Το μακαριστό π. Φιλόθεο Ζερβάκο , «το μεγάλο αυτό ανάστημα της Εκκλησίας», όπως έλεγε ο Γέροντας, συνάντησε για πρώτη φορά, το έτος 1953, στον Εσπερινό της εορτής των Αγίων Αναργύρων στο «Λαϊκό» νοσοκομείο. Ο π. Φιλόθεος παρότρυνε τον π. Ευσέβιο -τριτοετή της Θεολογικής Σχολής τότε- να μιλήσει στο εκκλησίασμα. Τελικά το λόγο κήρυξε ο ίδιος. «Την άλλη μέρα όμως, στη Θεία Λειτουργία, δεν μπόρεσα να ξεφύγω» διηγήθηκε κάποτε- «μου επέμεινε πολύ. Μίλησα, αλλά τί είπα; “Πολύ ωραία!” παρατήρησε στο τέλος ο π. Φιλόθεος. Ήταν πολύ επιεικής».
Η τελευταία συνάντησή τους έγινε στο Μοναστήρι της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας στα Θαψανά της Πάρου, οκτώ μήνες πριν από την κοίμηση του π. Φιλοθέου.«Όταν τελείωσα την Εξομολόγησή μου», έκμυστηρεύθηκε κάποτε ο π. Ευσέβιος, «βγάζει το πετραχήλι του ο άγιος Γέρων και μου το φοράει. Τά γόνατά μου κόπηκαν. “Άγιε ηγούμενε, εσείς;”…»
Την επομένη, 8 Σεπτεμβρίου, εορτή της Γεννήσεως της Θεοτόκου, ό π. Φιλόθεος του πρότεινε να λειτουργήσει, ενώ ο ίδιος διακονούσε στο Ιερό’ ετοίμασε εκείνος τά άμφια, τα κηροπήγια, το θυμιατό. Μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας, συνομίλησαν κατ’ ιδίαν μέχρι το απόγευμα.
Τόσο είχαν αναπαυτεί ψυχικά από τη μεταξύ τους πνευματική αναστροφή, ώστε δεν κατάλαβαν ότι ή ώρα είχε περάσει, και ο Γ. Ευσέβιος μόλις πού πρόφθασε το πλοίο.
Τη χαρά της επικοινωνίας των δύο Γερόντων συμπλήρωσε καί ένα ακόμη γεγονός. Ο π. Ευσέβιος ανακοίνωσε στον ηγούμενο ότι ο π.Χ., ό όποιος πολλά χρόνια πριν είχε εγκαταλείψει το Μοναστήρι της Λογγοβάρδας και δεν είχε δώσει σημεία ζωής, εξομολογήθηκε κοντά του στο «’Ιπποκράτειο», όπου νοσηλευόταν, και κοινώνησε λίγο πριν κοιμηθεί. Ο π. Φιλόθεος πολλές φορές επανέλαβε το «δόξα Σοι ό Θεός» για τη σωτηρία αυτής της ψυχής.
Επίσης είχε σύνδεσμο με τον π. Γεώργιο Γκανά, αγιασμένο κληρικό, ο οποίος τα τελευταία χρόνια της ζωής του είχε έλθει από την Τρίπολη στην Αθήνα. «Τί χάνουν οι νέοι π. Ευσέβιε, μακριά από το Χριστό!» τού έλεγε χύνοντας άφθονα δάκρυα.
Ό π. Γεώργιος εξομολογείτο κοντά του, αλλά και ό Γέροντας κατέθετε ταπεινά τον εαυτό του κάτω από το πετραχήλι εκείνου. Όταν ο π. Γεώργιος αρρώστησε, πήγαινε συχνά στο σπίτι του να τον κοινωνήσει.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΕΥΣΕΒΙΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗΣ.
http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2015/11/blog-post_57.html