Ο Αόρατος πόλεμος

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΒ΄  Ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ δέν πρέπει νά ἀνησυχῆ καί ὅταν ἀκόμη αἰσθάνεται μέσα του κάποια ἀντίστασι γιά τήν εἰρήνη πού προαναφέραμε

Να γνωρίζης ότι πολλές φορές θα αισθανθής τον εαυτό σου να ενοχλήται και να λείπη από μέσα του αυτή η αγία ειρήνη και γλυκειά μοναξιά και αγαπητή ελευθερία, και μερικές φορές μπορεί να σηκωθή από τις κινήσεις της καρδιάς σου μία σκόνη, που θα σε ενοχλήση στην πορεία που πρόκειται να εκτελέσης. Και αυτό σου το παραχωρεί ο Θεός για μεγαλύτερο καλό σου. Θυμήσου ότι αυτός είναι ο πόλεμος από τον οποίον οι άγιοι έλαβαν τα στεφάνια των μεγάλων μισθών. Σε όλα εκείνα που σε συγχίζουν πρέπει να πής: «Κύριέ μου, βλέπης εδώ τον δούλο σου, ας γίνη σε μένα το θέλημά σου. Γνωρίζω και το ομολογώ ότι η αλήθεια των λόγων σου παραμένει πάντοτε σταθερή και οι υποσχέσεις σου είναι αψευδείς και σ αυτές ελπίζω. Εγώ παραμένω μόνον για σένα».Ευτυχισμένη, βέβαια, είναι η ψυχή εκείνη που προσφέρεται με τον τρόπο αυτό στον Κύριό της, κάθε φορά που ενοχληθή ή συγχισθή. Και αν παραμείνη ο πόλεμος αυτός και δεν μπορέσης έτσι γρήγορα, όπως θέλεις να ενώσης το θέλημά σου με το θέλημα του Θεού, μην δειλιάσης γι αυτό ούτε να λυπηθής. Αλλά συνέχισε να προσφέρης τον εαυτό σου και να προσκυνάς και θα νικήσης. Ρίξε μία ματιά και στον κήπο που ήταν ο Χριστός σου και που τον αποστρεφόταν η ανθρωπότητα λέγοντας: «Πατέρα, αν είναι δυνατό, ας παρέλθη το ποτήριο αυτό από εμένα». Αλλά αμέσως διέταξε να βάλη την ψυχή του σε μοναξιά και με ένα θέλημα απλό και ελεύθερο έλεγε με πολύ βαθειά ταπείνωσι: «αλλά όχι όπως θέλω εγώ, αλλά όπως Εσύ» (Ματθ. 26,39).

Όταν βρίσκεσαι σε κάποια δυσκολία, μην υποχωρήσης καθόλου, αν δεν υψώσης πρώτα τα μάτια σου στο Χριστό, πάνω στο σταυρό, και θα δής τυπωμένο εκεί με μεγάλα γράμματα ότι κι εσύ πρόκειται να οδηγηθής στην θλίψι εκείνη· και τον τύπο αυτόν αντέγραψέ τον με τα έργα στον εαυτό σου, και όταν καμμιά φορά ενοχληθής από την αγάπη του εαυτού σου, μην δειλιάσης, ούτε να χωρισθής από το σταυρό, αλλά τρέξε σε προσευχή και δείξε υπομονή στην ταπείνωσι, μέχρις ότου νικήσης την θέλησί σου και θελήσης να γίνη σε σένα το θέλημα του Θεού. Και αφού αναχωρήσης από την προσευχή, συγκεντρώνοντας μόνον τον καρπόν αυτόν, να σταθής χαρούμενος. Αλλά αν δεν έφθασε σ αυτό η ψυχή σου, ακόμη παραμένει νηστική και χωρίς την τροφή της. Αγωνίζου ώστε να μην κατοικήση στην ψυχή σου κανένα άλλο πράγμα, ούτε για λίγο χρονικό διάστημα, παρά μόνον ο Θεός. Μήν λυπάσαι και μην πικραίνεσαι για κανένα πράγα, ούτε να παρατηρής τις πονηριές και τα κακά παραδείγματα των άλλων, αλλά ας είσαι σαν ένα μικρό παιδί, που δεν υποφέρει από καμμία από τις πικρίες αυτές, αλλά τα ξεπερνά όλα χωρίς καμμία βλάβη.

  Αναδημοσίευση από: http://www.phys.uoa.gr/~nektar/