Συζητοῦσα μιὰ μέρα μὲ τὸν Γέροντα γιὰ τὶς αἱρέσεις κι ἐκεῖνος μοῦ διηγήθηκε:
“Μιὰ φορὰ ἦλθε σὲ μένα μιὰ καλὴ κοπέλα, μορφωμένη, ἀπὸ καλὸ σπίτι καὶ χριστιανή, πήγαινε μάλιστα καὶ σὲ κάποια χριστιανικὴ ὀργάνωση. Μοῦ εἶπε ὅτι τῆς προξενεύουν ἕναν πολὺ καλὸ κύριο, σοβαρό, πλούσιο, μορφωμένο, μόνο ποὺ ἦταν μασόνος. Μὲ ρώτησε τί νὰ κάνει. Τῆς εἶπα νὰ μὴν τὸν πάρει, ἀφοῦ ἦταν μασόνος. Ἄρχισε νὰ μοῦ λέει ὅτι εἶναι πολὺ καλὸς χαρακτήρας καὶ γι’ αὐτὸ θὰ μπορέσει νὰ τὸν προσελκύσει στὸν Χριστό. Τῆς εἶπα ὅτι δὲν θὰ μπορέσει νὰ πετύχει τίποτε. Δὲν μὲ ἄκουσε καὶ τὸν παντρεύτηκε. Ἀπὸ τότε δὲν ξαναῆρθε γιὰ πολλὰ χρόνια. Ὥσπου μιὰ μέρα, ἔφθασε μὲ τὸν ἄνδρα της καὶ τὸ παιδί της. Μπῆκε μόνη της στὸ κελί μου.Τὴ ρώτησα, πῶς τὰ περνᾶς; Μοῦ εἶπε καλά. Κάθε πότε πηγαίνεις γιὰ Ἐξομολόγηση καὶ Θεία Κοινωνία; Περίπου κάθε χρόνο. Κάθε πότε πᾶς στὴν Ἐκκλησία; Κάπου κάπου, ἀραιά. Τὴ ρώτησα καὶ μερικὰ ἄλλα καὶ πῆρα ἀνάλογες ἀπαντήσεις. Τῆς λέω: Φώναξε τὸν ἄνδρα σου. Ἦρθε ὁ ἄνδρας της μὲ τὸ παιδί τους. Εἶπα στὸν ἄνδρα της: Ξέρεις, ἡ γυναίκα σου, πρὶν σὲ παντρευτεῖ, μὲ διαβεβαίωσε ὅτι θὰ σὲ κάνει χριστιανό, ἀλλὰ βλέπω, ὅτι ἐσὺ τὴν ἔκανες μασόνα”.
Γέροντα, ρώτησα, πῶς πίστεψε αὐτὴ ἡ γυναίκα ὅτι θὰ κάνει τὸν μασόνο χριστιανό, ἀφοῦ ἡ μασονία πολεμᾶ ἀνοιχτὰ τὸν χριστιανισμό; Μοῦ ἀπάντησε: “Ὄχι, αὐτὸ τὸν πόλεμο τὸν κάνουν οἱ ἄλλοι. Οἱ μασόνοι κάνουν κρυφὸ πόλεμο, γι’ αὐτὸ εἶναι ἐπικίνδυνοι. Δὲ σοῦ λένε μὴ κάνεις τὸ σταυρό σου, μὴ πᾶς στὴν Ἐκκλησία, στὴν ἐξομολόγηση. Σοῦ λένε πήγαινε, ἀλλὰ ἔλα καὶ σὲ μᾶς. Σὲ ἐπηρεάζουν σιγὰ σιγά, ἔτσι ποὺ νὰ μὴν καταλάβεις ὅτι, ἀπὸ κάποια στιγμὴ καὶ μετά, ἔπαψες στὴν πραγματικότητα νὰ εἶσαι χριστιανὸς καὶ ἔγινες μασόνος”.
Ὁ Γέροντας γνώριζε, ὄχι μόνο τὸ περιεχόμενο τῶν διαφόρων ὀργανώσεων, ἀλλὰ καὶ “τὰς μεθοδεύσεις τοῦ διαβόλου”, καὶ ἐφιστοῦσε τὴν προσοχὴ τῶν χριστιανῶν, γιὰ νὰ μὴν παγιδευτοῦν καὶ ἠττηθοῦν στὸν ἀγώνα τους “πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις”¨{272}
Ἀνθολόγιο Συμβουλῶν Γέροντος Πορφυρίου