιδή των λειψάνων του ήταν μία έκπληξη για όλους. Τα οστά του ευωδίασαν και έδωσαν σημεία θαυματουργίας. Το ιδιαίτερα θαυμαστό γεγονός είναι ότι η άγια του κάρα φέρει επάνω μία κατακόκκινη κηλίδα, η οποία, όταν διαβάζεται παράκληση, ή γίνεται προσευχή στον Άγιο, απλώνεται και κοκκινίζει όλη η αγία του κορυφή!
Το μοναστήρι του σήμερα οφείλει την ύπαρξη και την ολική του ανακαίνιση στις άοκνες προσπάθειες του ευλαβούς Αρχιμανδρίτη Νεκταρίου Επιτροπάκη. εφημερίου τού Ιερού Ναού Αγίου Χαραλάμπους Βαρβασίου πού αφιερώθηκε τα τελευταία χρόνια στην συντήρηση και ανάδειξη τού ιερού σκηνώματος και στην φροντίδα των δύο ηλικιωμένων αδελφών πού μόνες από την συνοδεία τού Γέροντα Κορνηλίου ζουν μέχρι σήμερα.
Αυτές είναι:
α) Η μοναχή Κορνηλία, η οποία εγκαταστάθηκε στην Μονή από τα τέσσαρα της χρόνια ήταν παράλυτο νήπιο, όταν οι γονείς της την έφεραν στην Εκκλησία της Μονής και την ξάπλωσαν για να περάσει ο Γέροντας με τα άγια από επάνω της. Ευθύς αμέσως περπάτησε και οι γονείς της την αφιέρωσαν στην Μονή.
β) Η αδελφή Νεκταρία, η οποία ζει στην Μονή από τα οκτώ της χρόνια οι πτωχοί γονείς της ήθελαν να την δώσουν για υιοθεσία. Όταν κάποτε ανέβηκαν στο μοναστήρι, το παιδί ενθουσιάστηκε από τον ιερό χώρο και δήλωσε ότι επιθυμεί να μείνει για πάντα εκεί, κοντά στον Γέροντα για ένα διάστημα μάλιστα μόνασε στην Μονή της Παναγίας της Πλακιδιώτισσας στην Καλλιμασιά, όπου περιποιήθηκε την άρρωστη Ηγουμένη Μακαρία ως τον θάνατό της.
Η κατά κόσμο Μαρία Τσιμπουκα (ΚΑΜΠΟΣ ΧΙΟΥ 1925 ΜΟΝΗ ΠΛΑΚΙΔΙΩΤΙΣΣΑΣ 9/06/2010) και κατά το σχημα Μακαρια μοναχή και ηγούμενη διακρίθηκε για το φιλακολουθο πνεύμα της την καλλιφωνία την ευγενια του ήθους και την ελεημοσύνη της.
Η πρόσφορα του Γέροντα Κορνηλίου στον γυναικείο μοναχισμό του νησιού είναι μεγάλη. Αναφέραμε ότι εργάστηκε για την επανδρώθηκε με πολλές και καλές φυλασσόμενο στο των Ιερών Μονών Νέας Μονής και Ιεράς Μητροπόλεως Χίου. Αγίας Σκέπης Χαλκείου. Το ίδιο έπραξε και για την Ιερά Μονή Ζωοδόχου Πηγής Κουρνά, της οποίας Μονής το όνομα οφείλεται στην εφέστια εικόνα της Μονής των Δομινικανών μοναχών (κτίσμα του 15ου αι.), Μετά την αποχώρηση των Καθολικών τον 18ο αι., η Μονή έγινε ορθόδοξη και έτσι η ονομασία Κουρνά αποτελεί παραφθορά της λέξις CORONATA. Το 1909 η Μονή έλαβε μεγάλη φήμη στο νησί γιατί το αγίασμα της Ζωοδόχου Πηγής που χορήγησε ο προσμονάριος μοναχός Μακάριος (αδελφός της Σκήτεως του Εύαγγελιστού Μάρκου του όρους Πενθόδου) στην βαριά άρρωστη θυγατέρα πλούσιου Τούρκου, της προσέφερε την θεραπεία. Ήταν ακόμη τουρκοκρατούμενη η Χίος, όταν η κοπέλα οραματίστηκε μέσα στο βάθος τού υψηλού πυρετού μία όμορφη γυναίκα να την καλεί στην περιοχή της Μονής. Μετά το θαύμα αυτό, έμεινε έθος στους Χιώτες να προσκυνούν στην Μονή Κουρνά, να λούζονται στο άγιασμα και φεύγοντας να άφήνουν —όπως έπραξε η Τουρκόπουλα- επάνω στις παρακείμενες μυρσινιές ένα ρούχο τους με την πίστη ότι έτσι φεύγει, από πάνω τους ή αρρώστια ή το κακό πού τους βασανίζει.
Για δε την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Κουρνά, η μακαριστή Ηγούμενη Ευγενία Κλειδαρά της Ι.Μ. Άγ. Ραφαήλ σημείωνε:
«η Εικόνα της Παναγίας ευωδιάζει λες και ξεχύνονται αγία μύρα!».
Με την εντολή τού Μητροπολίτη Παντελεήμονος Φωστίνη ο Γέροντας Κορνήλιος ανέλαβε την στελέχωσή της. Εγκατέστησε ικανό αριθμό μοναζουσών υπό την Ηγούμενη Ξένη που διακρίθηκε για το οσιακό της βίωμα. Μετά την κοίμηση των ενάρετων και φιλάνθρωπων εκείνων μοναχών, εγκαταστάθηκε στην Μονή η μοναχή Ξένη η νεωτέρα με την μητέρα της, η οποία μετά τον θάνατο της μητέρας της προ 40ετίας κοινοβίασε στην Ιερά Μονή Αγίας Ματρώνης της Χιοπολίτιδας στα Μέσα Δίδυμα άποτελώντας σήμερα την τελευταία αδελφή της ιστορικής αυτής Μονής.
Κατάλοιπα. από τα γραπτά του Γέροντος Κορνήλιου.
Α. Τα μεγαλύτερα όλων:
1. Η μεγαλύτερα μου απώλεια: να χάσω την ψυχήν μου.
2. Το μεγαλύτερο κέρδος μου:ο Σωτήρ μου Χριστός.
3 Ο μεγαλύτερος σκοπός μου: να δοξάσω τον Θεόν.
4.Τό μεγαλύτερο έργο μου: να κερδίζω ψυχές στον Χριστό.
5. Η μεγαλύτερη κληρονομιά μου: ο ουρανός και οι χαρές του.
6. Το μεγαλύτερο μου εμπόριο: να ζημιωθώ τα πάντα για να κερδίσω τον Χριστό.
7. Ή μεγαλύτερη γνώσις μου: να κατέχω τις άλήθειες της Αγίας Γραφής.
8. Το μεγαλύτερο έγκλημά μου: να αμελήσω την σωτηρία μου.
9. Η μεγαλύτερη χαρά μου: να ακούσω από τον Κύριο κατά την ώρα της Κρίσεως το «εύ δούλε αγαθέ και πιστέ».
Β. Τα εννέα θέματα της ορθοδόξου πίστεως:
1. Τί πιστεύομεν
2. Ο Θεός ο Παντοδύναμος.
3. Ο Δίκαιος Θεός.
4. Ο Πανάγαθος Θεός
5. Ο Δημιουργός Θεός
6. Η πρόνοια τού Θεού.
7. Ο πνευματικός κόσμος.
8. Ο άνθρωπος προ της πτώσεως.
9. Ό άνθρωπος μετά την πτώσιν.
http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2016/04/1975_13.html